Το κορμί-λάστιχο των παρκέ και του Νότη

Το πρόσωπό της είναι γνώριμο σε όσους έτυχε να βρεθούν στον τελικό του Ολυμπιακού στο Final Four της Κωνσταντινούπολης, καθώς και σε όσους έχουν δει την αφίσα της μπουτίκ του Ολυμπιακού στο γήπεδο Καραϊσκάκη, αφού μέχρι πέρυσι χόρευε με τις Red Drops, τις cheerleaders της ομάδας μπάσκετ. Η 23χρονη Κατερίνα Βασιλείου γεννιέται στο Μαρούσι και μεγαλώνει στη Νέα Κηφισιά, όπου ο πατέρας της, κύριος υπεύθυνος για την αγάπη της για τον Θρύλο, διατηρεί περίπτερο. Στα παιδικά της χρόνια η Κατερίνα ασχολείται με το μπαλέτο, κάνει πρωταθλητισμό στη ρυθμική γυμναστική, κερδίζοντας μετάλλια σε πανελλήνια πρωταθλήματα, και στη συνέχεια στρέφεται στην κολύμβηση. Στα 15 της εγκαταλείπει τον αθλητισμό.




Παρακολουθώντας έναν αγώνα μπάσκετ, βλέπ ει τις cheerleaders και αποφασίζει ότι θέλει να είναι μία από αυτές: «Βρήκα έναν γνωστό μου και πήγα για οντισιόν. Ετσι, το 2007 μπήκα ως cheerleader στην ομάδα του Πανιωνίου, ενώ την επόμενη χρονιά πήρα “μεταγραφή” στον Ολυμπιακό. Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια είμαι και στην Εθνική. Το 2010 πήραμε μάλιστα την τρίτη θέση στο Εuropean Cheerleading Championship».

Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητα ενός κοριτσιού που χορεύει στα παρκέ; «Δεν έχουμε καθημερινές προπονήσεις. Αυτό συμβαίνει μόνο όταν έχουμε πρωταθλήματα, ειδικά τον Ιούλιο. Βγαίνουμε πριν από το ξεκίνημα του αγώνα, στα τάιμ άουτ και στο ημίχρονο. Οι στιγμές που χορεύω ισοδυναμούν με τις πιο ευτυχισμένες στιγμές στη ζωή μου!», απαντά. Τη ρωτώ γιατί δεν υπάρχει κάτι ανάλογο στο ελληνικό ποδόσφαιρο. «Μακάρι να υπήρχε. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει. Στη φιέστα του Ολυμπιακού ήταν γύρω στις 100 κοπέλες και ήταν ένα πολύ όμορφο θέαμα.



Πιστεύω ότι δίνουμε χρώμα, αφού η πλειονότητα των φιλάθλων είναι άνδρες», αναφέρει και στη συνέχεια αποκαλύπτει κάποια «περίεργα» περιστατικά που της έχουν συμβεί: «Το πιο δύσκολο περιστατικό που έχω αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα είναι όταν κατά τη διάρκεια ενός χορού το κορμάκι που φορούσα μπήκε στα οπίσθιά μου. Ωστόσο, δεν πτοήθηκα και συνέχισα κανονικά να χορεύω, με αποτέλεσμα να παίξουν φωτογραφίες μου, όχι και τόσο τιμητικές, ακόμη και σε εφημερίδες.

Οι άνδρες μπορεί να χάρηκαν, εγώ όμως καθόλου! Η πιο ευτυχισμένη μου στιγμή ήταν όταν κατακτήσαμε την Ευρωλίγκα μέσα στην Τουρκία. Κάποια στιγμή έπαιξα στο βίντεο του αγώνα και από εκείνο το σημείο το παιχνίδι γύρισε υπέρ μας. Από τότε οι παίκτες λένε ότι είμαι το γούρι τους. Για μένα ο Ολυμπιακός είναι αγάπη, λατρεία, “θρησκεία” και νιώθω μέλος της ομάδας».




Τι σκέφτηκε άραγε όταν της έκαναν την πρόταση να συμμετάσχει στο «Dancing with the stars 3»; «Χάρηκα πολύ, γιατί κάποιοι άνθρωποι με ξεχώρισαν ανάμεσα σε τόσα γνωστά ονόματα από τον χώρο του αθλητισμού. Μακάρι να ήμουν στη 16άδα, αλλά δυστυχώς δεν με επέλεξαν. Μπορεί του χρόνου».

Η Κατερίνα δουλεύει από τα 18 της σε γνωστά clubs της Αθήνας, ενώ τα δύο τελευταία χρόνια είναι μέλος του μπαλέτου του Νότη Σφακιανάκη: «Είναι μεγάλη μου χαρά να δουλεύω με τον άρχοντα της νύχτας. Είναι κορυφαίος στο είδος του και μαζί του χορεύουμε σύγχρονο χορό». Γοητευτική, με μοναδικές αναλογίες και γυμνασμένο σώμα, είναι βέβαιο ότι οι επιτυχίες της είναι πολλές τόσο εκτός όσο και εντός γηπέδων: «Εχω πληγωθεί από άντρες, αλλά έχω πληγώσει κι εγώ άθελά μου. Οπως κάθε γυναίκα, έτσι κι εγώ, περιμένω τον ιππότη μου».