Περηφάνια ή ξεφτίλα;
Βασ. Αναστασόπουλος
Περηφάνια ή ξεφτίλα;
Από το Παρίσι ως τη Ρώμη κι από το Ντίσελντορφ μέχρι τη Μαδρίτη, το κίνημα υπέρ της Ελλάδας ενισχύεται και η φωνή του δυναμώνει. Με αιχμή τα σκληρά μέτρα λιτότητα που επιβάλλει η πολιτική και του νέου Μνημονίου, ευρωπαϊκές οργανώσεις και απλοί πολίτες στέκονται στο πλευρό της χώρας μας, αντιδρώντας στην εξαθλίωση, στην οποία οδηγούν ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ τον ελληνικό λαό.
Από το Παρίσι ως τη Ρώμη κι από το Ντίσελντορφ μέχρι τη Μαδρίτη, το κίνημα υπέρ της Ελλάδας ενισχύεται και η φωνή του δυναμώνει. Με αιχμή τα σκληρά μέτρα λιτότητα που επιβάλλει η πολιτική και του νέου Μνημονίου, ευρωπαϊκές οργανώσεις και απλοί πολίτες στέκονται στο πλευρό της χώρας μας, αντιδρώντας στην εξαθλίωση, στην οποία οδηγούν ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ τον ελληνικό λαό.
Την ίδια ώρα, φωνές όπως αυτές των Χάνες Σβόμποντα και Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ ή ακόμα και Γερμανών «σοφών», όπως ο Πέτερ Μπόφινγκερ, επιμένουν ότι οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο θα πρέπει να ρίξουν τους τόνους της κριτικής τους προς την Ελλάδα και να αναλογιστούν και τις δικές τους ευθύνες στη διαμορφωθείσα κατάσταση.
Το γεγονός ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτήν την «περιπέτεια» της ύφεσης και της οικονομικής κρίσης, μας κάνει ίσως να νιώθουμε μια ψυχολογική «ανάταση», ως έθνος... Υπάρχει ωστόσο και η αντίθετη πλευρά, όπως εκφράζεται από κινήσεις σαν αυτές των Ιταλών δημάρχων Μάρκο Γκάλντι και Τζοβάνι Μοσκατιέλο, οι οποίοι αποφάσισαν να δώσουν υπέρ της Ελλάδας ένα μέρος από τα επιδόματα που λαμβάνουν από το ιταλικό κράτος, λόγω του αξιώματός τους...
Δεν είναι ότι η κίνηση των Ιταλών δημάρχων δεν τους τιμά ως ανθρώπους ή ότι μας πέφτουν... λίγα τα 1.100 και 780 ευρώ, αντίστοιχα, που προθυμοποιούνται να προσφέρουν μηνιαίως για την Ελλάδα.
Όταν όμως οι εγχώριοι τοπικοί και πολιτικοί άρχοντες δεν έχουν κάνει καμία ανάλογη κίνηση, βάζοντας το χέρι βαθιά στη δική τους τσέπη, ή όταν το ελληνικό κράτος αδυνατεί να αγγίξει τα εισοδήματα των πλουσιοτέρων και περικόπτει επιδόματα και συντάξεις από τους ασθενείς, η βοήθεια των Ιταλών γειτόνων μας, μου μοιάζει περισσότερο με κατάντια, με λύπηση αν προτιμάτε...
Εδώ που φτάσαμε, βέβαια, ίσως και να είμαστε για να μας λυπούνται... Εάν θέλουμε να βγούμε με κάποιον τρόπο από το τέλμα αυτό, η λήψη συγκεκριμένων μέτρων κατά της φοροδιαφυγής και η φορολόγηση των υψηλοτέρων εισοδηματικών στρωμάτων είναι μονόδρομος, εάν είναι μάλιστα να αποκατασταθεί και η κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτό είναι προτιμότερο -και όχι να τρέχει η Ελλάδα με... απλωμένο το χέρι στις κωμοπόλεις Κάβα Ντέι Τιρένι και Μπαρονίσι της Ιταλίας.
Την ίδια ώρα, φωνές όπως αυτές των Χάνες Σβόμποντα και Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ ή ακόμα και Γερμανών «σοφών», όπως ο Πέτερ Μπόφινγκερ, επιμένουν ότι οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο θα πρέπει να ρίξουν τους τόνους της κριτικής τους προς την Ελλάδα και να αναλογιστούν και τις δικές τους ευθύνες στη διαμορφωθείσα κατάσταση.
Το γεγονός ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτήν την «περιπέτεια» της ύφεσης και της οικονομικής κρίσης, μας κάνει ίσως να νιώθουμε μια ψυχολογική «ανάταση», ως έθνος... Υπάρχει ωστόσο και η αντίθετη πλευρά, όπως εκφράζεται από κινήσεις σαν αυτές των Ιταλών δημάρχων Μάρκο Γκάλντι και Τζοβάνι Μοσκατιέλο, οι οποίοι αποφάσισαν να δώσουν υπέρ της Ελλάδας ένα μέρος από τα επιδόματα που λαμβάνουν από το ιταλικό κράτος, λόγω του αξιώματός τους...
Δεν είναι ότι η κίνηση των Ιταλών δημάρχων δεν τους τιμά ως ανθρώπους ή ότι μας πέφτουν... λίγα τα 1.100 και 780 ευρώ, αντίστοιχα, που προθυμοποιούνται να προσφέρουν μηνιαίως για την Ελλάδα.
Όταν όμως οι εγχώριοι τοπικοί και πολιτικοί άρχοντες δεν έχουν κάνει καμία ανάλογη κίνηση, βάζοντας το χέρι βαθιά στη δική τους τσέπη, ή όταν το ελληνικό κράτος αδυνατεί να αγγίξει τα εισοδήματα των πλουσιοτέρων και περικόπτει επιδόματα και συντάξεις από τους ασθενείς, η βοήθεια των Ιταλών γειτόνων μας, μου μοιάζει περισσότερο με κατάντια, με λύπηση αν προτιμάτε...
Εδώ που φτάσαμε, βέβαια, ίσως και να είμαστε για να μας λυπούνται... Εάν θέλουμε να βγούμε με κάποιον τρόπο από το τέλμα αυτό, η λήψη συγκεκριμένων μέτρων κατά της φοροδιαφυγής και η φορολόγηση των υψηλοτέρων εισοδηματικών στρωμάτων είναι μονόδρομος, εάν είναι μάλιστα να αποκατασταθεί και η κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτό είναι προτιμότερο -και όχι να τρέχει η Ελλάδα με... απλωμένο το χέρι στις κωμοπόλεις Κάβα Ντέι Τιρένι και Μπαρονίσι της Ιταλίας.
Γι' αυτό λοιπόν αξιότιμοι κύριοι Γκάλντι και Μοσκατιέλο, σας ευχαριστούμε, αλλά δεν θα πάρουμε! Αν θέλει πραγματικά το ελληνικό κράτος να γεμίσει με χρήματα τα ελλειμματικά ταμεία, ξέρει πού να απευθυνθεί...
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα