Βασίλης Στεφανακίδης

Οταν ακόμα και αμερικανικά μέσα ενημέρωσης φτάνουν στο σημείο να διαπιστώνουν ότι η υπερφορολόγηση που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια όχι μόνο δεν απέφερε περισσότερα έσοδα αλλά κατάστρεψε την επιχειρηματικότητα και τη μεσαία τάξη, τότε μάλλον η εγχώρια αγανάκτηση είναι απόλυτα δικαιολογημένη.

Ολόκληροι κλάδοι παραγωγής, εμπορίας και απασχόλησης έχουν εξαφανιστεί από τον οικονομικό χάρτη, αλλά οι μόνοι που δεν το βλέπουν είναι οι τροϊκανοί και οι έχοντες την ευθύνη της διακυβέρνησης.

Και μπορεί μεν οι δανειστές να βγάζουν την ουρά τους απέξω λέγοντας πως δεν υποδεικνύουν φορολογικά μέτρα αλλά απλώς στόχους δημοσιονομικής προσαρμογής και εξάλειψης των στρεβλώσεων της οικονομίας, αυτό όμως είναι η μισή αλήθεια. Οταν λες σε μια κυβέρνηση πως ή θα αυξήσεις τα έσοδά σου τόσο ή διαφορετικά δεν θα εγκρίνουμε την επόμενη δόση και χρεοκοπείτε, στην ουσία… τι της λες; Να κόψει τον σβέρκο της να βρει λεφτά γιατί διαφορετικά τραβάνε την πρίζα.

Και δεν θέλω να ακούω εκείνο το παραμύθι της πάταξης της φοροδιαφυγής, το οποίο αναφέρουν και σε κάθε έκθεσή τους, γιατί νιος ήμουν και γέρασα και όσοι κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο πάντα έθεταν πρώτη προτεραιότητα την πάταξη της φοροδιαφυγής και ουδείς κατάφερε κάτι.

Κι αυτό όχι γιατί δεν το ήθελαν (τουλάχιστον οι περισσότεροι), αλλά κυρίως γιατί δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή και ένα ικανός μηχανισμός να εκτελέσει κάποιο σχέδιο.

Ομως, αναρωτιέμαι, όλοι αυτοί οι ξένοι τεχνοκράτες που μας κουνούν το δάχτυλο και διατάζουν «να πατάξετε τη φοροδιαφυγή», γιατί δεν αναλαμβάνουν εν λευκώ οι ίδιοι να το κάνουν, να μας δείξουν κι εμάς πώς γίνεται;

Εχουν κάνει μέχρι σήμερα χιλιάδες εκθέσεις, ελέγχους, αυτοψίες για τον τρόπο λειτουργίας της κρατικής μας μηχανής. Γιατί, λοιπόν, δεν μας λένε τι πρέπει να κάνουμε βήμα-βήμα και να αναλάβουν οι ίδιοι την ευθύνη του αποτελέσματος; Από καθ’ έδρας εντολές και τσιτάτα είναι εύκολα για τον καθέναν. Στην πράξη είναι το πρόβλημα.

Επειδή, λοιπόν, πάντα επικρέμαται η απειλή της εξόδου της χώρας αν δεν συγκεντρώσει περισσότερα φορολογικά έσοδα κι αν δεν καλύψει τρύπες που δημιουργούνται στον Προϋπολογισμό από αστοχία προηγούμενων μέτρων, έρχονται οι δικοί μας και κάθε τόσο ρίχνουν άλλον έναν φόρο ή μονιμοποιούν κάποια έκτακτη εισφορά - χωρίς μελέτη επιπτώσεων, κόστος στην απασχόληση, κόστος στο περιβάλλον, επίπτωση στο βιοτικό επίπεδο, επίδραση στις ζωές των πολιτών αυτής της χώρας. Μόλις, δε, περάσουν κάποιες προθεσμίες και πάνε να κάνουν τον λογαριασμό τι ψάρια έπιασαν, αρχίζει και το δικό τους δράμα.

Υπολόγιζαν ένα δισ. περισσότερο από την αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και έχουν πιάσει μόνο 32 εκατ. ευρώ.
Την ίδια στιγμή ξεπαγιάζουν 10 εκατομμύρια Ελληνες και αναγκάζονται να καίνε στο τζάκι τους ό,τι βρουν εύκαιρο, με αποτέλεσμα η Αθήνα να μοιάζει με το Λονδίνο της εποχής του Ντίκενς λόγω αιθαλομίχλης.
 
Εκτακτος φόρος στα αυτοκίνητα, διπλάσια τέλη κυκλοφορίας και να σου 400.000 καταθέσεις πινακίδων.

Φόροι πολυτελείας στα Ι.Χ. συν τα προηγούμενα βάρη και 70% κάτω η αγορά του αυτοκινήτου, με χιλιάδες εργαζομένους στις ουρές του ΟΑΕΔ.

Φόρος πολυτελείας, αυξημένα τεκμήρια στα σκάφη αναψυχής, μικρά και μεγάλα, και ξαφνικά άδειασαν οι ελληνικές μαρίνες, έκλεισαν οι βιοτεχνίες κατασκευής ελληνικών σκαφών, έμειναν στον δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενοι και το Ελληνικό Δημόσιο εισέπραξε πρόσθετους φόρους, άκουσον-άκουσον, 33.500 ευρώ!

Για να μην ανοίξουμε και το τεράστιο θέμα με την οικοδομή που από γεννήσεως ελληνικού κράτους ήταν η ατμομηχανή της οικονομίας και της απασχόλησης και με δύο μαγικές φορολογικές κινήσεις από τα ξεφτέρια του υπουργείου Οικονομικών νέκρωσε και δεν γίνεται ούτε μία μεταβίβαση, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες απασχολούμενοι στα οικοδομικά επαγγέλματα έχουν μείνει άνεργοι εδώ και σχεδόν τρία χρόνια. Και, φυσικά, επειδή δεν υπάρχουν έσοδα από πωλήσεις, μεταβιβάσεις ακινήτων, ο κ. Βενιζέλος αποφάσισε να τα αναπληρώσει από αυτούς που αγόρασαν ακίνητα στο παρελθόν. Ασχετο αν οψέποτε κι αν απέκτησε κάποιος ακίνητο πλήρωσε προκαταβολικά τους αναλογούντες φόρους.

Μετά ταύτα αναρωτιόμαστε γιατί δεν αρχίζει η ανάκαμψη, αφού τώρα που πήραμε τη δόση δεν κινδυνεύουμε με πτώχευση. Αραγε εκείνη τη λαϊκή ρήση «με τον ήλιο τα βγάζω, με τον ήλιο τα βάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;» την έχει ακούσει κάποιος από τους κυβερνητικούς εταίρους;