Βασ. Αναστασόπουλος

Αλλά; Τι είναι; Γιατί μας το κρατάτε… μυστικό, αγαπητοί κύριοι; Τι είναι όποιος ψηφίζει Χρυσή Αυγή; Απογοητευμένος, παραστρατημένος, μπερδεμένος, διαμαρτυρόμενος; Και τι κάνατε εσείς, πέρα από… περισπούδαστες διαπιστώσεις; Τι πράξατε, για να μην είναι απογοητευμένος ο ψηφοφόρος και να μην στραφεί στη ΧΑ; Μήπως μειώσατε την ανεργία, περιορίσαστε τη φοροδιαφυγή, χαλαρώσατε τη φορολογία, ενισχύσατε την αξιοκρατία, αποκαταστήσατε την πληγωμένη δημοκρατία, καταπολεμήσατε την παράνομη μετανάστευση, για να μπορείτε τώρα να αναζητάτε τη λαϊκή αποδοχή; Τι άλλαξε, από την ένταξη της χώρας στο μηχανισμό του ΔΝΤ μέχρι σήμερα, για να μην είναι ο ψηφοφόρος τόσο δυσαρεστημένος από το υπάρχον πολιτικό σύστημα και την οικονομική του κατάσταση, με αποτέλεσμα να στραφεί στη Χρυσή Αυγή; Ρητορικό το ερώτημα: δεν άλλαξε απολύτως τίποτα.

Κι αφού δεν άλλαξε, ήρθε η ώρα να… χαϊδέψετε τα αυτιά των ψηφοφόρων της ΧΑ. «Ελάτε εδώ, παλικάρια μου, δεν ξέρατε, δεν ρωτήσατε, δεν μάθατε, εμείς φταίμε που σας απογοητεύσαμε, εντάξει, δεν είστε ούτε φασίστες ούτε ναζί, γυρίστε τώρα πίσω στο μαντρί». Έτσι δεν είναι; Αυτό δεν τους λέτε, ουσιαστικά; Τώρα που έχετε ανάγκη την ψήφο τους, και οι μεν και οι δε, κυβερνώντες και αντιπολίτευση, τώρα είναι που σπεύδετε να παραχωρήστε συγχωροχάρτια και να ζητήσετε από τους… μεταμελημένους να σας ψηφίσουν.

Αμ δε… Εδώ είναι που κάνετε λάθος. Αυτό έδειξαν οι κάλπες των περιφερειακών εκλογών, τουλάχιστον στην Αθήνα, όπου ούτως ή άλλως «γεννήθηκε» και «γιγαντώθηκε» το φαινόμενο της ΧΑ. Ανεβασμένος ο Κασιδιάρης στην πρωτεύουσα, ενισχυμένος και ο Παναγιώταρος στην Περιφέρεια Αττικής. Γιατί; Όχι μόνο γιατί οι διώξεις στελεχών της ΧΑ, καθώς φαίνεται, ελάχιστους έπεισαν. Όχι μόνο γιατί οι εκλογείς είναι απογοητευμένοι από εσάς, τους δήθεν εκφραστές της λαϊκής βούλησης. Αλλά και γιατί -μαντέψτε: αυτοί που ψήφισαν Χρυσή Αυγή, τώρα ακόμη περισσότερο απ' ότι τον Ιούνιο του 2012, είναι όντως φασίστες. Είναι όντως ξενόφοβοι, όντως ρατσιστές, όντως ακραίοι εθνικιστές, που κρύβονταν τα χρόνια της Μεταπολίτευσης μέσα σε άλλες παρατάξεις και σχηματισμούς, και που η άνοδος της Χρυσής Αυγής τους έδωσε την ευκαιρία να… βγουν από το καβούκι τους και να νιώσουν ότι μπορούν κάπου, κάπως να εκφράσουν τις αποκρουστικές τους θέσεις και απόψεις.

Μπορεί να είναι άνθρωποι μορφωμένοι, με επίπεδο και γνώσεις, που μελέτησαν το φασισμό και τον έχουν αποδεχτεί. Μπορεί πάλι να είναι άνθρωποι απαίδευτοι -όπως, καλή ώρα, ένας παλιός μου συμμαθητής, ο οποίος κυκλοφορεί ακόμα με κολλητά μπλουζάκια και ποδηλατικά κολάν και, αν τον ρωτήσεις τι ψηφίζει, θα σου πει: «Χρυσή Αυγή, ρε. Ο αρχηγός (σ.σ. ο Νίκος Μιχαλολιάκος) έχει πει ότι σε δύο χρόνια θα είμαστε κυβέρνηση». Μπορεί να έγιναν φασίστες από... ανάγκη, από τις συνθήκες και τις καταστάσεις στο κοινωνικό τους περιβάλλον και τις γειτονιές τους. Ό,τι κι αν είναι, όμως, δεν έχουν πια το άλλοθι ότι δεν ήξεραν τι ψήφιζαν. Αυτό ήταν το «σλόγκαν» του 2012, όχι του 2014. Τώρα και ήξεραν, και το ψήφισαν, και του έδωσαν μεγαλύτερη ισχύ.

Ιδού, λοιπόν, το επίτευγμά σας, αγαπητοί. «Λουστείτε» το, τώρα. Γιατί όσο και να χαϊδέψετε τα αυτιά του, Νεοδημοκράτες, Πασόκοι και Συριζαίοι, ο άγριος σκύλος κάποια στιγμή θα δαγκώσει. Κι εσείς αυτό κάνατε. Απελευθερώσατε έναν άγριο σκύλο και τώρα πάτε να τον μαζέψετε με... γάλα, μπισκοτάκια και παρακάλια. Μάλλον είναι πολύ αργά…