Τι γυρεύουν οι DEAN & DAN στην Ελλάδα

   Τα δίδυμα αδέλφια  Ντιν και Νταν Κάτενατσι ή αλλιώς ο Ρωμύλος και ο Ρέμος της μόδας, που έκαναν την Αθήνα ορμητήριό τους και τη Μύκονο θερινό στέκι τους, εγκαινιάζουν το πρώτο τους κατάστημα στην  Ελλάδα, προσωποποιώντας ανάγλυφα την έννοια του «μεταμοντέρνου φιλελληνισμού»

   Οι πελάτες τους είναι αναγνωρίσιμοι μόνο με τα μικρά  τους ονόματα (Μαντόνα, Λένι, Τζάστιν, Ναόμι, Ριάνα, Μπρίτνεϊ) ενώ οι ίδιοι θεωρούνται πλέον εξαγώγιμο προϊόν του Καναδά μαζί με το σιρόπι σφενδάμου, την Πάμελα Αντερσον και τον Μπράιαν Ανταμς. Γεννήθηκαν το 1964 ως Ντιν και Νταν Κατενάτσι και μεγάλωσαν σε ένα τυπικό χωριό στο Οντάριο, σε ένα κανονικό σπίτι με εννέα παιδιά και μόνο έναν γονιό, τον οξυγονοκολλητή πατέρα τους, που τους απαγόρευε να φορούν τζιν αφού το θεωρούσε στολή για τους φτωχούς. Τραγική ειρωνεία μιας και τα τζιν τους -τα τελευταία 10 χρόνια- είναι τα πλέον αναγνωρίσιμα μετά τα Levi’s.  

   Ωστόσο τα αγόρια λάτρευαν από μικρά τη λάμψη του  γκλίτερ και τα κιτς σέξι φορέματα που ψώνιζαν για τους χορούς αποφοίτησης των πέντε μεγαλύτερων αδελφών τους και η ανάγκη τους να διακριθούν στη μόδα τούς οδήγησε στη Νέα Υόρκη. Επί έξι εβδομάδες το καλοκαίρι του 1983 παρακολούθησαν μαθήματα σχεδίου στην πασίγνωστη Parsons αλλά έπρεπε να περιμένουν μέχρι το 1986 ώστε να βρουν τους οικονομικούς επενδυτές και να λανσάρουν την πρώτη τους κολεξιόν ως DEanDan.

   Χαρμόσυνες καμπάνες σήμαναν το 1988. Ενώ είχαν αρχίσει να κάνουν κάποιον ντόρο με το όνομα τους στην κοινωνία του Καναδά, ο οίκος Ports 1961 τους προτείνει τη θέση του δημιουργικού διευθυντή. Τα διδυμάκια αποδέχονται την πρόταση και γίνονται ειδήμονες στο κόψιμο πατρόν και τελειοποιούν την τεχνική τους στα σακάκια. Δεν επαναπαύονται στην επιτυχία τους. Σύμφωνα με τον Νταν, «οι περισσότεροι λένε: ‘‘Μη ρισκάρεις τα πάντα’’. Εγώ πάλι υποστηρίζω το μότο: Ρίσκαρέ τα όλα». Αποφασίζουν λοιπόν να ετοιμάσουν βαλίτσες για την Ευρώπη. «Δεν θέλαμε να επιστρέψουμε στη Νέα Υόρκη. Σκεφτήκαμε ότι από την Ιταλία θα ήταν πιο δύσκολο να γυρίσουμε σπίτι σε περίπτωση αποτυχίας».

   La vita est bella στην Ιταλία  αλλά ο Ντιν και ο Νταν  δυσκολεύτηκαν να βρουν δουλειά  στο Μιλάνο, εκεί όπου οι Ιταλοί  θεωρούν «δικό τους κτήμα»  την υπόθεση «μόδα». Τα γεμάτα  κέφι αγόρια ξεκίνησαν να διοργανώνουν  πάρτι για επιδραστικά ονόματα της πόλης μπας και γεμίσουν τα BlackBerry με τις σωστές και αναγκαίες επαφές. Το 1991 μετακόμισαν στο Μιλάνο και πέρασαν πρώτα ως σχεδιαστικό ντουέτο από τον οίκο Versace (επί εποχή Τζιάνι) και από την Diesel (που χρηματοδότησε το ξεκίνημα των DSquared).

   To 1994 λοιπόν, με τα 35 σχέδια της ανδρικής σειράς τους φτιαγμένα με μεράκι και τις οικονομίες 35.000 δολαρίων, ταξιδεύουν στο Παρίσι, οι αγοραστές ενθουσιάζονται και το ντουέτο γυρίζει στην Ιταλία με παραγγελίες 250.000 δολαρίων και κλεισμένες συμφωνίες με τις καλύτερες μπουτίκ παγκοσμίως.

Ηταν ζήτημα χρόνου να τους προσέξει η κάστα των «πλούσιων  και διάσημων». Η Μαντόνα βλέπει μια φίλη της να φοράει τα σέξι χαμηλόμεσα τζιν τους και ζητάει από τους χαρωπούς σχεδιαστές να την ντύσουν για  το βιντεοκλίπ του «Don’t tell me» και να σχεδιάσουν 150 κομμάτια για την περιοδεία της «Drowned». Η σεζόν 2000-2001 τους ανήκει. Δύο χρόνια αργότερα, το 2003, η φίρμα DSquared κατεβάζει στις πασαρέλες τη γυναικεία σειρά της. Το 2004 τα μοντέλα της διαφημιστικής καμπάνιας τους είναι ο Λένι Κράβιτς και η Ναόμι Κάμπελ. H Κριστίνα Αγκιλέρα έκανε γκεστ εμφάνιση στο σόου τους για την άνοιξη 2005, ξεντύνοντας όλα τα ανδρικά μοντέλα στο τέλος της επίδειξης.

   
   Την επόμενη χρονιά στα βραβεία του «GQ» για  τους άντρες της χρονιάς κερδίζουν αυτό της Χρυσής Βελόνας. Το κοινό τους όχι απλώς δεν μένει αδιάφορο, αλλά αρχίζει να κάνει ουρές στα ταμείο των ομώνυμων καταστημάτων τους. Το στυλ τους με τα χαμηλόμεσα τζιν και τα φορέματα που αφήνουν ακάλυπτη πολλή σάρκα φωνάζει «va va voom» σεξαπίλ, άτακτο, «κοίταξέ με» και γίνεται αγαπημένο στο σελεμπριτοβασίλειο. Το 2007 ο Τζάστιν Τίμπερλεϊκ εμφανίζεται για να παραλάβει τα βραβεία MTV ντυμένος από την κορφή ως τα νύχια με DSquared.

   Τους βλέπουμε παντού, σχεδιάζουν μέχρι και τις στολές της Γιουβέντους, είναι εκεί όταν η Μπρίτνεϊ Σπίαρς αποφασίζει να κάνει comeback και την ντύνουν για την περιοδεία του «Circus». Εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία για δημοσιότητα. Πέρυσι έντυσαν τους ποδοσφαιριστές της Μπάρτσα και μόλις η Ισπανία κέρδισε το Μουντιάλ ανέβασαν στο προσωπικό τους site συγχαρητήριο μήνυμα.  

   Η μουσική παίζει ιδιαίτερο ρόλο στις πασαρέλες των DSquared, αυτοί κάνουν την playlist για τα σόου τους και έχουν γίνει τόσο γνωστά τα CD τους που στον ραδιοφωνικό  σταθμό XM είχαν εκπομπή με τον τίτλο «Dean and Dan On Air: Style in Stereo». Τα σόου τους είναι τόσο κιτς που απλά τα λατρεύεις. Μια χρονιά τα μοντέλα έβγαιναν από ροζ ιδιωτικό αεροπλάνο.

   Σε χρονιά με ύφος ροντέο και γουέστερν είχαν άλογα επί σκηνής, ενώ άλλη χρονιά τα μοντέλα κατέβαιναν με σκοινιά από κτίριο -σκηνικό φορώντας μικροσκοπικές φούστες με δαντέλα και πούλιες. Η γυναίκα που έχουν στο μυαλό τους ο Ντιν και Νταν φοράει DSquared για να πάει κάμπινγκ με σαμπάνια και χαβιάρι. Αλλοτε θυμίζει κοπέλα της υψηλής αγγλικής κοινωνίας που βάζει βότκα στο τσάι της, ενώ οι άντρες είναι τόσο εσκεμμένα gay που απλά μένεις να τους κοιτάς να «παρελαύνουν» στην πασαρέλα θυμίζοντας χτίστες, άστεγους, καουμπόηδες και οδηγούς της Φόρμουλα 1.  

   Μπορούν να κάνουν φιγούρες στον πάγο, ντύνονται πάντα με ρούχα που σχεδιάζουν οι ίδιοι, ενώ ο Ντιν, που συνεχώς πειράζει τον αδελφό του λέγοντας ότι είναι ψηλότερος και πιο αδύνατος, σηκώνεται τα βράδια και προβάρει τα σχέδιά του έχοντας τελειοποιήσει το βάδισμα σε τακούνια. Εχουν σχεδιάσει μέχρι και τα έπιπλα της έπαυλης που έχουν στο Νότινγκ Χιλ του Λονδίνου, αλλά προτιμούν να βγαίνουν στο βρόμικο East End. Μέσα σε όλα αυτά έντυσαν και τους Καναδούς αθλητές στους χειμερινούς Ολυμπιακούς του Βανκούβερ.

   Το μεγαλύτερό τους επίτευγμα ωστόσο είναι ότι σε έναν κόσμο που συνεχώς θέτει το ερώτημα «τι θα γίνει μετά;», σε μια συνεχόμενη αναζήτηση του καινούριου, μπας και αποσπάσουν την captatio benevolentiae του αγοραστικού κοινού με τις ρητορικές ικανότητες της ιστορίας που διηγούνται τα ρούχα, έχουν «ασφαλίσει» το έδαφός τους.

   Το σήμα κατατεθέν τους, το μίγμα αμερικάνικων ονείρων και ιταλικής υψηλής ραπτικής και η προσωπική τους εμμονή στη λεπτομέρεια με το ειρωνικό κλείσιμο του ματιού και το μη μαζικό look των δημιουργιών τους τούς έχουν εξασφαλίσει την εύνοια των ανθρώπων που παράγουν ρούχα, διαφημίζουν ρούχα, πουλάνε ρούχα, γράφουν για ρούχα και κυρίως αγοράζουν ρούχα. Οι τελευταίοι θα έχετε την ευκαιρία να το διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι στο ομώνυμο κατάστημα που ανοίγουν στην Αθήνα.