Σταύρος Θεοδωράκης: «Κυβέρνηση χωρίς το πρώτο κόμμα είναι εκτροπή»

Τις δυσκολίες του εγχειρήματος για την ενιαία κεντροαριστερά παραδέχεται ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης, ενώ την ίδια ώρα σημειώνει ότι αν το Ποτάμι σκεφτόταν το συμφέρον του, τότε θα έπρεπε να είχε ψηφίσει το νέο εκλογικό νόμο την περασμένη Πέμπτη.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Εφημερίδα των Συντακτών, ο κ.Θεοδωράκης, εξηγεί γιατί καταψήφισε τον εκλογικό νόμο.

Ειδικά για το εγχείρημα της κεντροαριστεράς, ο επικεφαλής του Ποταμιού προκρίνει ένα μοντέλο εκλογής αρχηγού από τη βάση, με μια διαδικασία που θα μοιάζει με τις προκριματικές εκλογών των κομμάτων στις ΗΠΑ.

Ο κ.Θεοδωράκης πάντως, εκτιμά ότι δεν θα γίνουν σύντομα εκλογές, αφού, όπως λέει χαρακτηριστικά, «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να τις αποφύγει, αφού προέχει η άλωση του κράτους».  Ο κ. Θεοδωράκης αναφέρθηκε επίσης και στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών εκφράζοντας φόβους ότι οι «φίλοι εργολάβοι» του παρελθόντος θα αντικατασταθούν από τους «κουμπάρους εργολάβους» του παρόντος, ενώ σχολίασε και τα γεγονότα που σημάδεψαν την Τουρκία

Αποσπάσματα από τη συνέντευξή του

-Ο εκλογικός νόμος ψηφίστηκε, βλέπετε σύντομα εκλογές;
Οχι. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να αποφύγει τις εκλογές. Προέχει η άλωση του κράτους.

- Μήπως το Ποτάμι έχασε μια ευκαιρία την Πέμπτη το βράδυ να ψηφίσει την απλή αναλογική και να ενισχύσει τη θέση του ως κόμμα των συνεργασιών;
Ναι, αν η σκέψη μας ήταν «τι συμφέρει το Ποτάμι» θα έπρεπε να ψηφίσουμε τον νόμο του κ. Τσίπρα. Αλλά είναι αυτό το σωστό ερώτημα; Ή προέχει τι συμφέρει τη χώρα; Εμείς προτείναμε κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών, ένα μικρό αναλογικό μπόνους για το πρώτο κόμμα, σπάσιμο των μεγάλων περιφερειών και ψήφο στα παιδιά που έφυγαν στα χρόνια της κρίσης. Ολα λογικά και όλα ώριμα. Τίποτα από αυτά δεν δέχτηκε η κυβέρνηση.

-Επιμένετε, λοιπόν, ότι είναι χειρότερη η απλή αναλογική από το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα που υπάρχει τώρα;
Μη με καλείτε να επιλέξω ανάμεσα σε δύο κακά. Το ένα οδηγεί σε ακυβερνησία και το άλλο φουσκώνει τα μυαλά του πρώτου κόμματος και περιορίζει την αξία των συνεργασιών, δημιουργώντας πλασματικές πλειοψηφίες. Τα πράγματα θα άλλαζαν αν είχε υιοθετηθεί η πρόταση του Ποταμιού. Μικρό αναλογικό μπόνους για το πρώτο κόμμα. Παίρνει 30%, θα πάρει συν 15 έδρες. Παίρνει 40%, θα πάρει συν 20 έδρες.

- Υπάρχουν πραγματικά προϋποθέσεις για ένα ενιαίο σχήμα που θα περιλαμβάνει όλες τις κεντρώες προοδευτικές δυνάμεις; Από το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, μέχρι τη ΔΡΑΣΗ, τη ΔΗΜΑΡ, τις Κινήσεις;
Είναι δύσκολο το εγχείρημα αλλά αξίζει να προσπαθήσουμε. Χωρίς εγωισμούς, χωρίς αρχηγισμούς και χωρίς μηχανισμούς. Εννοώ κάτι εντελώς καινούργιο δηλαδή, που θα έλκει εκτός από όλους αυτούς που είπατε και τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που κρατούν απόσταση από τα σημερινά κόμματα.

- Έχετε επικρίνει τη διαδικασία αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών. Δεν πρέπει να τελειώσει κάποτε το καθεστώς μόνιμης προσωρινότητας;
Να σας θυμίσω ότι στην πρώτη μου ομιλία ως βουλευτής μίλησα για την ανάγκη να σπάσουμε τις τριγωνικές σχέσεις media - τράπεζες - πολιτικοί. Οχι χαριστικά δάνεια στα media. Οχι εξάρτηση των τραπεζιτών από τους πολιτικούς. Και βέβαια δυνατό ΕΣΡ και νέες άδειες. Η κυβέρνηση όμως ήθελε να δώσει όλη την εξουσία σε έναν υπουργό της. Περιμένουμε λοιπόν να δούμε τα αποτελέσματα των επιλογών της. Ελπίζουμε να μην αντικαταστήσουμε τους «φίλους εργολάβους» με τους «κουμπάρους εργολάβους».

- Το βράδυ που εκδηλώθηκε η απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, ήσασταν απ’ αυτούς που παρακαλούσαν να αποτύχει; Ησασταν απόλυτα με την πλευρά του Ερντογάν;
Στην Τουρκία δεν έχουμε δημοκρατία, όπως την εννοούμε στην Ευρώπη τουλάχιστον. Είναι ένα αυταρχικό καθεστώς, που φιμώνει τους αντιπάλους του και κλείνει εφημερίδες. Ο Ερντογάν προσπαθεί συνεχώς να βάλει από την πίσω πόρτα τον ισλαμισμό. Την επόμενη μέρα του πραξικοπήματος έδιωξε χιλιάδες δικαστές, χιλιάδες πανεπιστημιακούς, δεκάδες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους. Είναι σαφές ότι είχε έτοιμες τις λίστες στο συρτάρι του και βρήκε αφορμή να τους αποκεφαλίσει.

-Πιστεύετε ότι θα πρέπει να εκδώσουμε τους 8 στην Τουρκία;
Είναι μια απόφαση που πρέπει να λάβει η ελληνική Δικαιοσύνη, χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις. Και είναι άστοχες οι υποσχέσεις του κ. Τσίπρα περί «γρήγορης έκδοσης». Επιτέλους υπάρχουν και νομικά κείμενα και διεθνείς συμβάσεις. Ας μην παριστάνουμε όλοι τους πλημμελειοδίκες Αλεξανδρούπολης.