Ξεπερνώντας την κοινωνική φοβία: Μια απάντηση στις σκέψεις που μας «παγιδεύουν»

Η κοινωνική φοβία είναι μια ψυχική διαταραχή που εντάσσεται στην ευρύτερη «ομπρέλα» των διαταραχών του άγχους

Επηρεάζει σημαντικά τη ζωή και τη λειτουργικότητα του ατόμου, αφού τα συχνότερα συμπτώματα είναι ο υπερβολικός φόβος ότι θα άτομο θα κριθεί ή θα ντροπιαστεί, η υπερβολική αυτοπαρατήρηση, τα σωματικά συμπτώματα (εφίδρωση, ταχυκαρδία), συμπτώματα που συχνά οδηγούν στην αποφυγή κοινωνικών καταστάσεων.

Η κοινωνική φοβία εδράζει σε σειρά από διαφορετικούς παράγοντες-οικογενειακούς, ενδοπροσωπικούς-, σημαντικά γεγονότα ζωής. Αυτό που ωστόσο φαίνεται να είναι κοινό στους ανθρώπους που υποφέρουν από κοινωνική φοβία είναι μια σειρά από δυσλειτουργικές σκέψεις, που όχι μόνο δημιουργούν αλλά και συντηρούν το πρόβλημα. Ο εντοπισμός αυτών των σκέψεων είναι ένα πρώτο βήμα για να διαχειριστεί κανείς την κοινωνική φοβία.

Ο άνθρωπος που βιώνει κοινωνική φοβία δυσκολεύεται σε τρία χρονικά επίπεδα: Πριν το αγχογόνο γεγονός (πχ. νιώθει τρόμο πριν από μια κοινωνική εκδήλωση), κατά τη διάρκεια της κατάστασης που τον αγχώνει (νιώθει άγχος και αμηχανία όσο βρίσκεται στην κοινωνική εκδήλωση), ενώ μετά το τέλος της αγχογόνου κατάστασης συνεχίζει να κριτικάρει τον εαυτό του για τα συναισθήματα και την συμπεριφορά που είχε.

Με αυτό τον τρόπο, καταφέρνει να συντηρεί το φαύλο κύκλο του άγχους και τείνει να αποφεύγει κοινωνικές καταστάσεις όλο και περισσότερο. Στη βάση της κοινωνικής φοβίας είναι η τάση του ατόμου να θέλει να ευχαριστήσει του άλλους και να τους κάνει να τον αποδεχτούν. Προκειμένου να ξεπεράσει κανείς τη φοβία του για τις κοινωνικές καταστάσεις, είναι σημαντικό να μετακινηθεί από την (μη συνειδητή) ανάγκη του να είναι αποδεκτός από τους άλλους, στο να νιώθει καλά ο ίδιος με τον εαυτό του, χωρίς να βασίζει την αυτοεικόνα του στους άλλους.

Εντοπίζοντας τις βασικές σκέψεις-συμπεράσματα που συντηρούν τη φοβία και αντικαθιστώντας τες με πιο λειτουργικές σκέψεις, μπορούμε να κάνουμε ένα σημαντικό βήμα για να βοηθηθούμε. Η πρώτη προβληματική σκέψη έχει να κάνει με το πως βλέπουμε τον εαυτό μας. Συχνά, επαναλαμβάνουμε στον εαυτό μας σκέψεις όπως «είμαι κατώτερος από τους άλλους, δεν είμαι αρκετός». Μια πιο λειτουργική σκέψη είναι «είμαι αρκετός και αποδεχτός από πολλούς ανθρώπους και δεν χρειάζεται να με αποδέχονται όλοι».

Διαβάστε περισσότερα στο www.kontasou.com