Βασίλης Στεφανακίδης

Είναι αλήθεια πως το τελευταίο διάστημα, γίνεται μια  συντονισμένη προσπάθεια τόσο εσωτερικά όσο και από διεθνείς παράγοντες, με ενέσεις αισιοδοξίας ότι το ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής που μας έχει επιβληθεί, πάει καλά και πως σύντομα η χώρα θα δρέψει τους καρπούς  από τις θυσίες του λαού.

Είναι όμως έτσι ή όλα αυτά εντάσσονται σε  ένα πλαίσιο, οι υπεύθυνοι της σημερινής κατάντιας της χώρας  (Έλληνες και ξένοι) να αποσείσουν  τις ευθύνες από πάνω τους;
 Το trend  αισιόδοξο σενάριο,  ήρθε να σκιάσει η χθεσινή εξαμηνιαία έκθεση του ΟΟΣΑ,  ενός οργανισμού που συνήθως πέφτει μέσα στις προβλέψεις του.

 Και τι μας λέει ο ΟΟΣΑ; Με μια φράση, δεν βλέπει ύφεση 1,4% και το 2014 και κατά συνέπεια πρόβλημα στη χρηματοδότηση της χώρας καθώς  από τη μια τελειώνει το πρόγραμμα χρηματοδότησης και από την άλλη θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να βγει η χώρα στις αγορές.

 Μοιραίο επακόλουθο κατά τον ΟΟΣΑ και ο νέος περιορισμός των μισθών αλλά και νέα αύξηση της ανεργίας στο 28,6% για το 2014.

Και φυσικά ουδείς  επιθυμεί να επαληθευτούν οι προβλέψεις του ΟΟΣΑ και να κυλήσουν όλα ομαλά και όπως μας τα παρουσιάζει η κυβέρνηση, η τράπεζα της Ελλάδος, η Κομισιόν και οι λοιποί διεθνείς οίκοι που  αίφνης άλλαξαν το γνωστό τροπάρι τους.

 Αν όμως, λέμε αν, συνεχιστεί για έβδομο χρόνο η ύφεση και υπάρξει αδυναμία χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας μήπως θα επανέλθουν και πάλι τα μαύρα σενάρια και θυμηθούν πάλι όλοι αυτοί που σήμερα «παίζουν» θετικά τη χώρα, το grexit;

 Πάντως όπως και νάχει , το μόνο βέβαιο είναι ότι έχουμε  μπροστά μας  μακρύ και δύσκολο δρόμο με πολλούς αστάθμητους παράγοντες που ξεκινούν από το εξωτερικό περιβάλλον και φθάνουν στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις καθώς η συνοχή της τρικομματικής κυβέρνησης είναι πλέον  εύθραυστη, έως την κοινωνική έκρηξη με αφορμή κάποιο ήσσονος ή μεμονωμένης σημασίας περιστατικό.

Και οι κυβερνητικοί εταίροι, δεν φαίνεται  να εργάζονται προς την ίδια κατεύθυνση και άρχισαν λίγο πρόωρα να κάνουν ταμείο μετρώντας κέρδη και ζημιές, μη συναισθανόμενοι ότι βρίσκονται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση  από αυτή της κοινωνίας.