Γραμματέας ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο ΝΔ: Η νεοφιλελεύθερη πολιτική δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων

Μία συνολική παρουσίαση του κυβερνητικού έργου στα 2,5 χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιχείρησε ο γενικός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Ρήγας , αφήνοντας παράλληλα αιχμές τόσο για τον τρόπο που ασκείται η κριτική από την αντιπολίτευση, όσο και για τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζονται συνολικά.

Ο γ.γ. του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για «fake news» και «νταβατζήδες», καλώντας τη Νέα Δημοκρατία να ασκεί κριτική, αλλά όχι μέσω των προαναφερθέντων. Τόνισε δε, πως αποτελεί «ιδεοληψία ότι η νεοφιλελεύθερη πολιτική μπορεί να αντιμετωπίσει τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων»

Πιο αναλυτικά η ομιλία του Πάνου Ρήγα στο Συνέδριο της

Νέας Δημοκρατίας: 
«Δεν αποκαλύπτω κανένα μυστικό, λέγοντας ότι οι διαφωνίες μας είναι δομικές και μεγάλες. Το απαιτεί ωστόσο η ίδια η Δημοκρατία, και όχι κάποια αστική ευγένεια, να ακούμε ο ένας τον άλλο, και να συζητάμε ο ένας με τον άλλο, με όσο γίνεται πιο πολιτισμένο τρόπο. Δεν τα καταφέρνουμε πάντα καλά, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας.

Γνωρίζουμε τις θέσεις, την κριτική, ή και την πολεμική σας για τα 2,5 σχεδόν χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι όμως αυτό το κατάλληλο βήμα για μία ακόμα αντιπαράθεση.

Θα μου επιτρέψετε όμως να επισημάνω πολύ σύντομα τις αξιολογήσεις των ξένων -εταίρων και μη- για την Ελληνική οικονομία. Πρόκειται για θεσμούς, οργανισμούς και πολιτικούς σχηματισμούς που, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι σε αυτή την αίθουσα, δεν αποτελούν προνομιακούς συνομιλητές του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι λοιπόν ξεκάθαρο από τις εκτιμήσεις των παραπάνω παραγόντων πως η Ελλάδα, μετά από μια πρωτοφανή οικονομική κρίση, έχει ξανασταθεί στα πόδια της, βλέποντας πλέον φως στην άκρη του τούνελ από το οποίο βγαίνει.

Την τελευταία εβδομάδα, σπάζοντας ακόμα ένα ρεκόρ, οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων έπεσαν στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 9 ετών: Η απόδοση των δεκαετών τίτλων έπεσε πλέον στο 4,3%, ενώ η συνολική πτώση στο τελευταίο δίμηνο ξεπερνά το 20%.

Στα διετή ομόλογα η απόδοση επέστρεψε στα επίπεδα του Δεκεμβρίου του 2010. Ολοκληρώνοντας την εικόνα, το περίφημο spread –η διαφορά απόδοσης των δεκαετών ελληνικών ομολόγων έναντι των αντίστοιχων γερμανικών– υποχώρησε στις 407 μονάδες βάσης και στο χαμηλότερο επίπεδό του από τον Απρίλιο του 2010.

Η Ελλάδα με βάση τα επίσημα Ευρωπαϊκά στοιχεία έχει επιστρέψει στην ανάπτυξη. Η χώρα έχει καταγράψει τρία συνεχόμενα τρίμηνα ανάπτυξης το 2017, για πρώτη φορά μετά την κρίση.

Η ανεργία, αν και εξακολουθεί να είναι υπερβολικά υψηλή σε ποσοστό άνω του 20%, έχει μειωθεί σημαντικά από το ρεκόρ του 28%. Οι τραπεζικές καταθέσεις σταθεροποιήθηκαν και αυξήθηκαν φέτος κατά 4,4%.

Τα στοιχεία αυτά -όπως και πολλά άλλα δεν μας κάνουν προφανώς να αιθεροβατούμε.

Μας επιτρέπουν ωστόσο να είμαστε αισιόδοξοι. Μετά από μια παρατεταμένη οικονομική κρίση, η χώρα είναι και πάλι όρθια, εύθραστη ακόμα, αλλά έτοιμη να βγει από τη μνημονιακή μέγγενη.

Σαράντα χρόνια μετά την μεταπολίτευση λοιπόν, στην επανεκκίνηση μιας νέας μεταπολίτευσης αν θέλετε, ήρθε ίσως η στιγμή να συζητήσουμε με ένα πιο εποικοδομητικό τρόπο, απεγκλωβισμένοι από αδιέξοδα και στρεβλώσεις του παρελθόντος.

Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, η κριτική, ακόμα και η πιο σκληρή, από την αντιπολίτευση, είναι καλοδεχούμενη. Και χρήσιμη θα έλεγα.

Τα όριά της τα καθορίζει πάντα η αντίληψη κάθε κόμματος για την πολιτική και τη στάση του άλλου. Απλώς θα ήθελα να σημειώσω εδώ, ότι καλό θα ήταν στην κριτική μας να αποφεύγουμε τον πειρασμό των fake news, που παράγονται για τους δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς από κάποιους που κάποτε ο Κώστας Καραμανλής αποκάλεσε νταβατζήδες.

Πέρα όμως από την προφανή διαπίστωση ότι κάθε πολιτικό κόμμα, όταν βρεθεί στη διακυβέρνηση, θα εφαρμόσει το πολιτικό σχέδιο που το ίδιο προκρίνει, ο διάλογος και η ανταλλαγή απόψεων εντός των πλαισίων του πολιτικού πολιτισμού μας είναι πάντοτε -τουλάχιστον για εμάς- ζητούμενο.

Θα σας αναφέρω ενδεικτικά δύο πολύ σημαντικά εθνικά και πολιτειακά ζητήματα, για τα οποίο θα ήταν ωφέλιμο για όλους, και κυρίως για τη χώρα, αν όχι να συνεννοηθούμε, τουλάχιστον να κατανοούμε σωστά ο ένας τον άλλον.

Το πρώτο είναι τα Εθνικά Θέματα: Η ευαισθησία για μια σειρά κρίσιμων εθνικών θεμάτων οφείλει να είναι κοινός στόχος μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων.

Η κρίσιμη γεωπολιτική μας θέση, η αυξανόμενη προκλητικότητα της Τουρκίας ως προϊόν της διεθνούς πίεσης που δέχεται, καθώς και η αυξανόμενη αστάθεια που παρουσιάζεται στην ευρύτερη περιοχή, απαιτούν τη σοβαρότητα όλων μας.

Τα εθνικά μας συμφέροντα είναι πολύ σημαντικά για να αποτελούν προϊόν μικροπολιτικής αντιπαράθεσης, επιβάλλεται λοιπόν να ανταλλάσσονται απόψεις, ακόμα και να επιδιώκεται η εύρεση κοινών τόπων.

Το δεύτερο είναι η εμβάθυνση της δημοκρατικής λειτουργίας: Στην έξοδο της Ελλάδας από τη μνημονιακή λιτότητα τον Αύγουστο του 2018, αποτελεί πρόκληση για όλους μας να μπορέσουμε να συμβάλλουμε εποικοδομητικά, για την πάταξη παθογενειών που μας ταλαιπωρούν για δεκαετίες και που έχουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την οικονομική κατάρρευση της χώρας.

Είναι απογοητευτική η διαπίστωση πως σε θέματα στα οποία στην υπόλοιπη Ευρώπη υπάρχει διακομματική συνεργασία και συναίνεση, όπως αυτό της διαφθοράς ή της μεγάλης φοροαποφυγής, εδώ έχουμε ακόμα μεγάλη απόσταση να διανύσουμε.

Κυρίες και κύριοι,

Οι πολιτικές δυνάμεις σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι σήμερα αντιμέτωπες και με άλλα, βαθύτερα διλήμματα.

Ένα από αυτά, είναι αν αυτή η ιδεοληπτική επιμονή στη νεοφιλελεύθερη πολιτική μπορεί ν’ αντιμετωπίσει τις κοινωνικές ανάγκες, τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων

Το δίλημμα αυτό δεν είναι πια μόνο ιδεολογικό. Αρκεί να δούμε τι έγινε και τι γίνεται στην Ευρώπη, όχι μόνο στις χώρες του ευπαθούς Νότου, αλλά και στις λεγόμενες πλούσιες χώρες του Βορρά, όπου η φτώχεια γιγαντώθηκε και απλώθηκε σε πολυπληθείς κοινωνικές ομάδες.

Η προσήλωση για δεκαετίες σε νεοφιλελεύθερες επιλογές οδήγησε την κοινωνία στην όξυνση των ανισοτήτων, στην ακόμα μεγαλύτερη περιθωριοποίηση, τον ακόμα μεγαλύτερο αποκλεισμό, αποτελώντας τη βασική αιτία για την άνοδο των ξενοφοβικών και ρατσιστικών κομμάτων στην Ευρώπη.

Η φτωχοποίηση και η ριζοσπαστικοποίηση μεγάλων τμημάτων των μεσαίων στρωμάτων σε όλες σχεδόν τις Ευρωπαϊκές χώρες είναι ραγδαίες και η απειλή της ακροδεξιάς κάθε άλλο παρά κενό γράμμα αποτελεί.

Η υπεράσπιση της δημοκρατίας, σε μια περίοδο που υπονομεύεται από δυνάμεις του φασισμού σε όλη την Ευρώπη, σημαίνει εμμονή σε αρχές και εμμονή σε αξίες. Σε αρχές και αξίες με ισχυρό κοινωνικό, δημοκρατικό και φιλειρηνικό προσανατολισμό.

Κυρίες και κύριοι Σύνεδροι,

Τα συνέδρια των κομμάτων, ιδιαίτερα τα προγραμματικά, όπως το δικό σας, αποτελούν στιγμές κατά τις οποίες αποκρυσταλλώνονται στρατηγικά σχέδια, αναζητούνται συνθέσεις και αναδεικνύονται διαφωνίες.

Ο διάλογος είναι συστατικό στοιχείο της δημοκρατίας. Τόσο ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, όσο και στο εσωτερικό τους, πρέπει να είναι διαρκής και ουσιαστικός.

Από την άποψη αυτή οι διαφορετικές απόψεις, η διαφωνία, είναι οξυγόνο της Δημοκρατίας.

Έχοντας αυτό στο μυαλό, εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου σας.

Σας ευχαριστώ».