Πώς βίωσαν οι Έλληνες της Πόλης το πραξικόπημα της Τουρκίας

Λίγες μέρες μετά την πολύνεκρη επίθεση στο αεροδρόμιο Ατατούρκ της Κωνσταντινούπολης, οι πολίτες της χώρας έρχονται αντιμέτωποι με ένα ιστορικό γεγονός, την απόπειρα πραγματοποίησης ενός πέμπτου πραξικοπήματος στα χρονικά της Σύγχρονης Τουρκικής Ιστορίας.

Ανάμεσα στους Τούρκους πολίτες που χθες βράδυ ένιωσαν να βρίσκονται αντιμέτωποι με τη διχόνοια και τον εμφύλιο πόλεμο, βρίσκεται και η ελληνική ομογένεια.

Η πρόξενος της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη, κυρία Δανάη Βασιλάκη μαζί με στελέχη του ελληνικού προξενείου βρέθηκαν από νωρίς το πρωί στο αεροδρόμιο Ατατούρκ παρέχοντας βοήθεια στους Έλληνες που «εγκλωβίστηκαν» σε αυτό. Ήδη 13 άτομα επιβιβάστηκαν σε πούλμαν προκειμένου να αναχωρήσουν προς την Αλεξανδρούπολη ενώ περίπου 10 Έλληνες έμειναν στο αεροδρόμιο, με δική τους ευθύνη, για να ταξιδέψουν αεροπορικώς προς την Αθήνα, εφόσον πραγματοποιηθεί κάποια πτήση. 

Η κατάσταση που επικρατούσε το Σάββατο στο αεροδρόμιο

Τρεις Ελληνίδες που ζουν στην Πόλη μιλούν στο «Πρώτο Θέμα» μια ήμερα μετά την -ευτυχώς- αποτυχημένη προσπάθεια του πραξικοπήματος. 

Εγκαταλελειμμένα άρματα μάχης στους δρόμους


Η Στέλλα Γκίκα, το βράδυ της 15ης Ιουλίου βρισκόταν στην πλατεία Ταξίμ, η Φλορέζα Νικολάου είδε στην τηλεόραση τους στρατιωτικούς και την διέλευση των αρμάτων μάχης στην γέφυρα του Βοσπόρου, ενώ η Ελεάννα Κορβέση έβγαλε αεροπορικό εισιτήριο για να επιστρέψει στην Αθήνα. 

Η Στέλλα Γκίκα


«Χθες το βράδυ ήμουν στο σπίτι όταν είδα στην τηλεόραση να προβάλλουν εικόνες από τα τανκς στους δρόμους και του στρατιωτικούς να κάνουν λόγο για πραξικόπημα. Προσπάθησα να διατηρήσω την ψυχραιμία μου αλλά τα πράγματα χειροτέρεψαν αργά το βράδυ. Ακούγαμε πυροβολισμούς, βόμβες να πέφτουν αλλά και τον Ιμάμη να καλεί από το μεγάφωνο τους πολίτες για να βγουν στους δρόμους. Τα ελικόπτερα ήταν πάνω από τα κεφάλια μας, καταλαβαίναμε ότι πετούσαν χαμηλά. Τότε είπα: αυτό ήταν, τελειώσαμε εδώ».

Η Ελεάννα Κορβέσση σήμερα βρίσκεται στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης προκειμένου να φύγει από την Πόλη με προορισμό την Αθήνα. 

Η Ελεάννα Κορβέσση


«Τουλάχιστον για δυο τρεις μέρες και μετά βλέπουμε. Θέλω να μείνω μακριά από την Τουρκία για λίγες ημέρες. Αν πραγματοποιηθεί πτήση με προορισμό την Αθήνα, θα φύγω αλλιώς θα επιστρέψω στο σπίτι μου», ανέφερε.

Η Στέλλα Γκίκα μένει δυο χρόνια στην Κωνσταντινούπολη και αναφέρει ότι οι εξελίξεις στο εσωτερικό της Τουρκίας είναι ραγδαίες καθώς ανά τακτά χρονικά διαστήματα η Τουρκία βρίσκεται στο επίκεντρο λ8γω των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων. 

«Χθες το βράδυ ήμασταν με παρέα σε ένα μαγαζί κοντά στην πλατεία Ταξίμ, μόλις λίγα μέτρα από τον πιο κεντρικό δρόμο, τη λεωφόρο Ιστικλάλ. ενώ διασκεδάζαμε, ξαφνικά ο κόσμος άρχισε να μιλάει για πραξικόπημα. Στην αρχή δεν πιστέψαμε τίποτα από αυτά, αλλά μας τηλεφωνούσαν οι δικοί μας ανθρώπου από την Ελλάδα για να διαπιστώσουν ότι είμαστε καλά. Φύγαμε αμέσως από το μαγαζί για να μην εγκλωβιστούμε στους δρόμους της Πόλης. Μόλις βγήκαμε στην Ιστικλάλ είδαμε τον κόσμο που είχε βγει για να διασκεδάσει, να τρέχει προς την πλατεία Ταξίμ. Ταξί ελεύθερα δεν υπήρχαν, ενώ ακούγαμε ότι το μετρό είχε κλείσει. Μοναδική λύση ήταν να επιστρέψουμε στο μαγαζί καθώς ήταν το πιο ασφαλές μέρος. Κάποιοι κατάφεραν και έφυγαν με δικό τους όχημα ενώ οι υπόλοιποι μεταφέρθηκαν σε φιλικά σπίτια για να είναι ασφαλείς», είπε.

Η Φλορέζα Νικολάου και ο σύντροφος της μένουν στην ασιατική πλευρά. 

«Χθες για καλή μας τύχη είχαμε τον αρραβώνα της αδερφής του άντρα μου και ήμασταν από νωρίς στην ευρωπαϊκή πλευρά της Κωνσταντινούπολης. Στο σπίτι είχαμε πολλούς καλεσμένους και δεν γνωρίζαμε τι είχε συμβεί. Ξαφνικά χτύπησαν τα τηλέφωνα και ο κόσμος άρχισε να φεύγει, γιατί ας μην ξεχνάμε, ο τουρκικός λαός γνωρίζει πολύ καλά τι θα πει πραξικόπημα και τι επακολουθεί μετά από αυτό. Το βράδυ ακούγαμε πυροβολισμούς, βόμβες αλλά και ελικόπτερα. Φοβηθήκαμε, ανησυχήσαμε, κανένας δεν τολμούσε να βγει από το σπίτι. Πιστεύω πως μέσα στο Σαββατοκύριακο, θα έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για την κατάσταση που επικρατεί στην Τουρκία. Ας ελπίσουμε να έχουμε αίσιο τέλος και οι πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις να επιτρέψουν στον κόσμο να νιώσει ασφάλεια».

Η Φλορέζα Νικολάου