Βασίλης Στεφανακίδης

 Εχουμε εμείς εκλογές, όπως και κι άλλες 26 χώρες της Ε.Ε. Ελάχιστα όμως μαθαίνουμε για τις υπόλοιπες χώρες και τα διακυβεύματα από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Κι αυτό γιατί απλά στις υπόλοιπες χώρες έχουν ξεκαθαρισμένο στο μυαλό τους πως άλλο πράγμα οι ευρωεκλογές κι άλλο οι εθνικές εκλογές. Δεν ξέρω άλλη χώρα όπου το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών συναρτάται άμεσα με το μέλλον των κυβερνήσεων, καθώς αυτό εξαρτάται μόνο από την κοινοβουλευτική τους πλειοψηφία ενώ στις πιο σοβαρές η έννοια των πρόωρων εκλογών δεν υφίσταται.

Στα καθ’ ημάς, όμως, ακόμα και κάποια δημοσκοπικά ευρήματα μπορούν να επιβάλουν την απαίτηση από την αντιπολίτευση για παραίτηση της κυβέρνησης γιατί χάθηκε η αντιστοιχία με τη βούληση  του λαού μέσω των δημοσκοπήσεων! Πόσο μάλλον αν μεσολαβήσει και κάποια κάλπη για δημάρχους, δημοτικούς συμβούλους, περιφερειάρχες και περιφερειακούς συμβούλους ή ευρωκάλπη για την ανάδειξη ευρωβουλευτών που μία που θα τους μάθουμε την επόμενη Κυριακή και μία που θα τους ξανακούσουμε να ζητούν την ψήφο μας σε 5 χρόνια!

Αραγε ο πολύς κόσμος έχει μάθει ποτέ ή θυμάται ποιοι ήταν οι εκπρόσωποί μας στις Βρυξέλλες όλα τα προηγούμενα χρόνια και τι τέλος πάντων πέτυχαν με τις όποιες παρεμβάσεις τους; Οχι, εκτός μόνο από κάποιους κομματικούς φίλους τους και συγγενείς που με λεφτά του προϋπολογισμού του Ευρωκοινοβουλίου έκαναν κάποιο ταξιδάκι αναψυχής σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο για να δουν και καλά από κοντά το σημαντικό έργο που επιτελείται στο εκεί!
Κι όμως, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, αυτό το ήσσονος σημασίας γεγονός μπορεί να  αναδειχθεί σε απαρχή σημαντικών πολιτικών εξελίξεων και να φτάσουμε μέχρι και σε πτώση της κυβέρνησης, παρότι ξέρουμε ότι δεν είναι σοφό να αλλάζει κανείς  άλογο στο κάρο στα μισά του ποταμού.

Και για να καταλάβουμε πόσο υπολογίζουν την Ελλάδα οι Ευρωπαίοι, δεν μπαίνουν καν στον κόπο να έρθουν οι υποψήφιοι πρόεδροι της Κομισιόν ώστε να βοηθήσουν τα «αδελφά» κόμματα. Βέβαια, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, ούτε ο Γιούνκερ ούτε ο Σουλτς έχουν να περιμένουν κάποια ουσιαστική βοήθεια από «Ελιά» και Ν.Δ. με βάση τις εκτιμήσεις για τις έδρες που θα πάρουν τα δύο κόμματα και γι’ αυτό ακύρωσαν την Αθήνα από το ευρωπαϊκό τους tour. Δεν μπορούμε δηλαδή να αλλάξουμε τους συσχετισμούς εδρών των δύο υποψηφίων προέδρων. Δεν είμαστε πια υπολογίσιμη περιφερειακή δύναμη ούτε καν στις ευρωεκλογές.

Αντίθετα, στα μάτια των περισσότερων Ευρωπαίων πολιτών συνεχίσουμε να είμαστε ένα πρόβλημα το οποίο πληρώνουν οι ίδιοι γιατί η λαϊκίστικη προπαγάνδα και ο διασυρμός της χώρας από τα διεθνή Μέσα έχει κάνει μεγάλη ζημιά και αμφιβάλλω πόσοι από τους Ευρωπαίους πολίτες γνωρίζουν σήμερα τη βελτίωση της κατάστασης που έχει επιτευχθεί.

Και δεν είναι μόνο στα μάτια του απλού Ευρωπαίου. Οι αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών, τόσο του πρώην υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ όσο και των «Financial Times», φανερώνουν ότι αν δεν είχε ενεργοποιηθεί ο Ομπάμα και αν δεν είχε πιέσει τη Μέρκελ, σήμερα δεν θα χρειαζόταν να κάνουμε εκλογές για να στείλουμε αντιπροσώπους στις Βρυξέλλες.

Επομένως, το γεγονός ότι έχουμε την πολυτέλεια να ακούμε να επιχειρηματολογούν τα κόμματα και να διεκδικούν την ψήφο μας δεν οφείλεται ούτε στα μηνύματα που στείλαμε  στις διπλές εκλογές του 2012, ούτε γιατί τους πείσαμε με την τρικομματική κυβέρνηση εκείνου του Ιουλίου. Το παιχνίδι και τότε και τώρα παίζεται αλλού κι εμείς δυστυχώς είμαστε οι κομπάρσοι της ιστορίας, με έναν ακατανόητο μεγαλοϊδεατισμό και μικρομεγαλισμό και ελάχιστη αυτογνωσία.