Βασ. Αναστασόπουλος

Η είδηση ότι η βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph συμπεριέλαβε, στη λίστα των «ηρώων» του 2011, τον Γιώργο Παπανδρέου, προκάλεσε τα ειρωνικά σχόλια πολλών (κρίνοντας και από τις αναρτήσεις των αναγνωστών μας στο protothema.gr) και την επιδοκιμασία αρκετών άλλων.

Αιτιολογώντας την απόφασή της, η Telegraph εστίασε στο δημοψήφισμα που πρότεινε ο τότε πρωθυπουργός για την κύρωση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της 26ης-27ης Οκτωβρίου, τονίζοντας: «Ο Γιώργος Παπανδρέου έφυγε από την πρωθυπουργία, επειδή αποπειράθηκε να προσφύγει στους δημοκρατικούς θεσμούς. Πιεζόμενος από παντού να αποδεχθεί τα δρακόντεια μέτρα λιτότητας που του επέβαλαν οι Βρυξέλλες, ο κ. Παπανδρέου είπε "εντάξει", αλλά μόνο έπειτα από δημοψήφισμα».

«Παραμένει ένας από τους ελάχιστους Ευρωπαίους ηγέτες που έθεσε το κεφάλι του επί πίνακι, γιατί επικαλέστηκε το αυτονόητο: την προσφυγή στο λαό του, ώστε να αποφανθεί εκείνος για το μέλλον του: το δημοψήφισμα. Προσέκρουσε όμως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία επέβαλε την παρούσα τεχνοκρατική κυβέρνηση. Ωστόσο, το μήνυμα του διαγγέλματος Παπανδρέου, παραμένει» υπογραμμίζει επίσης η βρετανική εφημερίδα.

Την ίδια ώρα, η καλλίπυγος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Εύα Καϊλή, αναδεικνυόταν ως μία από τις «γυναίκες της χρονιάς» από το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, ακριβώς επειδή... σήκωσε μπαϊράκι στην πρόταση Παπανδρέου για δημοψήφισμα. Για το λόγο αυτό, μάλιστα, οι Γερμανοί την χαρακτηρίζουν «διορατική», επισημαίνοντας ότι, με την απόφασή της να μην δεχθεί το δημοψήφισμα και να προειδοποιήσει ανοιχτά την κυβέρνηση Παπανδρέου, οδήγησε σε επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων και στο σχηματισμό της κυβέρνησης ευρείας συνεργασίας που, όπως υποστηρίζεται στο δημοσίευμα, έπρεπε να είχε σχηματιστεί πριν από πολύ καιρό στην Ελλάδα.

Σχήμα οξύμωρο; Ίσως... Πέρα από τις σκοπιμότητες που εύκολα μπορεί ο καθένας να υποστηρίξει -αλλά όχι και να αποδείξει- ότι υπάρχουν πίσω από το βρετανικό και το γερμανικό δημοσίευμα, η ανάδειξη του Γιώργου Παπανδρέου σε «ήρωα» της χρονιάς είναι ενδεικτική της βρετανικής νοοτροπίας για την ΕΕ και την ευρωζώνη, όπως αυτή εκφράστηκε στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής. «Όχι» στις επιταγές του γαλλογερμανικού άξονα, «ναι» στη δυνατότητα των πολιτών των κρατών - μελών να αποφασίζουν μόνοι τους για το μέλλον τους. Στον αντίποδα, το Βερολίνο είδε τα σχέδιά του να «εξυπηρετούνται», ουσιαστικά, από εκείνους που απέρριψαν την προσφυγή στην ετυμηγορία του ελληνικού λαού μέσω δημοψηφίσματος, καθώς άνοιξε έτσι ο δρόμος για την κατάρρευση της κυβέρνησης Παπανδρέου και το σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνεργασίας υπό τον τεχνοκράτη Λουκά Παπαδήμο, απέναντι στην οποία η γερμανική καγκελαρία διάκειται σαφώς πιο θετικά. Ένα δημοψήφισμα, άλλωστε, θα μπορούσε να θέσει εν κινδύνω όλα όσα προοιωνίζονται τα ελεγχόμενα από τους Γερμανούς κέντρα αποφάσεων για τον ελληνικό λαό.

Κάπως έτσι θα μπορούσε να εξηγηθεί, ίσως, η ανάδειξη της Εύας Καϊλή σε «γυναίκα της χρονιάς» από τους Γερμανούς, ακριβώς επειδή είπε «όχι» στο δημοψήφισμα, το οποίο ήταν για τους Βρετανούς ένας επαρκής λόγος, προκειμένου να συμπεριλάβουν τον Γιώργο Παπανδρέου στους «ήρωες της χρονιάς».

Αυτό, βέβαια, που δεν μας είπαν οι Βρετανοί, ήταν πού ακριβώς βρισκόταν ο ηρωισμός του Γιώργου Παπανδρέου, όταν «θυμόταν» να ζητήσει δημοψήφισμα, έχοντας προηγουμένως εξαντλήσει κάθε αντοχή του ελληνικού λαού. Και, από την άλλη, οι Γερμανοί «ξέχασαν» να εξάρουν εκείνη τη διορατικότητα της Εύας Καϊλή, την οποία επιδείκνυε, όταν επί δύο χρόνια στήριζε αυτήν ακριβώς την πολιτική του κ. Παπανδρέου...