Βασίλης Στεφανακίδης

Γύρω-γύρω το φέρνουν οι δανειστές. Λες και βάλθηκαν να ρίξουν την κυβέρνηση «στα χάπια» πάνω που ετοιμάζεται να φορέσει τα καλά της, τις γραβάτες της και να πάει στο πανηγύρι του τέλους των μνημονίων τον Αύγουστο, θριαμβολογώντας για την καθαρή έξοδο.

Σχεδόν σε όλες τις συναντήσεις με τους θεσμούς και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, οι ξένοι εκφράζουν τους φόβους και τις ανησυχίες τους πως δίχως κάποια μορφή στήριξης μετά τον Αύγουστο η Ελλάδα παίρνει μεγάλα ρίσκα γιατί οι αγορές δεν είναι εταίροι όπως οι Ευρωπαίοι και θα είναι αμείλικτες αν διαπιστώσουν πως οι μεταρρυθμίσεις εγκαταλείφθηκαν και τα νούμερα δεν βγαίνουν.

Χώρια που διατηρούν σοβαρές επιφυλάξεις αν θα προλάβουμε να κλείσουμε την τέταρτη αξιολόγηση εγκαίρως και εντός των ασφυκτικών περιθωρίων που υπάρχουν μέχρι το καλοκαίρι. Η ελληνική πλευρά όμως ούτε να ακούει για κάποιου τύπου σχέδιο στήριξης που δεν θα είναι κατ’ ανάγκη προληπτική γραμμή στήριξης, αλλά που τουλάχιστον θα εξασφαλίζει ότι τα 27 δισ. ευρώ που περίσσεψαν από το πρόγραμμα και είναι χαμηλότοκα θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από την Ελλάδα σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά ή στο τέλος-τέλος να χρησιμοποιηθούν ακόμα και για αποπληρωμή χρέους.

Προτιμά να πάει να δοκιμάσει την πιστοληπτική της ικανότητα στις αγορές κι ας δανειστεί με 4% ή και παραπάνω, αρκεί να μη φανεί στο εσωτερικό της ακροατήριο ότι υπέγραψε νέες δεσμεύσεις ή πως αναβάλλεται για λίγους μήνες η έξοδος από το μνημόνιο.

Μια νέου τύπου ιδεοληψία η οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μη συναρτηθεί με τις μύχιες σκέψεις του Αλέξη Τσίπρα για τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών.
Πιστεύουν δηλαδή πως πιθανή παράταση του τρέχοντος προγράμματος θα τους αφαιρέσει το αφήγημά τους ότι αποτίναξαν τα μνημόνια και πως εφεξής θα έχουν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων για να ασκήσουν κοινωνική πολιτική και παροχές.

Αυτό όμως είναι ένα ακόμα ψέμα. Τα ψηφισμένα και προγραμματισμένα μέτρα ούτε διαπραγματεύονται ούτε αναθεωρούνται μονομερώς. Αυτά θα ισχύσουν κανονικά όπως και όλες οι δεσμεύσεις για πρωτογενή πλεονάσματα, για περικοπές συντάξεων και για μείωση του αφορολόγητου. Η αυστηρότερη επιτήρηση για τα πολλά επόμενα χρόνια είναι εκ των ων ουκ άνευ και δεν είναι στο χέρι μας ή στην εθνική μας υπερηφάνεια να μην την αποδεχθούμε.

Ωστόσο, όταν το κομματικό συμφέρον και η εξουσιολαγνεία υπερτερούν του εθνικού συμφέροντος, θολώνει ο νους και εθελοτυφλούν.

Είτε κάνουν εκλογές το φθινόπωρο είτε διπλές τον Μάιο του 2019, την κατάσταση της οικονομίας και τα αποτελέσματα της εφαρμογής των ψηφισμένων μέτρων δεν θα μπορέσουν να τα αποκρύψουν από τον λαό. Ακόμα και οι πιο αδαείς και καλόπιστοι ξέρουν πως οι συντάξεις του ερχόμενου Δεκεμβρίου θα περικοπούν έως και 18%, το αφορολόγητο θα μειωθεί από το ’19 και με ένα σφόδρα σοβαρό ενδεχόμενο κάτω από τις πιέσεις των δημοσιονομικών -που δεν εξελίσσονται μέχρι στιγμής με βάση τον προγραμματισμό-, αλλά και την πίεση του ΔΝΤ, να εφαρμοστεί μαζί με τις συντάξεις.

Γνωρίζουν επίσης ότι όσα εσχάτως λέγονται από υπουργούς για αύξηση του κατώτατου μισθού ακόμα και μέσα σ’ αυτό τον χρόνο είναι παραμύθι.

Η σχεδιαζόμενη παροχολογία είναι απολύτως βέβαιο ότι θα μείνει στα χαρτιά και αυτοί που πιστεύουν πως θα γυρίσουν το παιχνίδι υπέρ τους, με χάντρες και καθρεφτάκια στους ταλαίπωρους ψηφοφόρους, πλανώνται πλάνην οικτράν.

Ο μεγαλύτερος δε φόβος είναι να μην αποφασίσουν τίποτα και να το παίξουν όσο μπορούν καθυστέρηση στην παραμονή στην εξουσία ναρκοθετώντας με αυτό τον τρόπο όποιον αναλάβει τις τύχες της χώρας την επομένη των εκλογών. Και αλίμονο αν αυτό είναι αποτέλεσμα της οργής έναντι των δανειστών που, ενώ τους έδωσαν γην και ύδωρ, τώρα τους δείχνουν με τον τρόπο τους πως η χρησιμότητά τους τελείωσε!