Βασίλης Στεφανακίδης

Οι θετικές επιπτώσεις στην οικονομική ζωή του τόπου πολλαπλές από τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την αύξηση του ΑΕΠ έως τους πρόσθετους φόρους που θα εισπράττει το κράτος, αλλά και την αλληλεπίδραση στο λεγόμενο επιχειρηματικό περιβάλλον.

Είναι άραγε αυτό κάτι που μπορεί κανείς να το προσπεράσει έτσι; Εγινε μήπως με κάποιο μαγικό ραβδί; Προφανώς όχι. Πίσω από όλα αυτά υπάρχει μια σοβαρή και επίπονη δουλειά προκειμένου να πειστούν οι επενδυτές, ξένοι και ντόπιοι, πως το να τοποθετήσουν τα κεφάλαιά τους στην Ελλάδα και όχι σε μια άλλη χώρα είναι καλή επιλογή.

Οι επενδυτές ζυγίζουν και μετρούν όλες τις παραμέτρους και δεν πετάνε τα λεφτά τους επειδή απλώς κάποιος κυβερνητικός αξιωματούχος τούς μοίρασε ανέξοδες υποσχέσεις και παχιά λόγια.

Συνήθως οι μάνατζερ μεγάλων funds και επιχειρηματικών ομίλων θέλουν δέκα υπουργούς στην καθισιά τους, γιατί στην καριέρα τους έχουν περάσει διά πυρός και σιδήρου και δεν τους τοποθέτησε στη θέση τους κάποιος μέτοχος για τα ωραία τους μάτια, αλλά για την αποτελεσματικότητά τους στην επίτευξη των στόχων.

Τι έγινε λοιπόν και όλο και περισσότεροι «κοιτάνε» πλέον την Ελλάδα και δεν την απορρίπτουν εκ των προτέρων;

Πρώτα και κύρια, είναι το γεγονός πως η χώρα μας έχει αφήσει πίσω τα πέτρινα χρόνια των μνημονίων, της χρεοκοπίας και της γενικής απαξίωσης. Δεν είμαστε πια το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης, αλλά μια κανονική χώρα, έστω με τις πολλές ακόμα αδυναμίες και τις επαχθείς κληρονομιές από το κακό μας παρελθόν, κυρίως στον δημόσιο τομέα, την επακόλουθη γραφειοκρατία αλλά και παρωχημένες νοοτροπίες.

Στα τελευταία χρόνια και παρά τις δυσμενείς διεθνείς συγκυρίες, η χώρα εμφανίζει αξιοσημείωτη σταθερότητα και σοβαρότητα στην αντιμετώπιση των απρόβλεπτων καταστάσεων χωρίς να παρεκκλίνει ουσιωδώς από τις προγραμματικές εξαγγελίες της κυβέρνησης.

Εριξε το βάρος στη δημιουργία ενός φιλοεπενδυτικού κλίματος και περιβάλλοντος που διευκολύνει με κάθε τρόπο τον υποψήφιο επενδυτή, περιορίζοντας δραστικά τις γραφειοκρατικές διαδικασίες και αγκυλώσεις που ήταν το βασικό αντικίνητρο στο παρελθόν. Οχι πως δεν χρειάζονται να γίνουν πολλά ακόμα. Οχι πως δεν παραμένουν ενεργές πολλές εστίες που φοβούνται ακόμα οι επενδυτές, όπως η χρονοβόρα διαδικασία για να τελεσιδικήσει μια απόφαση που φθάνει στα δικαστήρια.

Οντως στον τομέα αυτό δεν έχουν γίνει και πολλά και χωλαίνει απελπιστικά στον χρόνο απόδοσης της Δικαιοσύνης σε σχέση με το σύνολο σχεδόν των χωρών της Ε.Ε.

Οπως παραμένουν ακόμα ενεργές πολλές αγκυλώσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στις περιφέρειες που σε πολλές περιπτώσεις αντιμάχονται επενδυτικά σχέδια που ενέκρινε η κεντρική διοίκηση.

Ομως, επιτεύχθηκε μείωση της φορολογίας και δίνονται σημαντικές απαλλαγές σε κάποιες κατηγορίες επενδύσεων, όπως οι νεοφυείς, αλλά και επιδότηση στις προσλήψεις που κάνουν αυτές. Μειώθηκαν οι ασφαλιστικές εισφορές, μειώθηκε δραστικά η προκαταβολή φόρου επομένου έτους και ο νέος επενδυτικός νόμος είναι πραγματικό στήριγμα στους υποψήφιους επενδυτές.

Οι εγκρίσεις επενδυτικών σχεδίων με γρήγορες διαδικασίες όταν πρόκειται για στρατηγικού ενδιαφέροντος αποτελούν μια νέα πραγματικότητα που έχει εκτιμηθεί από την παγκόσμια και εγχώρια επιχειρηματική κοινότητα.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η χώρα μας κατάφερε μέσα στο ’22 να ανέβει 17 ολόκληρες θέσεις στην παγκόσμια κλίμακα εις ό,τι αφορά το επιχειρηματικό περιβάλλον.

Φυσικά το μόνο που δεν χρειάζεται είναι να επαναπαυτούμε σε αυτά τα θετικά αποτελέσματα. Ισα-ίσα που χρειάζεται ένταση των προσπαθειών, να πείθουμε διαρκώς νέους επενδυτές να έρχονται και να μας εμπιστεύονται, να προσθέτουν πλούτο στο ΑΕΠ, να δημιουργούν θέσεις καλοπληρωμένης εργασίας και να συνεισφέρουν φόρους από τα κέρδη τους.

Κι αυτά που έχουν κερδηθεί δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να ρισκάρουμε να τα χάσουμε με πολιτική αστάθεια, πειραματισμούς και επαναλήψεις λαθών του παρελθόντος που πληρώσαμε πολύ ακριβά.