Δημήτρης Δανίκας

Το βίωμα ανώτερο από λόγια, υποσχέσεις, ρητορικές κορώνες και άλλα τέτοια συνηθισμένα και πολύ γνωστά. Ανεξαρτήτως πολιτικών παρατάξεων, ιδεολογικών θεωριών και κομματικών σημαιών. Απ' αυτή την εμπειρία που ανεξίτηλα έχει χαραχτεί μέσα μου, για μια άλλη φορά κατάλαβα και συνειδητοποίησα ότι το πρώτο, το μέγιστο, το αναντικατάστατο μέτρο είναι ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα και η ανιδιοτελής προσφορά. Όλα τ' άλλα ακολουθούν, είναι δεύτερα και μερικές φορέα ασήμαντα και παραπλανητικά.

Ο Βασίλης Κικίλιας λόγου χάριν, διαπιστωμένο αυτό από πολλές μαρτυρίες ακόμα και «ανώνυμων» απλών ανθρώπων, είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις επαγγελματιών της πολιτικής που εξακολουθούν να πορεύονται με ανθρωπισμό, ευαισθησία, αλληλεγγύη και προσφορά. Οσο και να ακούγεται εξωφρενικό, κι όμως ο Κικίλιας πρώτα Ανθρωπος και μετά πολιτικός. Το έζησα, αιφνιδιάστηκα, υποκλίθηκα.

Εχω επίσης να πω τα καλύτερα για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του «Γεννηματάς». Λόγου χάριν η Καίτη Τουλιάτου, υποδειγματική ειδική παθολόγος, μαζί με όλους τους γιατρούς που την περιστοιχίζουν και συνεργάζονται μαζί της, από τα διαμάντια της δημόσιας υγείας. Ολοι αυτοί οι θεράποντες του πόνου και κάθε ασθένειας, λόγω της προσφοράς τους, των γνώσεων και των ασταμάτητων προσπάθειών τους μπορούν κάλλιστα να ταυτιστούν με ήρωες των καλύτερων, των ανυπέρβλητων στιγμών της Ιστορίας.

Ανάμεσά σε αυτούς που συνάντησα και έμεινα άναυδος με τις γνώσεις, την ιατρική του ευφυία και την ακάματη προσφορά του είναι και ο Νίκος Πτώχης, επεμβατικός ακτινολόγος, από τους πρωταθλητές της επεμβατικής τεχνολογίας. Μαζί μ' αυτόν και ο υπεύθυνος των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου «Γεννηματάς» τόσο πιστός στον όρκο του Ιπποκράτη, με το φλάμπουρο της αδιαπραγμάτευτης αφοσίωσής του, εκφράζει το πιστεύω του με τις ακόλουθες λέξεις «θα εξαντλήσουμε όλες τις επιστημονικές δυνατότητες και ιατρικές ικανότητες για να σώσουμε τον ασθενή».

Ακόμα έχω τα καλύτερα να πω για τον Λεωνίδα Γρηγοράκο, υπεύθυνο στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας του Πειραικού Θεραπευτηρίου. Πρόκειται για τον πασίγνωστο και πρώην πολιτικό του ΠΑΣΟΚ Λεωνίδα Γρηγοράκο για τον οποίο από παντού ακούς ευχαριστίες και ευγνωμοσύνη.

Και τέλος η Αννα Μάινα, αναπληρώτρια στην διοίκηση του «Γεννηματάς» δυναμική, ασταμάτητη και πανταχού παρούσα.

Αν τώρα εξετάσουμε την ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα του καθενός θα καταλήξουμε σε όλο το φάσμα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Πράγμα που επιβεβαιώνει την αρχική μου διαπίστωση. Δηλαδή όχι «πες μου τι ψηφίζεις», αλλά «ποιος είναι και από ποια «υλικά» είναι φτιαγμένος ο χαρακτήρας σου».

Και τέλος δύο πράγματα ακόμα θέλω να πω. Το πρώτο για το εξαιρετικό επίπεδο των Ελλήνων γιατρών. Γι' αυτό είναι τόσο περιζήτητοι σε πολλές ευρωπαικές χώρες. To ανθρώπινο υλικό μοναδικό και υποδειγματικό. Σε υποδομές και προυπολογισμούς πάσχει το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Και το δεύτερο σχετικά με την αντίσταση όλων αυτών των γιατρών, ειδικά των νέων, που εξακολουθούν μέσα σε τέτοιες συνθήκες και με τέτοιους χαμηλούς μισθούς, να συνεργάζονται με ελληνικά δημόσια νοσοκομεία. Υποκλίνομαι. Και ομολογώ ότι εγώ στη θέση τους θα είχα μετακομίσει. Οσο υπάρχουν άνθρωποι υπάρχει ελπίδα!