Τσακαλώτος για τις θέσεις Δραγασάκη επί του χρέους: Δεν απαντώ, για να μην χτυπήσω τον φίλο μου

Την κυβερνητική πολιτική, που έχει αναδείξει σε «σημαία» την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους το συντομότερο δυνατόν προτίμησε να υπερασπιστεί ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, όταν κλήθηκε από δημοσιογράφους να σχολιάσει εάν στο ζήτημα αυτό έχει δίκιο ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, ή ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης.

Με τον κ. Δραγασάκη να δηλώνει χθες ότι οι διαδικασίες για τη ρύθμιση του χρέους μπορεί να πάνε και μετά το 2018, ο κ. Τσακαλώτος πήρε αποστάσεις, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Σε κάποιες ερωτήσεις δεν μπορείς να απαντήσεις, γιατί είναι σαν να χτυπάς τον φίλο σου».

«Πάντως, ο Δραγασάκης δεν είπε ακριβώς αυτό που λέτε» έσπευσε να προσθέσει ο υπουργός Οικονομικών.

Η αντιπροεδρία της κυβέρνησης, πάντως, μετά τη χθεσινή σύγχυση επί του θέματος στο κυβερνητικό στρατόπεδο, έπειτα και από την

ανακοίνωση της ΝΔ, επανήλθε στο θέμα με διευκρινίσεις: «Εκείνο που ο αντιπρόεδρος τόνισε με απόλυτη σαφήνεια, είναι ότι διεκδικούμε άμεσα ευνοϊκή ρύθμιση για το χρέος, με βάση την απόφαση του Eurogroup της 25ης Μαΐου 2016. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι παραιτούμαστε από την πάγια θέση μας, δηλαδή από την προσπάθεια να συγκροτήσουμε ένα μέτωπο με άλλες χώρες, ώστε να προωθήσουμε ριζική και οριστική πανευρωπαϊκή λύση για το χρέος, τόσο το ελληνικό όσο και των άλλων κρατών».

Διαβάστε τι ακριβώς είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης την Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου μιλώντας στην επιτροπή της Βουλής για την αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας:

«Το πρώτο που θέλω να πω είναι ότι μιλάμε για ένα πρόβλημα, ο χρόνος του οποίου δεν ταυτίζεται με τον πολιτικό χρόνο των κυβερνήσεων. Δηλαδή, το θέμα του χρέους μετριέται με δεκαετίες και σε ό,τι αφορά την ωρίμανση του προβλήματος και σε ό,τι αφορά τη διέξοδο από το πρόβλημα αυτό.

Δεύτερον, έχουμε μια συμφωνία του Eurogroup που εξ ορισμού ορίζει τρεις χρόνους: Άμεσα μέτρα, μέτρα μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα και μια συζήτηση για το πώς το χρέος θα καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο. Δηλαδή, τι θα γίνει εάν σε δέκα χρόνια ανέβουν τα επιτόκια διεθνώς, τι θα συμβεί αν η οικονομία ξαναπέσει σε μια ύφεση, πώς θα κλειδώσουμε από τώρα βαθμούς σταθερότητας και ασφάλειας.

Επομένως, ακόμα και να έρθουν πολύ ευνοϊκά τα πράγματα, μιλάμε για μια διαδικασία που εξ ορισμού πάει και πέρα από το 2018. Με αυτή την έννοια, κύριε Πρόεδρε, θα πρότεινα να σκεφτείτε και το θέμα της διάρκειας της Επιτροπής, μήπως να μείνει ανοιχτός ο ορίζοντας. Μπορεί βέβαια να συμφωνήσει η Επιτροπή να κάνει ένα πόρισμα γι' αυτό το σκοπό, αλλά το αντικείμενο της μπορεί να είναι διαρκέστερο».