Τα «σημάδια» της παιδικής και εφηβικής κατάθλιψης

Γράφει η Ελπίδα Γεωργακοπούλου Συμβουλευτική Ψυχολόγος/ Ειδική Παιδαγωγός

Ένας από τους λόγους που θα θυμόμαστε τον 20ο αιώνα, όσο αφορά τις ψυχικές διαταραχές, είναι ότι κατά την διάρκειά του, η κατάθλιψη σταμάτησε να χαρακτηρίζεται ως μια αδυναμία του χαρακτήρα και καθιερώθηκε ως μία ακόμα ασθένεια «πολυπαραγοντική» και σχετίζεται τόσο με ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες όσο και με αλλαγές στην δραστηριότητα του εγκεφάλου και αντιμετωπίζετε ως τέτοια.

Η διαπίστωση ότι η κατάθλιψη είναι στην πραγματικότητα μια ασθένεια όπως είναι: τα καρδιακά νοσήματα ή ο διαβήτης και ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί και να θεραπευτεί με τον συνδυασμό κατάλληλων - αντικαταθλιπτικών φαρμάκων και ψυχολογικής θεραπείας - θα περίμενε κανείς ότι θα άνοιγε το δρόμο σ' αυτούς που υποφέρουν από το ψυχικό αυτό νόσημα να κάνουν πιο εύκολα το βήμα να ζητήσουν βοήθεια από ειδικό, με αποτέλεσμα τα ποσοστά να μειωθούν.

Αντ' αυτού όμως, η κατάθλιψη έχει εξελιχθεί σε μάστιγα και τα στατιστικά στοιχεία που ανακοίνωσε πρόσφατα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, είναι συγκλονιστικά.

Συγκεκριμένα σύμφωνα με τον ΠΟΥ - 120 εκατομμύρια άνθρωποι - κινδυνεύουν να χάσουν την ζωή τους από κατάθλιψη καθώς η μη έγκαιρη διάγνωση μπορεί να οδηγήσει στην αυτοκτονία και "μέχρι το 2012 η ψυχική αυτή διαταραχή μαζί με τα καρδιακά νοσήματα θα αποτελεί την δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως."

Η έλλειψη ενημέρωσης & ο φόβος του κοινωνικού στίγματος, φαίνεται να αποτελούν ένα σημαντικό εμπόδιο στην έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση του ψυχικού αυτού νοσήματος, καθώς μόνο το 25% των ασθενών θα ζητήσει την βοήθεια του ειδικού.