Ποια η αντίδραση των γυναικών στην υποψία ότι πάσχουν από καρκίνο του μαστού;

Έρευνα σε γυναίκες που διαγνώστηκαν με καρκίνο του μαστού αποκάλυψε ότι μεγάλο ποσοστό αυτών ανέβαλε για περισσότερο από ένα μήνα -από την ημέρα που παρατήρησαν κάποιο ανησυχητικό σύμπτωμα στο στήθος τους- την επίσκεψη στον γιατρό τους, ενώ αξιοσημείωτο είναι και το ποσοστό εκείνων που καθυστέρησαν περισσότερο από 6 μήνες!

Συγκεκριμένα, το 17% των γυναικών που έλαβαν μέρος στην έρευνα περίμενε τουλάχιστον ένα μήνα ώσπου να αποφασίσει να κλείσει ραντεβού σε γιατρό και το 5% δεν απευθύνθηκε σε γιατρό παρά ένα 6μηνο μετά. Τα ποσοστά αυτά είναι σημαντικά υψηλά αν αναλογιστεί κανείς το σύνολο των γυναικών που διαγιγνώσκονται με καρκίνο του μαστού σε κάθε χώρα και στον κίνδυνο δυσμενούς έκβασης της θεραπείας τους. 

Το 30% των γυναικών που δεν απευθύνθηκαν σε γιατρό τουλάχιστον για 4 εβδομάδες το έπραξε επειδή θεωρούσε ότι το σύμπτωμα που είχαν δεν ήταν κάτι σοβαρό, ένα άλλο 20% λόγω φόβου για το τι θα μάθαινε, ενώ το 10% θεωρούσε ότι η επίσκεψη θα αποτελούσε «ενόχληση».

«Στην Ελλάδα κάθε χρόνο εμφανίζονται περίπου 4500 νέα περιστατικά καρκίνου, η 5ετής επιβίωση των οποίων εξαρτάται από το στάδιο της νόσου. Στα αρχικά στάδια αυτή αγγίζει και το 95%. Δυστυχώς όμως για την Ελλάδα το ποσοστό των γυναικών που χειρουργούνται σε αρχικό στάδιο είναι περίπου 15%, ενώ στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο το ποσοστό των γυναικών που χειρουργούνται σε αρχικό στάδιο φτάνει το 60%. Στη Μεγάλη Βρετανία παρόλο που επιβίωση αγγίζει το 81%, οι ίδιοι οι Βρετανοί το θεωρούν χαμηλό, συγκριτικά με άλλες χώρες της Ευρώπης», επισημαίνει ο εξειδικευμένος χειρουργός μαστού, μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Μαστολογίας (EUSOMA) κ. Σταύρος Τσιριγωτάκης. Οι Βρετανοί ειδικοί αποδίδουν το γεγονός στην απροθυμία των ασθενών να αναζητήσουν βοήθεια και στα χαμηλά ποσοστά ανίχνευσης της νόσου.

Ένα άλλο στοιχείο που αποκάλυψε η έρευνα είναι ότι οι γυναίκες άνω των 50 ή 60 ετών πιστεύουν ότι δεν διατρέχουν κίνδυνο επειδή έχουν περάσει στην εμμηνόπαυση. 

Όπως μας εξηγεί ο κ. Τσιριγωτάκης οι πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου  του μαστού αυξάνονται με την πάροδο της ηλικίας. Παράγοντες κινδύνου αποτελούν επίσης η ορμονική θεραπεία μετά την εμμηνόπαυση, η καθυστερημένη εμμηνόπαυση, η καθυστερημένη τεκνοποίηση, η μη απόκτηση παιδιών, η πρώιμη έναρξη της εμμήνου ρήσεως, η κατανάλωση αλκοόλ, η παχυσαρκία και το προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού.

Το γεγονός ότι πολλές γυναίκες δεν συνειδητοποιήσουν πόσο σοβαρή είναι η νόσος του καρκίνου του μαστού έχει αρνητικές συνέπειες στην αντιμετώπιση της ασθένειάς τους, ενώ αντιθέτως όσες παρακολουθούν συστηματικά το στήθος τους, κάνοντας τις απαραίτητες εξετάσεις και δίνοντας προσοχή στις όποιες αλλαγές συντελούνται σ’ αυτό, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες αποτελεσματικής θεραπείας, λόγω της έγκαιρης διάγνωσης.

«Παρά το γεγονός ότι ο καρκίνος του μαστού είναι μια από τις πιο θεραπεύσιμες μορφές καρκίνου αρκετές γυναίκες αδιαφορούν, συχνά από φόβο. Κάθε αλλαγή στο μαστό όπως όγκος στο στήθος ή κάτω από τη μασχάλη, στο σχήμα ή το μέγεθος του μαστού ή της θηλής, εξάνθημα στη θηλή ή γύρω από αυτή ή πτύχωση του δέρματος, θα πρέπει να ελέγχεται αμέσως από εξειδικευμένο ιατρό. Ο λόγος είναι ότι η έγκαιρη διάγνωση αυξάνει το ποσοστό επιβίωσης και μειώνει τις επιπλοκές, καθώς τόσο η χειρουργική επέμβαση όσο και η μετέπειτα θεραπεία είναι απλούστερη», τονίζει ο κ. Τσιριγωτάκης.

Η αφύπνιση και ενημέρωση των γυναικών σε θέματα πρόληψης είναι λοιπόν απαραίτητη, όπως άλλωστε και η ανάπτυξη εμπιστοσύνης ασθενή – γιατρού, αν θέλουμε κάποια στιγμή στο μέλλον να δούμε πραγματική αύξηση των περιστατικών καρκίνου του μαστού με πλήρη ίαση.