Βασίλης Στεφανακίδης

Γιατί, πως αλλιώς να εξηγήσουμε από τη μια, την πρεμούρα των παροχών έκτακτων βοηθημάτων και μποναμάδων μαζί με αθρόες προσλήψεις στο Δημόσιο και ευρύτερο Δημόσιο τομέα και από την άλλη την προβαλλόμενη επιμονή, για εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2019;
Κάτι δεν κολλάει με τη λογική αλλά θα μου πείτε και πολλά άλλα δεν ήταν λογικά κι όμως έγιναν στην πράξη.

Τι έχουμε λοιπόν στην κυβερνητική δράση των τελευταίων εβδομάδων;
 Το πολυδιαφημισμένο κοινωνικό μέρισμα που μοιράστηκε από  την υπερφορολόγηση όλων, στους πλέον αδύναμους της κοινωνίας μας. 

Το  γαλαντόμο και με χαλαρά εισοδηματικά κριτήρια έκτακτο  βοήθημα στους νησιώτες και στους Εβρίτες ως αντιστάθμισμα στην αύξηση του ΦΠΑ στο 24%.

Τις 8 χιλιάδες περίπου μόνιμες προσλήψεις στους Δήμους και τις περιφέρειες που ολοκληρώνονται μέσα στις επόμενες μέρες, σε συνέχεια και κάποιων άλλων χιλιάδων εποχικών εργαζομένων( πυροσβέστες κλπ) αλλά και των συμβασιούχων σε κυβερνητικές θέσεις και οργανισμούς.

Το μεγάλο πρόγραμμα για ενισχύσεις  μέσω ΕΣΠΑ σε μικροπεπιχειρήσεις κυρίως εστίασης με ποσά της τάξης των 10-20.000 ευρώ που βρίσκεται στα σκαριά και αναμένεται να υλοποιηθεί μέσα στους πρώτους μήνες του ερχόμενου έτους.

Την απρόσμενη χθεσινή δήλωση της Αχτσιόγλου πως μέσα στο 2018 θα αυξηθεί ο κατώτατος βασικός μισθός.

Αυτά είναι τα μέχρι τούδε γνωστά και ουδείς γνωρίζει τι άλλο τους επιτρέπεται και μπορούν να σκεφτούν για να το συνδυάσουν με τα καλά νέα για την οικονομία  που θέλουν να πιστεύουν πως θα προκύψουν με το νέο έτος.

Αποκρύπτουν βέβαια τους νέους μόνιμους  φόρους (έμμεσους και άμεσους) και εισφορές που θα αρχίσουν να εφαρμόζονται από  την 1-1-18 ως αποτέλεσμα ψηφισμένων νόμων και οι οποίοι  στις περισσότερες των περιπτώσεων επ' ουδενί μπορούν να αντισταθμιστούν με τους έκτακτους μποναμάδες.

Επειδή όμως, όσο κι αν είναι εναλλακτικοί, τρελοί προφανώς δεν είναι και ξέρουν πως τα τωρινά φιλοδωρήματα δεν μπορεί να γίνουν καταλύτες στην εκλογική προτίμηση του σώματος μετά από 1,5 χρόνο, τότε το πιθανότερο είναι πως  το plan A είναι εκλογές μέσα στο 2018.
Κι όλα αυτά τα βοηθήματα δεν είναι για να κερδίσουν τις εκλογές αλλά για να κρατήσουν σημαντικό κομμάτι της εκλογικής τους δύναμης και να παραμείνουν μέσα στο παιγνίδι.

Γνωρίζουν άλλωστε καλύτερα, μια και οι ίδιοι τα νομοθέτησαν, πως όποιος βρίσκεται στο τιμόνι της εξουσίας την 1-1-19, είναι αυτός που θα εισπράξει και την οργή από τις νέες περικοπές των συντάξεων λόγω της προσωπικής διαφοράς η οποία θα φθάσει έως και στο 30% αλλά και τη νέα μείωση του αφορολόγητου στα 5.600 ευρώ που θα αφαιρέσουν σχεδόν ένα μισθό από τους χαμηλόμισθους.

Αν δεν θέλουν να συντριβούν επομένως στο τέλος της θητείας τους, το 2018 είναι  μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποδράσουν με μικρότερες δυνατές απώλειες και να τινάξουν ξανά το πολιτικό σκηνικό της χώρας τον Μάρτιο του 2020, με αφορμή την εκλογή  του προέδρου της Δημοκρατίας.

Και το εθνικό θέμα  της ονομασίας των Σκοπίων, για το οποίο οι διεθνείς πιέσεις  είναι πλέον ισχυρές ,είναι ίσως μια ευκαιρία για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, οι οποίες θυμίζουμε πως θα είναι οι τελευταίες με το εκλογικό σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής και πως οι μεθεπόμενες, θα γίνουν με το νέο νόμο της αναλογικής που ψήφισε η παρούσα κυβέρνηση.