Βασ. Αναστασόπουλος

Το μπάχαλο με τον ΕΝΦΙΑ «βαφτίζεται»... λάθος. Η εντολή για εισβολές εφοριακών σε σπίτια πολιτών αντιμετωπίζεται ως ένα ακόμη «πείραμα». Κι όμως, δεν χρειάζεται να έχει κανείς «παράσημα» ή «γαλόνια» στην πολιτική ανάλυση, για να καταλάβει τι συμβαίνει και να βγει ξεκάθαρα να το πει. Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω, απλοί πολίτες, που, χωρίς να είναι αναγνωρισμένοι οικονομολόγοι, μπορούν να «κατεβάσουν» δυο-τρεις ιδέες πολύ καλύτερες και πιο ρεαλιστικά εφαρμόσιμες, από αυτές που «συλλαμβάνουν» και υλοποιούν καθημερινά οι... φωστήρες του υπουργείου Οικονομικών.

Δεν μπορούμε, λοιπόν, να μιλάμε ακόμα για λάθη και πειράματα, δεν μπορούμε να επικαλούμαστε ως άλλοθι την ανικανότητα ορισμένων στελεχών. Τουναντίον, αυτό που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε, είναι ότι πρόκειται για ένα καλά ενορχηστρωμένο σχέδιο, που έχει σαν στόχο να «γονατίσει» τους Έλληνες πολίτες, εξαντλώντας μέχρι τελευταίας ρανίδας τη φοροδοτική τους ικανότητα. Και το πλάνο αυτό έχουν αναλάβει να το φέρουν εις πέρας οι ίδιοι άνθρωποι που επιχαίρουν για το πρωτογενές πλεόνασμα των 2,3 δισ. ευρώ στο επτάμηνο του 2014, όταν τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία ξεπερνούν τα 66 δισ. ευρώ. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και δεν «βγαίνουν», όσο κι αν κάποιοι «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους» περί του αντιθέτου.

Γιατί, λοιπόν, αυτή η «πρεμούρα» για φόρους και κατασχέσεις, εν μέσω μάλιστα της περιόδου που, ως είθισται, ο λαός κάνει τα μπάνια του; Μα, για να μαζέψουν ό,τι και όσα προλάβουν, λίγο πριν «πέσουν». Γιατί δεν έχει πολλά... ψωμιά ακόμα η κυβέρνηση αυτή. Κι έτσι, επιχειρεί ηρωική έξοδο, ταυτόχρονα με την τελευταία ληστρική επιδρομή στις περιουσίες των Ελλήνων. 

Τον προσεχή Οκτώβριο-Νοέμβριο το πολύ, όταν οι συζητήσεις για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους δεν θα οδηγούν πουθενά, η χώρα θα οδηγηθεί αναπόφευκτα σε εκλογές. Και καθώς αυτοδύναμη κυβέρνηση είναι πια σχεδόν αδύνατο να σχηματιστεί σε αυτόν τον τόπο, θα πάμε πιθανότατα σε μια λύση οικουμενικής, παρά μιας δικομματικής κυβέρνησης, όπως συμβαίνει τώρα με τη ΝΔ του 23% και το ΠΑΣΟΚ του 8%. Κι έπειτα, όλοι μαζί, για να μην επωμιστεί μόνο ένα κόμμα ή ένας αρχηγός το βάρος της ιστορικής ευθύνης, θα μας ανακοινώσουν μια ωραία πρωία ότι... «δυστυχώς επτωχεύσαμεν».

Τότε θ' αρχίσουν τα -πραγματικά- δύσκολα. Ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα...