Ο «μαύρος μανδύας» της κατάθλιψης – Ανηδονία, απελπισία, ενοχή…

Γράφει η Κατερίνα Χριστογιαννοπούλου -  Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας (Counsellor). 


"...Κάθε πρωί νιώθω πως δεν υπάρχει λόγος να σηκωθώ από το κρεβάτι. Τα μέλη μου είναι βαριά όπως και η διάθεσή μου. Αν υπήρχε τρόπος να αποφύγω τη μέρα μου θα το έκανα. Θέλω να μείνω ξαπλωμένη για πάντα. Αυτό είναι ίσως το μόνο ξεκάθαρο "θέλω” μου, δε μπορώ να αναγνωρίσω κάποιο άλλο. Αισθάνομαι κούραση. Όλα απαιτούν προσπάθεια. Κι εγώ δεν έχω τη θέληση για την παραμικρή προσπάθεια..."

Ανηδονία, απελπισία, ενοχή, έλλειψη ελπίδας. Ο μαύρος μανδύας της κατάθλιψης...

Είμαι διαφορετικός, ανάξιος, λίγος...

Συναισθήματα και σκέψεις "Πιστεύω" που αφορούν τον εαυτό μας πεποιθήσεις οι οποίες γίνονται η ταφόπλακα της ζωής μας: "Δεν είμαι καλός... Δεν δικαιούμαι να απολαύσω... να διεκδικήσω. Αν μπορούσα να τοποθετήσω τον εαυτό μου στο χώρο θα κουλουριαζόμουν σε μια γωνία και θα έμενα εκεί αόρατος από τους άλλους."

Ένας άνθρωπος που βιώνει τη βαθιά απώλεια του εαυτού του είναι ένας άνθρωπος που έχει χάσει τα θέλω του και κατ' επέκταση την επιθυμία του για ζωή.


Διαβάστε περισσότερα στο kontasou.com