Οι επιστήμονες μπορούν πλέον να ξεχωρίσουν τους παιδόφιλους που κακοποιούν παιδιά από εκείνους που δεν το κάνουν

Οι εγκέφαλοι των παιδόφιλων που δεν έχουν ποτέ κακοποιήσει παιδί διαφέρουν από εκείνους των παιδόφιλων που έχουν διαπράξει σχετικά αδικήματα, αποκαλύπτει μια νέα έρευνα.

Η ομάδα των επιστημόνων που εκπόνησε την εν λόγω μελέτη χρησιμοποίησε έναν μαγνητικό τομογράφο για να εξετάσει τους εγκεφάλους 40 ατόμων που έχουν καταδικαστεί για κακοποίηση παιδιού και 37 ατόμων που έχουν παραδεχτεί ότι έχουν παιδοφιλικές τάσεις αλλά δεν έχουν ποτέ κάνει πράξη τις άρρωστες ορέξεις τους. Στην έρευνα συμμετείχαν επίσης 40 άνθρωποι με υγιή σεξουαλικότητα, ως δείγμα σύγκρισης.

Όπως ανακάλυψε η ερευνητική ομάδα, οι παιδόφιλοι που δεν έχουν διαπράξει αδικήματα κακοποίησης διακρίνονταν εύκολα από τη δραστηριότητα του εγκεφάλου τους, αφού ήταν ενεργοποιημένες περιοχές του μυαλού που πιστεύεται ότι χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των παρορμήσεων και της επιθυμίας τέλεσης σεξουαλικών πράξεων με παιδιά.

Ο επικεφαλής της έρευνας, Δρ. Κρίστιαν Κέργκελ του Πανεπιστημίου Duisburg-Essen πιστεύει ότι η μελέτη της ομάδας του μπορεί να βοηθήσει στην εύρεση καινούργιων θεραπειών για την παιδοφιλία. «Στην κοινωνία, η παιδοφιλία ταυτίζεται συχνά με την κακοποίηση ανηλίκων. Ωστόσο είναι προφανές ότι η εν λόγω διαταραχή δεν οδηγεί σε όλες τις περιπτώσεις σε αντίστοιχα αδικήματα. Πρέπει να συντρέχουν και άλλοι παράγοντες», επισημαίνει ο Κέργκελ.

«Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι δεν κακοποιούν παιδιά όλα τα άτομα που διαγνώσκονται με παιδοφιλία, όπως και ότι όλοι οι βιαστές παιδιών δεν είναι απαραίτητα παιδόφιλοι. Ο εντοπισμός των διαφορών στο νευροαπεικονιστικό προφίλ κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης μιας εργασίας αναστολής της απόκρισης υπογραμμίζει τη σημασία της διάκρισης μεταξύ των παιδόφιλων που κακοποιούν παιδιά και εκείνων που δεν έχουν πειράξει ποτέ κανέναν ανήλικο, ως δύο ξεχωριστές κλινικές οντότητες», τονίζει ο επιστήμονας.