«Finos digital»

Ακουσα πρώτη φορά για την Graal με αφορμή μια συζήτηση γύρω από ένα πρόσφατο project της, την ψηφιακή επεξεργασία των κλασικών ελληνικών ταινιών της Φίνος Φιλμ. Πρόκειται για την πρώτη ιδιωτική ψηφιοποίηση των 165 ταινιών (γυρισμένων από το 1945 ως το 1977).

Το εγχείρημα διήρκεσε τρία ολόκληρα χρόνια και τελείωσε το καλοκαίρι που πέρασε. Ποιες διαδικασίες ακριβώς περιλαμβάνει αυτή η επεξεργασία που δίνει καλύτερη εικόνα, ήχο και αντοχή στον χρόνο και τι ακριβώς είναι το post production; Η Κωνσταντίνα Σταυριανού, ένα από τα ιδρυτικά στελέχη της εταιρείας και post production producer, μου λύνει τις απορίες: μοντάζ, ψηφιακά-οπτικά εφέ/3D Animation, color grading, color correction, ήχος, film recording.

Τι δουλειά όμως έχει το 3D animation στις ελληνικές ταινίες; «Στις ‘‘Σειρήνες του Αιγαίου’’ του Νίκου Περάκη, για παράδειγμα», εξηγεί ο Νίκος Παντερής, DI Supervisor, «υπάρχει μια σκηνή σε μια παραλία, όπου οι πρωταγωνιστές γυρίζουν και κοιτάζουν κάποια F16. Ομως ποτέ δεν πέταξαν πραγματικά F16! Τα δημιουργήσαμε και τα βάλαμε μετά. Στα γυρίσματα οι ηθοποιοί απλώς κοιτούσαν τον ουρανό. Εχουμε επίσης προσθέσει στην «Ψυχή Βαθιά» του Παντελή Βούλγαρη πολεμικό αεροπλάνο εποχής το οποίο βομβάρδιζε ένα βουνό που τυλιγόταν στις φλόγες, έχουμε προσθέσει αλλού χιόνι το οποίο έπρεπε να μένει και πάνω στα ρούχα». Η Κωνσταντίνα συμπληρώνει: «Δεν είναι μόνο το 3D. Υπάρχει κάποιος που κάνει τον σχεδιασμό ενός αντικειμένου, αυτός που το φωτίζει, αυτός που το τοποθετεί στο ‘‘σκηνικό’’, αυτός που το κινεί... Είναι πολλές ειδικότητες και το τελικό αποτέλεσμα εξαρτάται από την
καλή συνεργασία, αλλά και από το υλικό από τα γυρίσματα που θα μας δώσει το συνεργείο. Πρέπει αυτό που μας δίνουν να είναι συμβατό με αυτό που ζητάνε».

Εξίσου σημαντικό κομμάτι είναι και το color grading, μια παραδοσιακά φωτοχημική διαδικασία, η οποία άρχισε να γίνεται ψηφιακά μόλις το 2002. Σύμφωνα με την Κωνσταντίνα, «οι περισσότεροι επικεντρώνονται στα εφέ, τα οποία είναι βεβαίως σημαντικά, αλλά δεν πρέπει να υποτιμούμε το color grading που δίνει το χρώμα της ταινίας, το ύφος που θέλει ο σκηνοθέτης». Ο Νίκος συνεχίζει: «Μια σκηνή μπορεί να είναι τεχνικά άρτια αλλά το color grading είναι αυτό που επεμβαίνει πλέον στη δραματουργία. Το contrast που θα υπάρχει, η χρωματική παλέτα που θα δημιουργήσει το συναίσθημα. Συνήθως σε ένα θρίλερ δεν θα δεις φωτεινές εικόνες. Μια ταινία 100 λεπτών χρειάζεται περίπου έναν μήνα δουλειάς αφού η επεξεργασία γίνεται μετά το γύρισμα καρέ-καρέ». Φανταστείτε τι τράβηξε αυτός που επεξεργάστηκε το δεύτερο μέρος του «Lord of the Rings» και τα 201 λεπτά του...