«Το δικό σας χρέος διεγράφη- Εμείς ζητάμε τις αποζημιώσεις»

Με το βλέμμα και το νου στραμμένο στις κρίσιμες και σκληρές διαπραγματεύσεις με τους εταίρους τοποθετήθηκε ο κ. Αλέξης Τσίρπας στην Βουλή για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων για τις ναζιστικές θηριωδίες την περίοδο της κατοχής.

Ο πρωθυπουργός επιχείρησε να ταυτίσει την εκπλήρωση του ιστορικού χρέους των διεκδικήσεων με την σημερινή προσπάθεια που καταβάλει η κυβέρνηση για ελάφρυνση των πολιτικών λιτότητας.

«Επιλέγουμε το δρόμο της διαπραγμάτευσης και του διαλόγου, της αλληλοκατανόησης και της δικαιοσύνης» ανέφερε χαρακτηριστικά για να προσθέσει «Απέναντι σε έναν ηθικολογικό τόνο που έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια στη δημόσια συζήτηση στην Ευρώπη, εμείς δεν επιλέγουμε ούτε τη θέση του μαθητή που σκύβει το κεφάλι και χαμηλώνει τα μάτια απέναντι στην αφ’ υψηλού ηθική διδασκαλία, αλλά ούτε διεκδικούμε τη θέση του ηθικοδιδάσκαλου που κουνά επιτιμητικά το δάχτυλο, απέναντι στον υποτιθέμενο αμαρτωλό, ζητώντας του να πληρώσει για τις αμαρτίες του».

Επισήμανε για μια ακόμα φορά ότι η ελληνική κυβέρνηση «θα εργαστεί ώστε να τηρήσει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της» και απευθυνόμενος στο εξωτερικό σημείωσε πως «ταυτόχρονα θα εργαστεί ώστε να τηρηθούν όλες οι ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις προς την Ελλάδα και τον Ελληνικό λαό. Και όπως εμείς δεσμευόμαστε να τηρήσουμε τις υποχρεώσεις μας έτσι οφείλουν να πράξουν και όλες οι πλευρές. Γιατί η ηθική δεν μπορεί να είναι αλα καρτ. Δε μπορεί να είναι κατά περίσταση».

Επισήμανε ότι η Ελλάδα θα προσεγγίσει το ζήτημα των επανορθώσεων «με την αναγκαία ακριβώς ευαισθησία, με αίσθημα ευθύνης και ειλικρίνειας, με διάθεση συνεννόησης και διαλόγου» εξήγησε όμως ότι ανάλογη στάση αναμένει και από την Γερμανική κυβέρνηση «για λόγους πολιτικούς, ιστορικούς, συμβολικούς αλλά και ηθικούς».

Ξεκαθάρισε ότι η χώρα δεν παραιτείται από τις αξιώσεις ενώ τόνισε πως «δεν κάνουμε μαθήματα ηθικής αλλά δεν δεχόμαστε και μαθήματα ηθικής» εξηγώντας «πως το τελευταίο διάστημα στο άκουσμα πολλών προκλητικών δηλώσεων από το εξωτερικό, μου έρχεται στο μυαλό το περίφημο απόσπασμα από την επί του Όρους ομιλία του Ιησού: Βλέπουν την ακίδα στο μάτι του αδελφού τους, αλλά όχι το δοκάρι στο δικό τους».

Δεσμεύτηκε για «άοκνη» εργασία  ώστε με ισότιμους όρους, μέσα από το διάλογο στο πλαίσιο μιας έντιμης διαπραγμάτευσης, «να συνδράμουμε ώστε να βρεθεί λύση στα πολύπλοκα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη».

Τόνισε τέλος πως ο ίδιος και η κυβέρνηση θα στηρίξει με όλες της τις δυνάμεις, την πρωτοβουλία για την ανασύσταση, ανασυγκρότηση και αναβάθμιση της Επιτροπής για την Διεκδίκηση των Γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα.

Πέραν αυτών, αναφορικά με το κεντρικό ζήτημα της συζήτησης που διεξάγεται στην Ολομέλεια ο κ. Τσίπρας εξήγησε πως η όποια συμφωνία είχε συναφθεί κατά το παρελθόν μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας «δεν αφορούσε αποζημιώσεις για τις καταστροφές που υπέστη η χώρα αλλά αποζημιώσεις για τα θύματα του ναζισμού στην Ελλάδα.  Και φυσικά, σε καμία περίπτωση, δεν αφορούσε ούτε το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο αλλά ούτε και αξιώσεις για αποζημίωση εξαιτίας εγκλημάτων πολέμου, εξαιτίας της σχεδόν ολικής καταστροφής των υποδομών της χώρας αλλά και της διάλυσης της οικονομίας της κατά τη διάρκεια του πολέμου και της κατοχής» δίνοντας το στίγμα της στρατηγικής που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση.

Είπε πως «οι λαοί της Ευρώπης και οι ηγεσίες τους, οφείλουν να θυμούνται και αντλούν συμπεράσματα από τη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία.  Γιατί η Ευρώπη δεν πρέπει, δεν της επιτρέπεται να κάνει σήμερα τα ίδια λάθη».

Σημείωσε  πως  «η Γερμανία παρά τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ και των χιτλερικών ορδών που κατέκαψαν τον κόσμο, παρά το ολοκληρωτικό κακό του Ολοκαυτώματος, ωφελήθηκε -και ορθώς ωφελήθηκε- από σειρά παρεμβάσεων» θυμίζοντας την διαγραφή του χρέους της από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την Σύμβαση του Λονδίνου το 1953 και τα ποσά που εκταμιεύτηκαν από τους Συμμάχους για την ανοικοδόμηση της. 
Η σύζητηση αφορά την πρόταση της Προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου για την επανασύσταση, επανασυγκρότηση και αναβάθμιση της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τη διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων, την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου και την επιστροφή  των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών.