Βασίλης Στεφανακίδης

Για να απλοποιήσουμε λοιπόν τα πράγματα, έτσι τουλάχιστον όπως τα καταλαβαίνω εγώ και για να μην μπλέκουμε σε ανούσιες λεπτομέρειες, ιδού τι έχει συμφωνηθεί και θα το υποστούμε προσεχώς:

■ Η αξιολόγηση έχει κλείσει και όλος ο καβγάς γίνεται για το περιτύλιγμα.
■ Το αφορολόγητο έχει κοπεί γύρω στις 6.000 και όλοι (έχοντες και μη έχοντες) θα κληθούμε να βάλουμε γι’ άλλη μία φορά το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη για να πληρώσουμε πρόσθετους φόρους.
■ Οι υφιστάμενες συντάξεις θα ξανακοπούν από 10% έως 40%. 

Εύλογο το ερώτημα, μα αν όντως η αριστερή μας κυβέρνηση αποδέχθηκε αυτά τα νέα σκληρά μέτρα, προς τι ο καβγάς και η δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση;
Κατά την ταπεινή μου άποψη, η διαπραγμάτευση γίνεται αποκλειστικά και μόνο περί φύλλου συκής. 

Παίζουν την κολοκυθιά με τις ημερομηνίες εφαρμογής των νέων επώδυνων μέτρων, αν δηλαδή η περικοπή του αφορολόγητου και των συντάξεων θα γίνει κλιμακωτά. Και κυρίως όλο το βάρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει πέσει στη μετάθεση της εφαρμογής των μέτρων για το 2019 και το 2020 έτσι ώστε να κερδίσει χρόνο παραμονής στην εξουσία. 

Αν τα στελέχη του καταφέρουν να το πετύχουν, τότε μπορούν να πάνε σε εκλογές στο τέλος του 2018 και να παραδώσουν όλες τις καυτές πατάτες στα χέρια του επόμενου κυβερνητικού σχήματος, όποιο κι αν είναι αυτό, το οποίο, επειδή το κράτος έχει συνέχεια, θα αναλάβει με το καλημέρα να εφαρμόσει τα μέτρα που τούτοι εδώ έχουν αποδεχθεί, και θα χρεωθεί τη λαϊκή οργή πριν προλάβουν να καθίσουν στις καρέκλες τους.

Τόσο απλά και τόσο κουτοπόνηρα. Ολα τ’ άλλα που ακούμε είναι φθηνά κολπάκια, που το μόνο που επιδιώκουν είναι ο αποπροσανατολισμός του κόσμου.

Λες κι έχει πλέον καμιά αξία εκεί που φτάσαμε με ποιο ποσοστό θα μπορούν οι εργαζόμενοι να αποφασίζουν για απεργίες ή αν θα κοπούν τα προνόμια των συνδικαλιστών.
Τίποτε άλλο δεν τους ενδιαφέρει παρά να μη σκάσει η χρεοκοπία στα χέρια τους και να εξασφαλίσουν κι άλλο χρόνο εξουσίας ώστε να βολέψουν όσους περισσότερους ακόμα ψηφοφόρους τους μπορούν σε κρατικές θέσεις εργασίας.

Ολα τ’ άλλα εκκρεμή ζητήματα που ταλανίζουν την αγορά και την οικονομία και σχετίζονται με ιδιωτικοποιήσεις, επενδύσεις, άνοιγμα των αγορών και δημιουργία θέσεων εργασίας μέσω ανάπτυξης της οικονομίας έχουν τον τρόπο τους να τα «σαπίζουν» και να μην κινείται τίποτε, αν και στα λόγια δίνουν υποσχέσεις στους δανειστές. Δείτε τι κάνουν με το Ελληνικό, με τον ΔΕΣΦΑ, τη ΔΕΠΑ, τα περιφερειακά αεροδρόμια κ.λπ.

Οσο για το νέο τους εφεύρημα με τα αντίμετρα που θα ισοσκελίζουν και καλά όσα θα μας περικόπτουν δεν είναι τίποτε άλλο από μία ακόμα μπούρδα. Λες και πρόκειται να καταφέρουμε μεγαλύτερο πλεόνασμα από 3,5%, έτσι ώστε η κυβέρνησή μας να θέλει από τώρα να τους δεσμεύσει και πού θα το διανείμει. Αυτό κι αν είναι ουτοπία και καβγάς περί όνου σκιάς!