Βασίλης Στεφανακίδης

Επί του παρόντος πάντως και παρ' ότι τα ποιοτικά στοιχεία για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ κακά, παρ' ότι η εικόνα που καθημερινά εμφανίζει είναι αυτή της διάλυσης με τις συνεχείς αποχωρήσεις στελεχών του και παρά το γεγονός  στις πρώτες δημόσιες συζητήσεις, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν  πειστικά επιχειρήματα στη διεκδίκηση της ψήφου του λαού, εν τούτοις, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει πρώτος έστω και με μικρή διαφορά. Όπως εξηγούν οι ειδικοί, το πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα, συνεχίζει ακόμα να “πουλάει” και να γοητεύει μερίδα του κόσμου έστω κι αν αυτή είναι μειωμένη.

Από τη άλλη , δεν είναι  λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν μα βασιμότητα και παρατηρώντας τις μετακινήσεις των ψηφοφόρων από κόμμα σε κόμμα, πως στο τέλος ο νικητής των εκλογών θα είναι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Αυτό μένει να αποδειχθεί σε λιγότερο από είκοσι ημέρες. Και πάντως,  όσα υπερφίαλα κι αν ακούμε αυτές τις ημέρες για νέα διαπραγμάτευση, για νέα ισοδύναμα, για απόσυρση μέτρων και φόρων που έχουν ήδη ψηφισθεί και περιλαμβάνονται στο μνημόνιο Τσίπρα, καλό είναι να μη δώσουμε καμιά βάση, γιατί απλούστατα τίποτα από όλα αυτά δεν πρόκειται να συμβεί. Είναι τα συνήθη και επαναλαμβανόμενα ψέμματα του τύπου,  θα σκίσουμε τα μνημόνια! Το μνημόνιο αυτή τη φορά, θα εφαρμοστεί κατά κεραία όποιος κι αν αναλάβει  τη διακυβέρνηση γιατί απλούστατα  αυτή τη φορά, δεν πρόκειται οι δανειστές να ανεχθούν άλλα κοροϊδία και με την πρώτη λοξοδρόμηση, θα μας βγάλουν από την πρίζα και θα τρέχουμε όλοι μαζί στον Λαπαβίτσα να μας δείξει πως γίνεται η μετάβαση στη... δραχμή!

 Αναφορικά δε με το ενδεχόμενο να έρθει πρώτη η Νέα Δημοκρατία, πολύ φοβούμαι πως αυτός  είναι και ο μύχιος πόθος του Τσίπρα. Να χάσει “αξιοπρεπώς”, να φορτώσει την ήττα  στους Λαφαζάνηδες  τους διασπαστές που έριξαν την  πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση και να κάτσει στην άκρη, να πετροβολάει τη νέα κυβέρνηση που θα είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει τα μέτρα που ο Τσίπρας  συμφώνησε και έφερε και να το παίζει ξανά αντιμνημονιακός, ένα παιγνίδι που το ξέρει καλά.

Κι έτσι, τα λεγόμενα  Ευρωπαϊκά κόμματα που θα αναλάβουν για άλλη μια φορά να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, θα πληρώσουν εκ νέου το τίμημα άλλων τριών σκληρών και επώδυνων για το λαό χρόνων που ούτως ή άλλως μας περιμένουν. Δεν αποκλείεται δε, στο παρά πέντε της εξόδου από το μνημόνιο σε τρία χρόνια ο Τσίπρας και η  παρέα του να είναι έτοιμοι και με “καθαρά” χέρια να αναλάβουν εκ νέου να μας “σώσουν” από τη λιτότητα και τα μνημόνια.

Είναι άραγε δίκαιο αυτό; 'Η μήπως ο “σοφός”( τρόπος του λέγειν) λαό,ς με τη ψήφο του να τον υποχρεώσει μια και τόφερε , να το εφαρμόσει και μάλιστα με εταίρους που τώρα  χαρακτηρίζει ως παλιό και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, που δεν θέλει ούτε να τους βλέπει;