Βασίλης Στεφανακίδης

Oπως βιαστήκαμε να ανοίξουμε τα σύνορα στους βόρειους γείτονές μας θεωρώντας πως και αυτοί βρίσκονται σε παρόμοια με εμάς επιδημιολογική κατάσταση, ενώ τώρα αποδεικνύεται το εντελώς αντίθετο και τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Και δεν είναι μόνο τα εισαγόμενα κρούσματα. Είναι και τα δικά μας που αυξάνονται, υπενθυμίζοντάς μας πως ο κορωνοϊός είναι εδώ και καιροφυλακτεί. Κι αν δεν προσέξουμε, τότε, όπως λένε οι ειδικοί, δεν αποκλείεται καθόλου μέσα στον Αύγουστο να δούμε να ενσκήπτει το νέο κύμα.

Τι σημαίνουν πρακτικά αυτές οι εξελίξεις; Σημαίνουν καταρχάς πως οι όποιες μικρές έστω ελπίδες που είχαμε να περιορίσουμε τις ούτως ή άλλως μεγάλες ζημιές στον τουρισμό, συρρικνώνονται, με ανοιχτό πλέον το ενδεχόμενο να κλείσουν τα οδικά σύνορα με τους βόρειους γείτονές μας, οι οποίοι και τροφοδοτούν με επισκέπτες τη Βόρεια Ελλάδα. Μπορεί αυτοί να θεωρούνται τουρίστες χαμηλού μπάτζετ, πλην όμως για κάποιους επαγγελματίες του τουρισμού στη Βόρεια Ελλάδα είναι σημαντική πηγή εσόδων.

Δεν είναι όμως μόνο οι επιχειρήσεις της Βόρειας Ελλάδας. Τα στοιχεία από τις αφίξεις στο 10ήμερο που ανοίξαμε τα σύνορά μας δεν είναι ικανοποιητικά και απέχουν από τους φιλόδοξους στόχους να πιάσουμε ένα 20% από την περυσινή κίνηση.

Μακάρι να αλλάξει η εικόνα στο επόμενο διάστημα, αλλά, τούτων δοθέντων, οι φόβοι της βαθύτερης ύφεσης αυξάνονται και η αντιμετώπιση των συνεπειών γίνεται ακόμα δυσκολότερη.

Και τούτες τις ώρες του εθνικού οικονομικού κινδύνου, ενώ θα περίμενε κανείς το πολιτικό προσωπικό της χώρας να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και να καταθέτουν όλοι δημιουργικές και ρεαλιστικές προτάσεις για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, κάποιοι σπεκουλάρουν ξανά στη χρεοκοπία της χώρας.

Κάποιοι χρεώνουν την ύφεση αποκλειστικά στον Μητσοτάκη λες και είναι αυτός που έφερε διά των παραλείψεών του τον κορωνοϊό στη χώρα, λες και είναι αυτός η αιτία που ανακόπηκε η οικονομική δραστηριότητα και ο υπαίτιος που δεν έρχονται φέτος τουρίστες στη χώρα.

Πλήρης παραλογισμός και επένδυση στην καταστροφή της χώρας, μήπως η αγανάκτηση του κόσμου από τα δεινά της ύφεσης μετατραπεί ξανά σε ψήφους προς αυτούς, για να αναλάβουν να μας ξανασώσουν.

Οπως μας «έσωζαν» από το 2015 ως το 2019!

Είναι σαφές πλέον από όλους ότι μπροστά μας έχουμε έναν νέο γολγοθά κι έναν δύσκολο χειμώνα, ενδεχομένως χειρότερο και από αυτούς στα χρόνια των μνημονίων. Δεν το κρύβει ούτε η κυβέρνηση ούτε κανείς άλλος.

Αυτή τη φορά όμως υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά. Η ελληνική κυβέρνηση είναι αυτή που αποφασίζει πώς και με ποιους τρόπους θα στηρίξει την ελληνική κοινωνία - και όχι η τρόικα που, αδιαφορώντας για τις κοινωνικές επιπτώσεις, επέβαλε οριζόντια μέτρα φτωχοποίησης και εξαθλίωσης.

Αυτή τη φορά υπάρχουν εργαλεία στα χέρια της κυβέρνησης να μετριάσει τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Και το κυριότερο, αυτή η κρίση δεν είναι μόνο δική μας, αλλά ένα παγκόσμιο φαινόμενο.

Δεν είμαστε το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης και η στήριξη που θα λάβουμε θα είναι γενναία και μπορεί, αν διαχειριστούμε ευφυώς τα κονδύλια που θα εισρεύσουν από το Ταμείο Ανάκαμψης, να αλλάξει η εικόνα και ο παραγωγικός ιστός της χώρας τα επόμενα χρόνια.

Δεν ξέρω πόσο γρήγορη θα είναι η ανάκαμψη από τον επόμενο χρόνο και πόσο θα χρειαστούμε για να επιστρέψουμε στα προ κορωνοϊού επίπεδα, πάντως όταν με το καλό δαμαστεί ο κορωνοϊός, θα είναι η χρυσή ευκαιρία για να αλλάξει και να εκσυγχρονιστεί η χώρα.

Η χρυσή ευκαιρία για προσέλκυση επενδύσεων, αναβάθμιση δομών, δημιουργία θέσεων εργασίας, ανάπτυξη άλλου παραγωγικού μοντέλου που στην καρδιά του θα έχει τις νέες τεχνολογίες, την πράσινη ενέργεια και την ψηφιακή εποχή.

Και σε αυτή τη νέα εποχή είναι βέβαιο ότι δεν θα έχουν θέση αυτοί που τώρα εύχονται και ελπίζουν στην απόλυτη καταστροφή.