Πες μου πώς καπνίζεις να σου πω ποιος είσαι…

 Τόσο μεγάλο, ώστε να προδίδει τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου.
«Πέστε μου αν καπνίζη και προ πάντων με τι τρόπο καπνίζει, για να σας πω ποιος είνε», έλεγε κάποιος. Ιδού τώρα μερικοί κανόνες, στους οποίους συμφωνούν οι μεγαλύτεροι επιστήμονες ψυχολόγοι:

Εις την σημερινήν κοινωνίαν, ο άνθρωπος που δεν βάζει σιγάρο εις το στόμα του είνε υπερβολικά εγωπαθής και όχι τόσον καλός σύζυγος! Οι σημερινές «μοντέρνες» γυναίκες πρέπει να τον αποφεύγουν! 

Εκείνες όμως που μένουν πιστές εις τας αντιλήψεις περασμένων εποχών και θέλουν ένα σύζυγον, ο οποίος να «δεσπόζη» εις το σπίτι του, χωρίς να τους ζητή την γνώμην των εις τίποτε, μπορούν ανεπιφυλάκτως να παντρευτούν έναν που δεν έχει βάλη ποτέ σιγάρο εις το στόμα του!
Ας έλθωμεν τώρα εις τους ανθρώπους που καπνίζουν. Εκείνος που κολλά το σιγάρο εις το στόμα του και το αφίνει εκεί χωρίς να το κρατή με τα δάκτυλά του, είνε συνήθως άνθρωπος βαθύνους, συχνά όμως και κρυψίνους. Είνε εις όλα υπολογιστής, βλέπει πολύ μακρυά και προβλέπει πολλά. Είνε επίσης ψύχραιμος υπερβολικά και απαθής. 




Ο άνθρωπος που κρατά επί αρκετή ώρα το σιγάρο στο στόμα του, αλλά χωρίς να βγάλη από αυτό το δάχτυλά του, είναι ονειροπόλος. Συχνά έχει κλίσιν προς τα γράμματα και τας τέχνας. Είνε όμως ως επί το πλείστον τεμπέλης, του αρέσουν εν πάση περιπτώσει τα «κομφόρ» και μένει πολλές ώρες ακίνητος. Δεν είνε πολύ φλύαρος και ρέπει προς τον έρωτα.

Ο πραγματικός Δον Ζουάν, είνε εκείνος που κρατεί το σιγάρο εις τα δάκτυλα με το χέρι λίγο τεταμένο προς τα εμπρός. Είνε μια στάσις που προσελκύει την γυναίκα. Πρέπει όμως να κανονίζεται καλά από αισθηματικής απόψεως, να δείχνη φυσικότητα και απλότητα, προ πάντων να μη τοποθετήται κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να πνίγη από τον καπνό τον συνομιλητή ή την συνομιλήτριαν.

Εκείνος που βγάζει και βάζει διαρκώς το σιγάρο στο στόμα, είνε κατά κανόνα νευρική φύσις. Έχει όμως πολλά πλεονεκτήματα. Είνε πολύ δραστήριος, γεμάτος από ενεργητικότητα, τολμηρός και επιτήδειος. Αναλαμβάνει σπουδαίες δουλειές και μπορεί να τις φέρει εις πέρας. Δεν είνε όμως καθόλου «ελαστικός», παρασύρεται συχνά από τα νεύρα, είνε ευέξαπτος και δημιουργεί εύκολα εχθρούς, πράγμα το οποίον του γίνεται ενίοτε εμπόδιον εις τας επιτυχίας της ζωής του.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μόλις βγάζουν το σιγάρο από το στόμα, αφίνουν το χέρι των έτσι όρθιο, εις μικράν απόστασιν από το κεφάλι, το οποίον κλίνουν ολίγον προς τα οπίσω και αφίνουν να εκτοξευθή ένα νέφος καπνού. Ο τρόπος αυτός, ο οποίος μπορεί να θεωρηθή λιγάκι ανάγωγος όταν γίνεται μέσα σε στενή συντροφιά με συνομιλητάς πολύ κοντά, είνε χαριτωμένος και επιβλητικός όταν είνε ορατός από μακρυά. Ο καπνιστής αυτός είνε ως επί το πλείστον νέος. Πάντως, έχει αξιώσεις Δον Ζουάν. Ενίοτε όμως είνε αρκετά… ελαφρόμυαλος. Πάντως είνε τύπος εύθυμος, που παίρνει την ζωή από την καλή της όψι. Αυτό τον κάνει να είνε, κατά κανόνα, συμπαθητικός. 

Εκείνοι που τινάζουν κάθε δευτερόλεπτο τη σκόνη του σιγάρου, είνε ως επί το πλείστον προληπτικοί, αλλά και προνοητικοί. Είνε όμως ανυπόμονοι και δύσκολα κατορθώνουν να πραγματοποιήσουν κάτι με μεγάλην μέθοδον. 

Αντιθέτως, εκείνοι που ξεχνούν το σιγάρο των εις το τασάκι, είνε, θα ειπήτε…, αφηρημένοι. Δεν πρόκειται όμως καθόλου περί αυτού. Είνε άνθρωποι με χαρακτήρα αρκετά δύσκολον, που δύσκολα ευχαριστιούνται από τα περιστατικά της ζωής των! Έχουν μίαν προδιάθεσιν ρωμαντισμού και απογοητεύσεως. Συμβαίνει συχνά να είνε τύποι βαθυστόχαστοι, οι οποίοι είτε εις το εμπόριον, είτε εις την βιομηχανίαν, είτε εις τα γράμματα, είνε ικανοί να απορροφηθούν εις την πραγματοποίησιν κάποιου σπουδαίου έργου.

Αυτά όλα βέβαια δεν είνε απόλυτα, διότι η επίδρασις του περιβάλλοντος συχνά δεν αφίνει αυθορμήτους εκδηλώσεις παρομοίου είδους, σύμφωνα προς τον χαρακτήρα ενός εκάστου. Πάντως, αι ανωτέρω ενδείξεις του σιγάρου αποτελούν  στοιχεία, τα οποία μπορούν να χρησιμεύσουν προς καθορισμόν ενός «τύπου»…
                                                           ***
Δια τας γυναίκας είνε δυσκολώτερον το πράγμα, δεδομένου ότι δεν καπνίζουν όλαι, είτε από κοινωνικήν συνήθειαν, είτε δια να μη βλάπτουν την υγείαν των. Αλλά και εκείναι που καπνίζουν δεν είνε τόσο διατεθειμένες να αφήσουν αυθορμήτους εκδηλώσεις χαρακτήρος, κανονίζουν δε τας κινήσεις των κατά το κάπνισμα, όπως νομίζουν ότι θα αρέσουν περισσότερον. 
Πάντως, κατά κανόνα, η γυναίκα που αφίνει το σιγάρο εις το στόμα, είνε «προκλητική» και ρέπει προς τον έρωτα, αλλά… δεν είνε και τόσον πιστή… 
Εκείνη που αφίνει να φεύγει ως σύννεφο ο καπνός από το στόμα, είνε ρωμαντική και ονειροπόλος. 

Η «σνομπ» το κρατεί επιδεικτικά εις τα δάκτυλα και τινάζει συχνά τη σκόνη του σιγάρου, ενώ εκείνη που το θέτει κάθε στιγμήν εις το στόμα της, αγαπά την ζωήν και τας απολαύσεις της!»
(«ΕΘΝΟΣ»  Ιούλιος 1936)

Θωμάς Σιταράς (Αθηναιογράφος)

Διαβάστε περισσότερα στο www.paliaathina.com