Ζέτα Μακρυπούλια: «Είχα ματαιοδοξία. Τη χάρηκα και την ξεπέρασα»

Πέρυσι το καλοκαίρι η Ζέτα Μακρυπούλια είχε πολύ ελεύθερο χρόνο. Είχε τόσο ελεύθερο χρόνο ώστε ξεκίνησε το πλέξιμο.

Από ψυχαναγκασμό, όπως λέει, αφού δεν μπορούσε να βλέπει στο τραπέζι του σπιτιού της τα ενοχλητικά σημάδια που αφήνουν τα ποτήρια με τον κρύο καφέ. Παρακολούθησε δεκάδες βίντεο στο YouTube και έτσι ως αυτοδίδακτη ξεκίνησε να πλέκει σουβέρ.

Γρήγορα πέρασε στα καλάθια, ενώ πλέον υπερηφανεύεται ότι μπορεί να πλέξει κάθε λογής κουβερτάκι για τα παιδιά των φίλων της. Φέτος το καλοκαίρι μάλλον δεν θα έχει την ίδια άνεση χρόνου. Από τη μια η τηλεοπτική επιστροφή της στη μεσημεριανή ζώνη του ΑΝΤ1 ως οικοδέσποινα του «Ρουκ Ζουκ», από την άλλη οι πρόβες που πρόκειται να ξεκινήσει για τη θεατρική παράσταση «Ιδιωτικές ζωές» σε σκηνοθεσία Αλέξη Ρίγλη, στην οποία θα συμμετάσχει από τον Οκτώβριο, δεν της αφήνουν πολύ ελεύθερο χρόνο. Ωστόσο, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, αφού τουλάχιστον η πρόταση του ΑΝΤ1 για την επάνοδό της -σε μια περίοδο μάλιστα όπου όλα αναθεωρούνται στην τηλεόραση- είχε μια κάπως μεταφυσική απόχρωση.

«Πιστεύω στο timing, αλλά και στο γεγονός ότι κάποια πράγματα συμβαίνουν κάπως μαγικά στη ζωή μας. Θα εξηγήσω τι εννοώ. Μου αρέσουν ελάχιστα τηλεπαιχνίδια. Ενα από αυτά είναι το ‘‘Ρουκ Ζουκ’’. Οταν ήμουν στο MEGA και συζητούσαμε διάφορα πράγματα με τον διευθυντή προγράμματος, στον οποίο είχα πει: Γιατί δεν ξανακάνετε το ‘‘Ρουκ Ζουκ”; Του είχα πει ακόμη ότι αν έμπαινα στη διαδικασία να παρουσίαζα ένα τηλεπαιχνίδι, αυτό θα ήταν το ‘‘Ρουκ Ζουκ’’.

Το συζητήσαμε λίγο, πάει, πέρασε. Αργότερα ήρθε ένα άλλο κανάλι, έκλεισε τα δικαιώματα του παιχνιδιού, μου έκαναν την πρόταση και την αποδέχτηκα. Κατόπιν έγιναν διάφορα από αυτά που γίνονται τώρα τελευταία στα κανάλια και χάθηκε η πρόταση. Και ξαφνικά, μου τηλεφώνησαν από τον ΑΝΤ1 και μου είπαν ότι ήθελαν να κάνουμε το ‘‘Ρουκ Ζουκ’’. Το θεώρησα κάπως σημαδιακό. Μου έδωσαν μάλιστα και ένα επεισόδιο να δω πώς έχει αλλάξει και εμπλουτιστεί το παιχνίδι, το οποίο όμως δεν είδα ποτέ. Ημουν τόσο σίγουρη ώστε είπα κατευθείαν ‘‘ναι”», εξιστορεί η ίδια. 

Βασικό ένστικτο 

Η Ζέτα Μακρυπούλια λέει ότι έχει μάθει -τουλάχιστον στα τηλεοπτικά μονοπάτια- να πορεύεται με μπούσουλα το ένστικτό της. Και φαίνεται ότι δεν την έχει προδώσει ποτέ. «Η αλήθεια είναι ότι δεν μου έχουν λείψει οι προτάσεις αυτά τα χρόνια που ήμουν εκτός τηλεόρασης. Είναι επιλογή μου η αποχή. Θα με ρωτήσεις γιατί. Επειδή ήθελα να κάνω κάτι το οποίο και θα μου αρέσει, αλλά και θα μου αρέσουν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες γίνεται. Τα τελευταία χρόνια οι όροι έχουν αλλάξει πάρα πολύ στην τηλεόραση, οπότε δεν ήμουν διατεθειμένη να θυσιάσω τόσα πολλά μόνο και μόνο για να βγαίνω στο γυαλί. Εχω το θέατρό μου, έχω τη δουλειά μου.

Σίγουρα η τηλεόραση σου δίνει κάτι παραπάνω -κυρίως οικονομικά-, αλλά είχα κάνει ένα κουμάντο ώστε να μπορώ να μείνω εκτός και να δουλέψω με τις συνθήκες που θα ήθελα. Δεν είναι ότι δεν αντιλαμβάνομαι σε τι καιρούς ζούμε. Αλλά οι ιθύνοντες των παραγωγών έχουν παρατραβήξει το σχοινί. Είναι σαν να μην υπάρχουν πλέον ανθρώπινα δικαιώματα. Εγώ εκεί αντιδρώ», επισημαίνει. Οπότε, εκτός από το ένστικτό της, μέτρησαν και οι οικονομικές απολαβές για να αναλάβει την παρουσίαση του αγαπημένου τηλεπαιχνιδιού; «Σαφέστατα υπολόγισα το οικονομικό κομμάτι», απαντά με γνήσια ειλικρίνεια.

«Δεν είμαι από τους ανθρώπους που τους αρέσει να εργάζονται δωρεάν. Εκτός αν υπάρχει κάποιος φιλανθρωπικός σκοπός. Επαναλαμβάνω, όμως, ότι δεν ζούμε στις εποχές όπου μπορεί κάποιος να αποκομίσει πάρα πολλά χρήματα από την τηλεόραση. Εγώ και πριν από την κρίση δεν ήμουν από τα άτομα που έκλειναν τρελά ποσά. Εχω κλείσει μια αξιοπρεπή αμοιβή για να πω ότι αξίζει και να το κάνω. Πολύ ειλικρινά θα πω ότι πρώτα με ενδιαφέρει η ομάδα και αυτό που κάνω: να μη με εκθέτει, να είναι ένα concept διασκεδαστικό, να μην ξεφεύγει από τα όρια, να μην είναι σκληρό ριάλιτι. Εχω κάποια στάνταρ. Οταν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις, τότε πηγαίνω σε μια δουλειά. Φυσικά και έχω χαλάσει δουλειές στο παρελθόν γιατί κάποιοι θέλουν και να δουλεύεις, και να τους πληρώνεις από πάνω», καταλήγει. Της επισημαίνω ότι αυτή η εκλεκτικότητά της στα τηλεοπτικά εγχειρήματά της μάλλον της έχει βγει σε καλό, μολονότι στο μυαλό κάποιων μπορεί να έχει εντυπωθεί ως σνομπ ή μη μου άπτου. Συμφωνεί. «Προσπαθώ πολύ για να μην είμαι μέσα σε όλα. Δεν έχω το ψώνιο. Ξέρω ότι σε αυτή τη δουλειά πρέπει να κρατάς ένα μέτρο όσο μπορείς. Και τελικά υπάρχει και προσωπικός παράγοντας. Δεν είμαι έτοιμη να καταπατήσω τις αξίες ή τα πιστεύω μου για να είμαι κάθε χρόνο στην τηλεόραση. Εχω και λίγο στο μυαλό μου ότι αυτή δεν είναι η βασική μου δουλειά, οπότε μπορώ να μπαινοβγαίνω. Επίσης, είναι μια δουλειά που την κάνω πολλά χρόνια πια, έχει γράψει το κοντέρ, οπότε χρειάζεται ένας τρόπος, μια διαχείριση στο πώς κινούμαι». 

Πρώτα ηθοποιός, μετά παρουσιάστρια

Αν τη ρωτήσεις τι δουλειά κάνει, πλέον η Ζέτα Μακρυπούλια θα σου πει χωρίς κάποια υφέρπουσα ενοχή ότι είναι ηθοποιός. «Πάντα μέσα μου προσδιορίζομαι ως ηθοποιός. Από τότε που τελείωσα το σχολείο αυτό ήταν το μεράκι μου. Δεν αποποιούμαι τον τίτλο της παρουσιάστριας, γιατί τώρα πια έχω κάνει πάρα πολλές εκπομπές. Αλλά για μένα πάντα η πρώτη σκέψη μου είναι αν θα μου έρθει ένα καλό σίριαλ, μια ταινία ή ένα θεατρικό και μετά έρχεται η παρουσίαση. Την παρουσίαση θα τη βολέψω στο πρόγραμμα του θεάτρου», εξηγεί. Αλήθεια, όμως, τον καιρό όπου η δεύτερη ιδιότητά της, εκείνη της παρουσιάστριας, είχε μπει στο ρελαντί ένιωθε πιο ήσυχη; Πιο ελεύθερη από τις συνεντεύξεις, τις φωτογραφήσεις, την κούφια πολλές φορές προβολή που συνεπάγεται ένα τηλεοπτικό project; «Η αλήθεια είναι ότι ήμουν πολύ χαρούμενη αυτό τον καιρό της αποχής. Δεν θέλω να είμαι αχάριστη.

Αντιλαμβάνομαι ότι μέρος της δουλειάς είναι και οι συνεντεύξεις, και η προβολή, αλλά επειδή στη δική μου περίπτωση πάντα στις συνεντεύξεις λίγο ξεφεύγουμε, έχω έρθει συχνά σε πολύ δύσκολη θέση. Με έχω δει πολλές φορές να μην είμαι ο εαυτός μου, έχω κάνει πολλές φορές τα χατίρια άλλων, έχω καταπιεστεί. Κάθισα λοιπόν και τα σκέφτηκα αυτή την περίοδο. Τα έβαλα κάτω και είπα ότι θέλω να βάλω μπροστά εμένα. Να είμαι χαρούμενη. Ο κόσμος δεν ξέρει ότι σε μια συνέντευξη, π.χ., μπορεί κάποιος να βάλει μια ατάκα που δεν έχεις πει, να αλλάξει λίγο τα λόγια σου, να βάλει έναν τίτλο που θα πουλήσει. Αποφάσισα, λοιπόν, ότι δεν χρειάζεται να προβάλλομαι διαρκώς. Θέλω να προστατεύσω τον εαυτό μου. Ετσι εκμεταλλεύτηκα και εγώ την αποχή μου και έμεινα εκτός. Οταν δεν έχω δουλειά να προβάλω, δεν έχω λόγο να δίνω συνεντεύξεις για να πω πώς θα περάσω τις διακοπές μου», λέει. Τι δηλαδή; Μια όμορφη και λαμπερή ηθοποιός και παρουσιάστρια δεν έχει τη ματαιοδοξία να βλέπει τον εαυτό της αψεγάδιαστο στις σελίδες των περιοδικών; «Δεν έχω ματαιοδοξία.

Είμαι από 13 χρόνων στον χώρο. Εχω κάνει πάρα πολλές φωτογραφήσεις, έχω προβληθεί πολλές φορές -κάποιες μάλιστα άθελά μου-, το έχω χορτάσει όλο αυτό. Επίσης, δεν θεωρώ ότι το νόημα της ζωής είναι εκεί. Εχω χάσει πολλά κομμάτια της προσωπικής μου ζωής προσπαθώντας να την κρατήσω κρυφή και να αποφύγω το κυνηγητό με τους παπαράτσι. Πάντα κάτι σου αφαιρούν αυτά από την ιδιωτική ζωή σου. Ωστόσο, εγώ τα έχω ανάγκη. Είναι ένα κομμάτι η επαγγελματική ζωή μου, μου αρέσει, την αγαπώ, είμαι επαγγελματίας, δουλεύω άπειρες ώρες αν χρειαστεί, αλλά υπάρχει και ένα κομμάτι προσωπικής ζωής το οποίο πολλές φορές χρειάστηκε να θυσιάσω. Τα χρόνια περνάνε, ξέρεις. Δεν έχω καμία ματαιοδοξία να είμαι στα εξώφυλλα. Προτιμώ την αληθινή ζωή.

Μ’ αρέσει να έχω την ηρεμία μου, να μπορώ να βγαίνω με τους φίλους μου και να είμαι άνετη, να μην έχω το άγχος αν κάποιος με παρακολουθεί. Είναι μια πιεστική σκέψη. Γι’ αυτό λέω ότι έχω θυσιάσει πράγματα. Και δεν ξέρω αν τελικά είναι κέρδος αυτό για μένα. Πάντα το άγχος μου ήταν να μη γυρίσω πίσω και πω “έφτασα σε αυτή την ηλικία και τι έχω κάνει; Εχω κάνει όσα θέλω; Ή έχω καταπιεστεί περισσότερο απ’ όσο θα ήθελα;”. Πλέον είμαι ώριμη και συνειδητοποιημένη. Και επειδή παίρνω πολλή αγάπη από τους ανθρώπους που έχω επιλέξει να είναι δίπλα μου και γεμίζω από αυτό, έχω βρει πού βρίσκεται το νόημα της ζωής». Τι έκανε, λοιπόν, όσο καιρό δεν τη βλέπαμε στην τηλεόραση και τα περιοδικά; Ποια ήταν εκείνα τα πράγματα, οι σχέσεις και οι ασχολίες που αντιλήφθηκε ότι νοηματοδοτούν τη ζωή της; «Εκανα θέατρο. Ημουν δύο χρόνια σε μια παράσταση με τον Γρηγόρη Βαλτινό, η οποία στις αποσκευές μου βαραίνει πολύ. Μου άνοιξε πολλά κουτάκια που είχα κλειστά και με έκανε να αγαπήσω ακόμη περισσότερο αυτή τη δουλειά, αλλά και να την αντιμετωπίσω διαφορετικά, τον ελεύθερο χρόνο μου, ο οποίος ήταν αρκετός, αν εξαιρέσω κάποια άσχημα πράγματα που συνέβησαν, ασχολήθηκα με μένα. Ξανάρχισα την ψυχοθεραπεία που την είχα αφήσει, δεν έκανα ταξίδια, αν και το ήθελα πολύ, άρχισα όμως καινούρια χόμπι. Ασχολήθηκα με το πλέξιμο, τις μουσικές μου, τους φίλους μου και την οικογένειά μου. Ωραία τα πέρασα. Ανθρώπινα, φυσιολογικά», αφηγείται. 

«Δεν ξυπνάω κάθε πρωί και με γκουγκλάρω»

Της λέω ότι μέσα σε όλα αυτά άνοιξε και έναν -συχνά συζητημένο- λογαριασμό στο Instagram ο οποίος με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, μέσω της αναπαραγωγής των φωτογραφιών της, τη συντηρεί στην ημερήσια διάταξη εντύπων και sites. «Εκλεισα έναν χρόνο στο Instagram πριν από λίγες ημέρες. Δεν είναι πολύ ωραία η αναπαραγωγή των φωτογραφιών, αλλά τι να σας κάνω; Αργησα λίγο να το καταλάβω, επειδή δεν παρακολουθώ τι γράφεται ή τι λέγεται για μένα. Δεν ξυπνάω κάθε πρωί και τρέχω στον υπολογιστή. Οχι, δεν με γκουγκλάρω. Συνήθως μου στέλνουν φίλες μου links και βλέπω τι γίνεται. Αργησα να καταλάβω πως ό,τι ανεβάζω στο Instagram ξαφνικά είναι και στα sites. Εντάξει, έτσι κι αλλιώς, όταν αποφάσισα να κάνω το Instagram έπειτα από παρότρυνση της φίλης μου Ρούλας Ρέβη, είχα διάφορες υποψίες, οπότε πάντα έχω τον νου μου τι θα ανεβάσω και πόσα κομμάτια της προσωπικής μου ζωής θα δείξω.

Είναι όμως και φορές που δεν με νοιάζει και δεν αυτολογοκρίνομαι». Λέει ακόμη ότι το Instagram ήταν ένας καινούριος, θαυμαστός κόσμος για εκείνη, αφού δεν είχε ασχοληθεί προηγουμένως με τα κοινωνικά δίκτυα. Η Ζέτα Μακρυπούλια δεν έχει Facebook, δεν έχει Twitter, είναι μια σχεδόν αναλογική γυναίκα, η οποία παραδέχεται πως όταν πρωτομπήκε στο Instagram τη σόκαραν τα χιλιάδες likes αλλά και οι ντουζίνες των σχολίων. Προφανώς και αυτό είναι ένα παρεπόμενο της διασημότητας. Αναρωτιέμαι αν η ίδια έχει απάντηση στο αν η προβολή και η δημοσιότητα είναι τελικά καλό πράγμα. «Η διασημότητα δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή. Εξαρτάται πώς θα τη χειριστείς. Μην τη λέμε και κακή. Ολοι οι άνθρωποι που ασχολούμαστε είτε με το θέατρο είτε με την τηλεόραση κατά βάθος αναζητούμε την αγάπη. Επειδή το έχω ψάξει πάρα πολύ, βρίσκεις την αγάπη που σου λείπει. Επειδή όμως μπορεί να πάρεις και πολλές πίκρες, δεν γίνεται να ισορροπήσεις αν δεν δουλέψεις πολλά κομμάτια του εαυτού σου. Ευτυχώς, μπήκα σε έναν δρόμο και δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου, οπότε έχω απομυθοποιήσει πολλές πτυχές της δημοσιότητας.

Παίρνω αγάπη και τη χαίρομαι και δίνω κιόλας. Κυρίως το θέατρο είναι τρομερή έκθεση. Αποφασίζεις συνειδητά να εκτεθείς και να δώσεις κάποια κομμάτια σου στον κόσμο. Είναι δίκαιο να πάρεις πίσω κάτι. Εχω ξεφύγει από το πρωτόγονο συναίσθημα που κρύβεται από πίσω, δεν κάνω αυτή τη δουλειά για να καλύψω την προσωπική μου ματαιοδοξία. Από αυτό το θέμα έχω ξεφύγει εντελώς. Την είχα τη ματαιοδοξία, τη χάρηκα και την ξεπέρασα. Αλλά δεν ήταν συνειδητό όλο αυτό. Οταν άρχισα να δουλεύω με τον εαυτό μου, κατάλαβα τι γινόταν». Τελικά είναι αυτό το μεγαλύτερο κέρδος της από την πορεία της στο θέαμα; Το γεγονός ότι συναισθάνθηκε τον εαυτό της; «Εχω μάθει καλύτερα τον εαυτό μου και κυρίως έχω μάθει να ανοίγω τον εαυτό μου, γιατί ήμουν ένας πάρα πολύ κλειστός άνθρωπος. Από μικρή ήμουν ένας οχυρωμένος άνθρωπος. Μέσα από τη δουλειά αυτή έχω ανοίξει πολλά κομμάτια μου. Βέβαια μπορώ πολύ εύκολα να κλείσω αν νιώσω ότι απειλούμαι. Γι’ αυτό και πολλές φορές σε συνεντεύξεις δεν νιώθω ο εαυτός μου. Είναι ένα μεγάλο κέρδος αυτό. Δεν ξέρω αν είναι το μεγαλύτερο. Δεν έχω φτάσει στο σημείο να κάνω απολογισμό. Θεωρώ ότι έχω μπροστά μου χρόνια».