Απο τα γερμανικά γήπεδα, φύλακας του Ολύμπου

Αφησε για λίγο τα γήπεδα και έπιασε τα δάση. Ο διεθνής ποδοσφαιριστής Κυριάκος Παπαδόπουλος, μετά τις αγωνιστικές υποχρεώσεις του στο Euro 2012, βρέθηκε στη γενέτειρά του, την Κατερίνη, προκειμένου να περάσει τις σύντομες θερινές διακοπές του με την οικογένειά του.

Παρά την πίεση του χρόνου όμως «χάρισε μια μέρα από το καλοκαίρι του στο δάσος», κάνοντας μια βάρδια σε ένα από τα τρία παρατηρητήρια της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Νομού Πιερίας για την προστασία από τις πυρκαγιές.


Ο 20χρονος παίκτης της γερμανικής Σάλκε λατρεύει τον τόπο του, ενώ είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος σε θέματα οικολογίας και προστασίας του περιβάλλοντος. Πρώτο του μέλημα λοιπόν, φτάνοντας στη γενέτειρά του, δεν ήταν να πιάσει μια ξαπλώστρα στα hot μπαράκια της παραλίας και να φωτογραφηθεί για τις κοσμικές στήλες των περιοδικών, όπως θα έπρατταν άλλοι συνομήλικοί του, αλλά να συνδράμει και αυτός στο έργο μιας ομάδας εθελοντών που προστατεύει τα δάση από τις φωτιές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Ετσι λοιπόν από νωρίς το πρωί, με τη συντροφιά του πατέρα του και των αδελφών του, ο Κυριάκος με ανάλαφρη καλοκαιρινή ενδυμασία έπιασε δουλειά στο Παρατηρητήριο της Πλάκας Λιτοχώρου. Αψηφώντας την αφόρητη ζέστη του Ιουλίου, παρακολουθούσε επί πέντε ώρες με τα κιάλια του το δάσος για να εντοπίσει κάποιο σημάδι φωτιάς. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και η βάρδια του εξελίχθηκε ομαλά, χωρίς κινδύνους.



Ο θείος του ποδοσφαιριστή Νίκος Καπουράνης, ενεργό και δραστήριο μέλος της Εθελοντικής Ομάδας Πιερίας που πρωτοστάτησε και στη δράση «Προϊόντα Χωρίς Μεσάζοντες», ήταν ο άνθρωπος που ενθάρρυνε τον διεθνή ποδοσφαιριστή να συμμετέχει στη δράση «Χαρίζω μια ημέρα από το καλοκαίρι μου στο δάσος» και να περάσει μερικές ώρες σε ένα από τα παρατηρητήρια της ομάδας. Ο Κυριάκος δέχτηκε δίχως δεύτερη σκέψη, ενώ αμέσως μετά δήλωσε στην ιστοσελίδα της ομάδας πως «είναι υποχρέωσή μου να στηρίξω τον τόπο μου. Ο Ολυμπος και τα Πιέρια αποτελούν μοναδικό κεφάλαιο για τον νομό μας. Για αυτό, όλοι μας οφείλουμε να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια έτσι ώστε αυτό το κεφάλαιο να προστατευτεί και να παραδοθεί στις επόμενες γενιές έτσι όπως το παραλάβαμε. Είναι ο τόπος που μεγάλωσα, τον αγαπώ και αισθάνομαι την ανάγκη να τον προστατέψω. Θέλω να μάθουν οι συμπαίκτες μου, αλλά και όλος ο κόσμος πως οι απλοί πολίτες, εδώ στον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα, διατηρούν και καλλιεργούν τις πραγματικές αξίες της ζωής. Είμαι περήφανος για τον τόπο μου, για την ομορφιά του και τους ανθρώπους του, διότι παρ’ όλες τις δυσκολίες βρίσκουν τον χρόνο και έχουν διάθεση και ενδιαφέρονται για το περιβάλλον και προπάντων για τους συνανθρώπους τους».