Θεοδωράκης: Να δώσουμε εξουσία σε εκείνους που θέλουν να χτίσουν

Με μπροστάρηδες τους νέους και ιδιαίτερα εκείνους που «θέλουν να χτίσουν» μία νέα Ελλάδα και να δημιουργήσουν, σκοπεύει να βαδίσει ο Σταύρος Θεοδωράκης , σταχυολογώντας τις βασικές νόρμες της ιδεολογίας του, ενόψει των εκλογών για την ανάδειξη ηγεσίας στον νέο πολιτικό σχηματισμό της κεντροαριστεράς, την ηγεσία του οποίου διεκδικεί με αξιώσεις.

Στην κεντρική του ομιλία την Παρασκευή, στο κατάμεστο Περιστύλιο του Ζαππείου Μεγάρου, ο επικεφαλής του Ποταμιού έδωσε το στίγμα της πολιτικής που θα ακολουθήσει, λέγοντας: «Ξεκινώντας το 2014 μαζί με πολλούς από σάς, αυτήν την τρελή περιπέτεια της πολιτικής λέγαμε:
 
- Λογική και τόλμη, έχει ανάγκη ο τόπος

 
- Νέα μυαλά στη θέση των σκουριασμένων εγκεφάλων
 
- Να νικήσουμε αυτούς που κρατούν δεμένη την Ελλάδα στο βαλκανικό της παρελθόν
 
- Να τα αλλάξουμε όλα χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα!
 
Αυτά λέγαμε ξεκινώντας το Ποτάμι! Θέλαμε να δώσουμε σε όσους είναι αποκλεισμένοι, πολιτικά και οικονομικά , τη θέση τους, μέσα σε από ένα νέο εθνικό σχέδιο. Να επιτρέψουμε σε όσους δημιουργούν, εφευρίσκουν, καινοτομούν, επιχειρούν να κάνουν πράξη τα σχέδιά τους. Να δώσουμε εξουσία σε εκείνους που θέλουν να χτίσουν.
 
Κάναμε πολλά αυτά τα τρία χρόνια, πολλά περισσότερα από όσα πίστεψαν οι άλλοι ότι μπορούμε να κάνουμε. Πολλά περισσότερα από όσα έχει κάνει ποτέ ένα νέο Κίνημα! Αλλά για εμάς… αυτά τα πολλά, ήταν λίγα! Γι’αυτό σήμερα είμαστε εδώ. Γι’αυτό διεκδικούμε την ηγεσία του νέου κόμματος γιατί θέλουμε να κάνουμε περισσότερα. Γιατί ξέρουμε και μπορούμε να κάνουμε περισσότερα!


 
Με ποιους; Αυτό είναι το ερώτημα των δημοσιογράφων, αλλά και της ιστορίας. Με αυτούς που ποτέ δεν τους χαρίστηκε τίποτα. Με αυτούς που ήταν πάντα εκεί σε αυτό που οι ίδιοι – και όχι οι άλλοι – ονομάζουν καθήκον. Αυτοί είναι οι μεγάλοι μου σύμμαχοι σε αυτή την μάχη με τους μηχανισμούς και την αδιαφορία.
 
Η δημιουργία του νέου προοδευτικού κόμματος είναι ευκαιρία να ακολουθήσουμε ένα δρόμο ριζικά αντίθετο. Ένα δρόμο που φαντάζει ανηφορικός αλλά δεν είναι, απλώς δεν έχει σχέση με την κατηφόρα που ζούμε».
 
Αναφερόμενος στο έργο της κυβέρνησης, άσκησε δριμύτατη κριτική, λέγοντας πως οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ διαλύουν τη μεσαία τάξη: «Οι φόροι κάνουν ασύμφορες τις δουλειές στην Ελλάδα. Οι ελληνικές επιχειρήσεις φεύγουν για χώρες με λιγότερους φόρους και έχουμε μπροστά μας το φαινόμενο του εργαζόμενου φτωχού.
 
Η κυβέρνηση υπερηφανεύεται ότι βγάζει πλεόνασμα. Από πού; Από την υπερφορολόγηση και μόνο! Αυτή η υπερφορολόγηση, φίλες και φίλοι, είναι μια συνειδητή απόφαση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Το ομολογούν και οι ίδιοι οι υπουργοί τους: «Αντί για μείωση δαπανών, προχωρήσαμε σε υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης».
 
Διαλύουν την μεσαία τάξη. Σε λίγο θα έχουμε μόνο φτωχούς και προύχοντες. Προλετάριους που θα απλώνουν συνεχώς το χέρι για βοήθεια και μια μικρή προνομιούχα κάστα που θα παζαρεύει με την κυβερνητική εξουσία. Το ίδιο κάνουν και φέτος. Αναζητούν τους ιδανικούς ψηφοφόρους για να τους μοιράσουν έκτακτα επιδόματα.
 
Κανένα σχέδιο για τη νέα γενιά. Κανένα σχέδιο για ενίσχυση της επιχειρηματικότητας. Κανένα σχέδιο για να μειωθούν οι σπατάλες. «Μα υπάρχουν ακόμη σπατάλες;» θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί. Η χώρα μας έχει 156 πολιτικές γραμματείες- γενικές, ειδικές, τομεακές. Είχε 79 και η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τα δύο τελευταία χρόνια τις διπλασίασε.
 
Η πρόταση μας είναι λιτή και σύντομη: να καταργηθούν όλες οι πολιτικές γραμματείες. Τα υπουργεία να διοικούνται από τους γενικούς τους διευθυντές και όχι από κομματικά στελέχη και κολλητούς, που ορίζει ο εκάστοτε υπουργός. Να απελευθερώσουμε το δημόσιο από την κομματική μπότα. Να αξιολογήσουμε, να επιβραβεύσουμε και αυτό πρέπει να το εγγυηθεί το ΑΣΕΠ -δημιούργημα παρεμπιπτόντως του Πεπονή που το έκανε και δεν ξαναβγήκε βουλευτής».



Αναφερόμενος στις επιθέσεις που δέχεται απο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ είπε: «Τις τελευταίες μέρες, τα τρολ των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιτίθενται συνεχώς στην υποψηφιότητα μου. Μάλλον είναι αυτή που τους ενοχλεί περισσότερο. Προφανώς αντιλαμβάνονται ότι αν κερδίσουμε, που θα κερδίσουμε, θα απειλήσουμε την εξουσία τους. Σωστά το σκέφτονται. Έτσι θα γίνει. Δεν θα συμβιβασθούμε με το κράτος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
 
Γι’ αυτό και τα τρολ τους επιδίδονται ξανά σε ένα πόλεμο λάσπης και την Δευτέρα στην διάρκεια του debate μπήκε στην λασπομαχία και ο ίδιος ο κ. Καμμένος. Είπε ξανά για εκδότες και εργολάβους που στήριξαν εμένα και το Ποτάμι. Προσέφυγα λοιπόν στην Δικαιοσύνη. Ξέρετε… με στενοχωρεί. Δεν το χαίρομαι, αλλά η αλαζονεία των υπουργών πρέπει να χτυπηθεί.
 
Και υπάρχει και ένα ερώτημα για τον κ. Τσίπρα: Πότε δουλεύουν οι υπουργοί του και τι δουλειά κάνουν; Πώς είναι δυνατόν νυχθημερόν να τουιτάρουν και να σερφάρουν;
 
Γι’ αυτό είμαστε συνεχώς απροετοίμαστοι στις μικρές και τις μεγάλες στιγμές και αυτοσχεδιάζουμε στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Είμαστε με τον Τραμπ και ξεχνάμε να του πούμε για την Σούδα.
 
Γιατί λοιπόν δεν κάνουμε το σωστό, από την Άμυνα ως τους φόρους; Ξέρετε τι ζητούσε το 1ο μνημόνιο, το 2ο μνημόνιο, το 3ο μνημόνιο και ακόμη δεν το έχουμε κάνει; Ένα «Εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο». Μάλιστα ο κ. Τσίπρας ανέλαβε την εξής δέσμευση: «Οι αρχές σκοπεύουν να οριστικοποιήσουν τη στρατηγική ανάπτυξης έως τον Μάρτιο του 2016, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, την πανεπιστημιακή κοινότητα και διεθνείς οργανισμούς». Μάρτιος του 16… η τελευταία προθεσμία . Με ποιο ημερολόγιο;
 
Στρατηγική ανάπτυξης όμως, όσο μας κυβερνούν άνθρωποι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ, δεν θα υπάρξει. Αλλά και οι δουλειές που χάθηκαν, δεν θα έρθουν πίσω και μην ακούτε τα ψέματα των παλιών υπουργών. Πρέπει να χτίσουμε σε νέα θεμέλια».
 
Μιλώντας για τον προεκλογικό αγώνα ενόψει των εκλογών για την κεντροαριστερα, είπε: «Στις 21 θέσεις που παρουσίασα τον Σεπτέμβριο στην αρχή αυτού του προεκλογικού αγώνα είναι όλες οι προτεραιότητές μας. Σύντομα και σταράτα λόγια. Πάνω σε αυτές τις 21 θέσεις θα θέλαμε να γίνει η αντιπαράθεση με τους άλλους υποψηφίους.
 
Οι περισσότεροι όμως ήθελαν να μείνουν στις γενικότητες. Σεντόνια με ωραίες ιδέες. Εγώ όμως δεν θέλω να μασάω τα λόγια μου. Άκουσα την κυρία Γεννηματά να λέει ότι η κυρίαρχη αντίθεση σήμερα είναι: Δεξιά ή αριστερά! Και προφανώς η ίδια δεν είναι δεξιά και επιλέγει την αριστερά. Το ίδιο και ο κ.Καμίνης. Μιλάει για μεταρρυθμίσεις με αριστερό πρόσημο. Και ο κ.Ανδρουλάκης θέλει ένα νέο ΠΑΣΟΚ. Σαν να έχει κολλήσει η βελόνα στην δεκαετία του ΄80.
 
Για μας οι αντιθέσεις είναι άλλες: ανοιχτά συστήματα με επενδύσεις και νέο πλούτο ή κλειστά συστήματα με δανεικά και μνημόνια; Το κράτος των πελατών και των κολλητών ή τα συμφέροντα των πολλών; Οι νέοι ακούνε για αριστερά και δεξιά και γυρίζουν την πλάτη. Δεν τους ενδιαφέρει να προσδιορίζονται με βάση τις εμπειρίες των παππούδων τους.
 
Οι νέοι θέλουν να συζητούν για λύσεις. Δεν κάνουμε όλη αυτή την προσπάθεια για να προκύψει ένα Κίνημα που θα μπαίνει τσόντα είτε αριστερά, είτε δεξιά. Θέλουμε το τρίτο στέρεο πόδι σε ένα ασταθές πολιτικό περιβάλλον, ένα πόδι που θα μπορεί σύντομα να γίνει και το κύριο στήριγμα της χώρας.
 
Είναι εύκολη η απογείωση της χώρας, μετά από τόσα χρόνια στερήσεων αρκεί να αποφασίσουμε να φύγουμε από τα χέρια δειλών και ανίκανων πολιτικών που απλώς ανακυκλώνουν ωραία συνθήματα με μηδέν αποτελέσματα».