«Μακριά από μένα οι ζήλιες και η καταπίεση»

Ο γάμος ή ένα δεύτερο παιδί δεν συγκαταλέγονται στις άμεσες επιδιώξεις της Τάμτας. Εχοντας μάθει να παλεύει για οτιδήποτε θέλησε στη ζωή της, αδιαφορεί πλήρως για το γεγονός ότι θεωρείται επώνυμη, διάσημη, επιτυχημένη κ.λπ. Νοιάζεται για το αύριο, την έφηβη κόρη της και, κυρίως, για το πώς θα περιφρουρήσει την ελευθερία της

Οσοι έχουν στο μυαλό τους την εικόνα της Τάμτας ως μιας εκκεντρικής παρουσίας, με αμφιλεγόμενες ενδυματολογικές επιλογές, που δεν διστάζει να προκαλεί, θα εκπλήσσονταν αν την έβλεπαν με τα καθημερινά της ρούχα. Οπως λέει η ίδια, «άλλο η ζωή, άλλο η δουλειά. Στην καθημερινότητά μου ποτέ δεν κάνω ακραίες επιλογές στο βάψιμο ή στο ντύσιμο. Είμαι σαν όλους τους άλλους». Μετά τις επιτυχημένες εμφανίσεις τους στη «Φαντασία», από τα μέσα του Φεβρουαρίου, μαζί με τον Νίκο Βέρτη πρόκειται να κάνουν μια μίνι περιοδεία στην Αυστραλία. Με ένα καινούριο τραγούδι και ένα μεγάλο ταξίδι στον ορίζοντα, η Τάμτα δικαιούται να λέει ότι, τουλάχιστον επαγγελματικά, είναι ικανοποιημένη.

-Πώς νιώθεις για το καινούριο σου τραγούδι, το «Πάρε με», που μόλις κυκλοφόρησε από τη Μinos Emi; Είμαι πολύ χαρούμενη. Το «Πάρε Με» είναι ένα ποπ τραγούδι σε στίχους και μουσική του Μιχάλη Κουινέλη. Κυκλοφορεί επίσης σε ρεμίξ από τους Freaky Fortune. Πιστεύω πως είναι ένα παιχνιδιάρικο τραγούδι, με πολύ ενδιαφέροντες στίχους - από τη μία ακούγεται παιδικό και από την άλλη ώριμο και σέξι. Ποτέ δεν έχω ξαναπεί κάτι ανάλογο.

-Πρόκειται να ακολουθήσει ένα CD ή μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά;

Υπάρχουν κάποιες συζητήσεις για άλμπουμ και μάλιστα ψάχνουμε τραγούδια. Τα τελευταία δύο χρόνια κάνω ψηφιακά singles, όμως ανέκαθεν έκανα μεγάλα διαλείμματα ανάμεσα στα CD μου, κάτι που άλλωστε συνηθίζεται στο εξωτερικό. Πρέπει να ομολογήσω ωστόσο ότι δυσκολεύομαι πλέον να βρω τραγούδια που να μου κάνουν «κλικ». Δυστυχώς τα CD δεν πουλάνε πια, το κοινό δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτά. Τα τραγούδια που αρέσουν τα κατεβάζει όποιος θέλει δωρεάν (πειρατικά κυρίως) από το Διαδίκτυο. Οι εποχές έχουν αλλάξει, ακόμα και στις εφημερίδες ή τα περιοδικά, τα CD που προσελκύουν το ενδιαφέρον είναι μόνο τα λαϊκά.



-Θεωρείς πως υπάρχει μια τάση επιστροφής στο λαϊκό τραγούδι; Μου αρέσουν τα λαϊκά τραγούδια, και ειδικά τα παλιά, όμως το ελληνικό λαϊκό τραγούδι απαιτεί λίγο παραπάνω ελληνική ψυχή από τη δική μου. Εγώ νιώθω μισή Ελληνίδα και μισή Γεωργιανή, αλλά υπάρχουν τραγούδια που για να τα ερμηνεύσεις σωστά δεν αρκεί να είσαι μισή Ελληνίδα. Κατά καιρούς έχω τραγουδήσει ελαφρολαϊκά σε ζωντανές εμφανίσεις μου, ομολογώ όμως ότι φοβάμαι κάπως αυτό το είδος. Δεν με φαντάζομαι να ερμηνεύω ζεϊμπέκικο ή τσιφτετέλι, θεωρώ ότι τα συγκεκριμένα είδη εκφράζουν τους Ελληνες, ιδιαίτερα σήμερα, λόγω της κρίσης. Θυμάμαι ότι σε τέτοιες καταστάσεις, όταν οι άνθρωποι περνούσαν δύσκολα στη Γεωργία, πάντα υπήρχε μια τάση επιστροφής στις μουσικές ρίζες, στο λαϊκό τραγούδι. Ετσι συμβαίνει σήμερα και στην Ελλάδα.

-Φοβάσαι μήπως μείνεις εκτός δουλειάς; Εχω ανασφάλειες. Ο λόγος δεν είναι η δουλειά που κάνω, αλλά επειδή δεν έχω κανένα άλλο στήριγμα. Εχω τη μητέρα και την κόρη μου που εξαρτώνται από εμένα, εγώ τις συντηρώ. Δεν θα ντραπώ να κάνω οποιαδήποτε δουλειά, αλλά εκτός από το τραγούδι δεν έχω κάτι άλλο να κάνω προς το παρόν. Εχω σπουδάσει ξένες γλώσσες, όμως δεν μπορώ να δουλέψω στην Ελλάδα διότι δεν αναγνωρίζεται το πτυχίο μου. Οπότε, ναι, φοβάμαι.

-Από το 2005 και μετά δουλεύεις κάθε σεζόν, αδιάκοπα. Εχεις κάνει κάποιες οικονομίες ή παρασύρθηκες από το κλίμα της ευημερίας και ξόδευες χωρίς να το πολυσκέφτεσαι; Πριν από επτά χρόνια που ξεκίνησα το τραγούδι είχαν ήδη αρχίσει να πέφτουν οι αμοιβές των καλλιτεχνών. Επιπλέον, υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε έναν ποπ και έναν λαϊκό καλλιτέχνη σε σχέση με το οικονομικό ζήτημα. Επειδή κάνουν μεγαλύτερο πρόγραμμα και ενόσω είναι αυτοί στη σκηνή γίνεται κατανάλωση σε λουλούδια κ.λπ., οι λαϊκοί τραγουδιστές ανέκαθεν έβγαζαν περισσότερα χρήματα από τους υπόλοιπους συναδέλφους. Μπορεί να έχω κάνει επιτυχία, αλλά αυτή δεν αντιστοιχούσε ποτέ στις αμοιβές μιας λαϊκής τραγουδίστριας. Φυσικά, έβγαζα χρήματα για να ζω, ενώ προτού ξεκινήσω το τραγούδι δεν είχα χρήματα ούτε για την επιβίωσή μου. Από μια άποψη τα χρήματα που κέρδισα ως τραγουδίστρια ήταν αρκετά και -τουλάχιστον στην πρώτη φάση- ό,τι έβγαζα το διέθετα για να ζήσει η οικογένειά μου. Το μόνο που απέκτησα είναι το αυτοκίνητό μου, αυτό είναι όλη κι όλη η περιουσία μου. Δεν έχω καταφέρει να κάνω κομπόδεμα, εξακολουθώ να ζω από τη δουλειά μου. Τουλάχιστον, όμως, ουδέποτε υπήρξα σπάταλη.

-Δεν έχεις ξοδέψει μεγάλα ποσά για την εμφάνισή σου; Τα καθημερινά μου ρούχα είναι πολύ φθηνά: από Ζara, Η&Μ, Βerska κ.ο.κ., ενώ αγοράζω πολλά vintage ενδύματα, κυρίως στο εξωτερικό. Σε ό,τι αφορά τη σκηνική μου παρουσία, τώρα, είμαι πολύ τυχερή: πολλοί Ελληνες σχεδιαστές είναι φίλοι μου και ράβουν για μένα ρούχα χωρίς να μου τα χρεώνουν. Από την άλλη, κάποιες εταιρείες μού στέλνουν τα προϊόντα τους δωρεάν. Η πιο ακριβή μου τσάντα είναι μια Marc Jacobs αξίας 220 ευρώ, την οποία αγόρασα από την Αμερική. Μόνο για παπούτσια έχω δώσει αναγκαστικά αρκετά χρήματα - και αυτό λόγω των υποχρεώσεών μου στα νυχτερινά μαγαζιά.

-Είσαι fashion icon. Η οικονομική κρίση σε ανάγκασε να κάνεις αλλαγές στο στυλ του ντυσίματός σου; Είμαι πιο συνειδητοποιημένη στις εμφανίσεις μου και λιγότερο ίσως εκκεντρική, αλλά έτσι νιώθω την τρέχουσα περίοδο. Συζητώ βέβαια πάντα με τη στυλίστριά μου, την Αλεξάνδρα Κατσαΐτη. Αυτόν τον καιρό προσπαθώ να φανταστώ το ύφος που θα ταίριαζε καλύτερα στο καινούριο μου τραγούδι, όμως δεν έχουμε καταλήξει ακόμη ποιο θα είναι αυτό.

-Πόσο κόντρα είναι η επαγγελματική σου εμφάνιση με την καθημερινότητά σου;  Ολοι περιμένουν να με δουν ντυμένη σε στυλ «υπερπαραγωγή», ο κόσμος είναι περίεργος. Στο αεροδρόμιο κάποτε μια κυρία είπε φωναχτά την ατάκα: «Πώς κυκλοφορεί ντυμένη έτσι; Πώς είναι έτσι η Τάμτα;». Δεν με ενδιαφέρει όμως. Σε αυτό που δίνω σημασία είναι στο επαγγελματικό μου κομμάτι. Στην καθημερινότητά μου είμαι «χύμα», συνήθως χωρίς μακιγιάζ. Θέλω να έχω κάποιο στυλ, αλλά να είναι όσο πιο απλό γίνεται. Διαχωρίζω την προσωπική μου ζωή από τις επαγγελματικές μου εμφανίσεις.

-Στον ρόλο της μητέρας πώς νιώθεις; Είσαι επιτυχημένη μαμά; Ως μητέρα είμαι περήφανη γιατί η Αννα είναι καλό παιδί. Εχω τύψεις που την άφηνα μόνη, έπρεπε όμως να δουλέψω για να ζήσουμε. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω πως ήταν πολύ σημαντικό το ότι είχε τη μητέρα μου να τη φροντίζει όσο εγώ έλειπα. Επίσης, έχω λιγότερες τύψεις, διότι όταν ξεκίνησα να τραγουδάω επαγγελματικά η Αννα ήταν ήδη εννέα ετών, επομένως ήταν σε θέση να καταλάβει ότι έλειπα λόγω δουλειάς. Εχω πιάσει τον εαυτό μου να το παρατραβάει με διάφορα πράγματα, από διάθεση υπερπροστασίας, επειδή είναι το παιδί μου. Για παράδειγμα, από τη μια είχα τύψεις επειδή η Αννα είχε πυρετό κι εγώ δούλευα σε κάποιο μαγαζί, από την άλλη, όμως, δεν είχε έναν πατέρα, κάποιον να μας συντηρεί, έτσι ώστε εγώ να είμαι δίπλα της. Επρεπε να είμαι μητέρα και πατέρας ταυτόχρονα, οπότε όλα ήταν διαφορετικά. Ηταν μεγάλη ευθύνη που την πήρα από πολύ μικρή, δυσκολεύτηκα, αλλά σήμερα μπορώ να πω πως η Αννα είναι ό,τι καλύτερο έχω κάνει έως σήμερα.




-Πώς είναι η εφηβεία της κόρης σου; Υπήρξε ένα διάστημα που ήταν χάλια, με πολλά προβλήματα και περάσαμε δύσκολα. Προσπάθησα να αντιμετωπίσω το ζήτημα με τρομερή υπομονή, πολλές συζητήσεις και με την ελπίδα ότι περνά την εφηβεία της και ότι, υπό κανονικές συνθήκες, δεν είναι έτσι το παιδί μου. Ευτυχώς ποτέ δεν υπήρξαν σοβαρά προβλήματα, π.χ. δεν έμπλεξε κάπου - αν και ήταν πολύ αντιδραστική. Για παράδειγμα, ήταν στην κολλητή της και όταν την έπαιρνα τηλέφωνο δεν μου απαντούσε ποτέ επειδή δεν πρόσεχε το κινητό της. Οχι ότι έκανε κάτι κακό, αλλά η συμπεριφορά της μου προκαλούσε μεγάλη αγωνία ως μητέρα. Μπήκε νωρίς στην εφηβεία, αλλά τώρα πλέον εδώ και οχτώ μήνες έχει τεράστια διαφορά - ευτυχώς.

-Εδώ και πολύ καιρό είσαι μόνη σου, γιατί; Περιμένω να με βρει κάτι καλό, ένας μεγάλος έρωτας και η αλήθεια είναι ότι δεν νιώθω έτοιμη για σοβαρή σχέση. Σκοπός μου δεν είναι να βρω έναν άνθρωπο για να τον παντρευτώ και να κάνω δεύτερο παιδί.

-Δεν σου λείπει η συντροφικότητα; Από τη μια μου λείπει, από την άλλη, όμως, η ιδέα με τρομάζει. Είμαι πολύ ανεξάρτητος άνθρωπος και ξέρω ακριβώς τι θέλω. Από έναν σύντροφο αναζητώ κατανόηση, σεβασμό, αγάπη και ελευθερία. Δεν είμαι από τις γυναίκες που είναι κολλημένες στον σύντροφό τους και δεν πρόκειται να καταπιεστώ από κανέναν - κάτι που μου έχει συμβεί στο παρελθόν. Μακριά από μένα οι ζήλιες και η καταπίεση.

-Ποιο θεωρείς πως είναι το πρόβλημά σου και δυσκολεύεσαι στο να βρεις έναν σύντροφο; Νομίζω πως δεν είμαι διατεθειμένη να εκπαιδεύσω έναν άντρα, δεν θέλω καν να μπω σ’ αυτή τη διαδικασία. Ενας άνθρωπος προσποιείται ότι προσαρμόζεται, αλλά δεν αλλάζει. Οπότε, όταν βρεθεί αυτός που αναζητώ -κάτι που θεωρώ δύσκολο- τότε θα μείνω εκεί.

-Μήπως τελικά φοβάσαι να ζήσεις έναν μεγάλο έρωτα; Εχω ζήσει μεγάλο έρωτα, αλλά αυτό έγινε όταν ήμουν σε μικρή ηλικία και τότε ήμουν πιο αγνή. Παλιότερα προχωρούσα ακούγοντας μόνο την καρδιά μου. Μεγαλώνοντας, καλώς ή κακώς, έμαθα να ακούω τη λογική μου, δεν αφήνομαι εύκολα. Γενικά, δεν είμαι ο πιο ρομαντικός άνθρωπος του κόσμου, προτιμώ το μέτρο -ως γνήσια Αιγόκερως-, κάτι που όμως μειώνει τον αυθορμητισμό του έρωτα. Εκτός και αν με χτυπήσει κατακούτελα, οπότε ας «με πάρει», όπως λέω στο νέο μου τραγούδι. Σε έναν κεραυνοβόλο έρωτα δεν θα πω «όχι».