Μετά το 3ο μνημόνιο ο Αλέξης Τσίπρας έγινε το αγαπημένο παιδί των ευρωπαϊκών κύκλων

Από τον υποστηρικτή του, Φρανσουά Ολάντ, μέχρι τον «κακό» Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, κανείς δεν εξέφρασε αντίρρηση για τις πρόωρες εκλογές. Οι Βρυξέλλες μάλιστα αντέδρασαν θετικά και από το γραφείο του κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ διέρρευσε αμέσως μετά ότι ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν σε συνεχή επικοινωνία με τον κ. Τσίπρα. Εφόσον ήταν ενήμερος ο κ. Γιούνκερ, ήταν ενήμερες και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις σε Παρίσι και Βερολίνο. Ο ευρωπαϊκός Τύπος έγραψε ότι ο κ. Γιούνκερ «θέλει τις εκλογές στην Ελλάδα καθώς, όπως εκτίμησε, μπορούν να ενισχύσουν τον Τσίπρα». Για να μη μείνει αμφιβολία, ο εκπρόσωπος του κ. Γιούνκερ, Μάρτιν Σέλμαϊρ, έγραψε στο Twitter: «Οι εκλογές στην Ελλάδα μπορούν να είναι ένας τρόπος να διευρυνθεί η υποστήριξη στο υποστηρικτικό πρόγραμμα σταθερότητας του ESM που υπεγράφη για την Ελλάδα από τον πρωθυπουργό Τσίπρα». Οι «αντιδραστικοί νεοφιλελεύθεροι κύκλοι» δείχνουν να προτιμούν τον κ. Τσίπρα ως τον μόνο Ελληνα πολιτικό που μπορεί να υλοποιήσει ένα δύσκολο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, κάτι το οποίο δεν πέτυχαν οι προκάτοχοί του λόγω των αντιλαϊκών του ρυθμίσεων. Με το ίδιο σκεπτικό προσεγγίζει πλέον τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ και ένα τμήμα του ελληνικού συστήματος που βλέπει στο πρόσωπό του τον καλύτερο εγγυητή της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Αντανακλάται αυτό σε μία μερίδα του παραδοσιακού και μνημονιακού Τύπου που δικαιολογεί τη δική του στροφή επικαλούμενο τη «στροφή στον ρεαλισμό του Τσίπρα».  Φυσικά μένει πάντα η αντιπαλότητα με τα κανάλια. Ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς παρουσίασε ένα σκληρό σχέδιο για την αδειοδότησή τους, αλλά τους τελευταίους μήνες απέφυγε να το περάσει από τη Βουλή. Ετσι, ακολουθώντας την πάγια τακτική των προκατόχων του, διατηρεί σε εκκρεμότητα την απειλή εναντίον τους, ενώ στο παρασκήνιο γίνονται προσεγγίσεις. Εκτιμάται ότι και τα κανάλια πιέζουν για να πετύχουν όσο το δυνατόν καλύτερες ρυθμίσεις. 
 

Η Σύνοδος της 12ης Ιουλίου 

 Το σημείο καμπής τόσο για τον κ. Τσίπρα όσο και για τους Ευρωπαίους εταίρους ήταν η δύσκολη Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις 12-13 Ιουλίου. Στις 17 δύσκολες ώρες κατά τις οποίες ο διεθνής Τύπος έγραψε ότι οι ομόλογοί του τον υπέβαλαν σε εικονικούς πνιγμούς, ο κ. Τσίπρας τρεις φορές σηκώθηκε να φύγει και τον κράτησαν, μία φορά μάλιστα πρόσφερε το σακάκι του στην κυρία Ανγκελα Μέρκελ και τελικά αποχώρησε με μια συμφωνία που περιλάμβανε το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο για τη χώρα και τη δέσμευση από την πλευρά του ότι θα το εφαρμόσει. Οι όποιες αμφιβολίες ξεπεράστηκαν με τις τρεις ψηφοφορίες στην ελληνική Βουλή, που είχαν ως αποτέλεσμα να διασπαστεί το κόμμα του. Ηταν το επιχείρημα που επικαλέστηκε ο κ. Σόιμπλε, που σήκωσε το βάρος της έγκρισης της συμφωνίας από το γερμανικό κοινοβούλιο, για να πείσει τους βουλευτές που έθεσαν το θέμα της αξιοπιστίας του κ. Τσίπρα λέγοντας ότι «ο Ελληνας πρωθυπουργός διέσπασε το κόμμα του για τη συμφωνία αυτή κι αυτό τον κάνει άξιο εμπιστοσύνης». Στην ομιλία του δεν παρέλειψε να τονίσει τη «δραματική μεταβολή που σημειώθηκε στην προθυμία της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις». Η γενικότερη συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τις Βρυξέλλες και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες περιλάμβανε και τη διενέργεια εκλογών. Επιθυμία των Ευρωπαίων εταίρων είναι να προκύψει μια κυβέρνηση στην οποία θα πρωταγωνιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ, δίχως όμως την «απεχθή» γι’ αυτούς Αριστερή Πλατφόρμα. Δεύτερη επιθυμία είναι στην κυβέρνηση που θα προκύψει να μη συμμετέχει το «ακραία εθνικιστικό», όπως το χαρακτηρίζουν, κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Τον πρώτο στόχο τους τον πέτυχαν: ο ΣΥΡΙΖΑ διασπάστηκε. Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι αν το κόμμα του κ. Πάνου Καμμένου θα μπει στη Βουλή. Σε κάθε περίπτωση οι εταίροι επιθυμούν μια ευρεία κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον κ. Τσίπρα και με τη στήριξη των συστημικών κομμάτων Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ή όσων μπουν στη Βουλή. 

Οι αντιδράσεις των Ευρωπαίων εταίρων στις κινήσεις του πρωθυπουργού από την υπογραφή της συμφωνίας μέχρι την παραίτηση της κυβέρνησής του δείχνουν ότι έχουν λόγους να είναι ικανοποιημένοι. Το στίγμα έδωσε λακωνικά η Γερμανίδα καγκελάριος κατά τη συνάντησή της με την πρόεδρο της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ λέγοντας ότι «η παραίτηση Τσίπρα είναι μέρος της λύσης και όχι της κρίσης». Είναι χαρακτηριστική η εκτίμηση του οίκου Moody’s την περασμένη Παρασκευή στην εβδομαδιαία έκθεσή του για τις προοπτικές των αγορών (weekly market outlook): «Ο Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει να ανακτήσει τη νομιμοποίησή του με τις νέες εκλογές, οι οποίες μπορεί επίσης να θεωρηθούν ως ένα δεύτερο δημοψήφισμα για τα προβλεπόμενα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής…Αντιμετωπίζοντας σκληροπυρηνικούς στο δικό του κόμμα, η παραίτηση του Τσίπρα είναι μία προσπάθεια να αποστομώσει τους αντιπάλους του, να κερδίσει τη λαϊκή στήριξη για το τριετές πρόγραμμα βοήθειας και να ενισχύσει τη νομιμοποίησή του για νέες διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές και τους υπεύθυνους για την πολιτική της Ε.Ε.». Την ίδια εκτίμηση απηχούν και τα σημαντικότερα ξένα μέσα ενημέρωσης. 
 

Θετική υποδοχή 

 Ο πλέον ένθερμος υποστηρικτής της στροφής Τσίπρα είναι ο πρόεδρος της Γαλλίας, ο οποίος μιλώντας την Τετάρτη στους πρεσβευτές της χώρας του έκανε ειδική μνεία στη συμφωνία που τελικά συνήψαν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί με την Ελλάδα, αλλά και στον κ. Τσίπρα τον οποίο χαρακτήρισε «θαρραλέο επειδή είχε το κουράγιο να κάνει τις οικονομικές και πολιτικές επιλογές που του επέτρεψαν να κρατήσει τη χώρα του στο ευρώ». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Πιέρ Μοσκοβισί. Καμία επιφύλαξη δεν έχει εκφράσει μέχρι στιγμής και ο «σκληρός» πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ. Αντίθετα, τις καλωσόρισε και συμφώνησε με την τακτική της ελληνικής κυβέρνησης ότι πρέπει να γίνουν το συντομότερο.