FT: Προϊόν διασταύρωσης του Σαλβαντόρ Αλιέντε με τη Ρόζα Λούξεμπουργκ ο Τσίπρας

Ως διασταύρωση του Σαλβαντόρ Αλιέντε με τη Ρόζα Λούξεμπουργκ περιγράφεται ο Αλέξης Τσίπρας από τον αρθρογράφο των Financial Times, Gideon Rachman, ο οποίος εμπλέκει και το δόγμα Ρέιγκαν περί «οικονομικού βουντού».

«Σήμερα, στην Ελλάδα, η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει ανακαλύψει μια αριστερίστικη εκδοχή του οικονομικού βουντού: Την άποψη ότι μια πλημμυρίδα δαπανών θα αποζημιώσει από μόνη της, αρκεί να προωθηθεί με επαρκή ενέργεια και αποφασιστικότητα» σημειώνει ο Rachman ξεκινώντας από το οικονομικό ζήτημα που είναι από το πλέον σημαντικό για τον νέο πρωθυπουργό της Ελλάδας. 

Κατόπιν ο αρθρογράφος παραθέτει ένα κομμάτι ρεπορτάζ της Helena Smith του «The Guardian» ώστε «να αντιληφθούμε τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη ημέρα ανάληψης της εξουσίας». Γράφει, λοιπόν, η Smith: «Ένα προς ένα έπεφταν, με σφοδρότητα, αβίαστα, αδίστακτα, αιφνιδιαστικά, "μπαμ-μπαμ". Πρώτα αφαιρέθηκαν τα κάγκελα έξω από την ελληνική Βουλή. Εν συνεχεία ανακοινώθηκε πάγωμα των ιδιωτικοποιήσεων και αποκατάσταση των συντάξεων. Και μετά ήρθε η είδηση της επανεισαγωγής του κατώτατου μισθού στα €751. Και όλα αυτά πριν ακόμη ο νέος πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας να πραγματοποιήσει το πρώτο του υπουργικό συμβούλιο.

Κατόπιν, οι υπουργοί ανακοίνωσαν πρόσθετα μέτρα: Την κατάργηση των εισφορών στις συνταγές φαρμάκων και επισκέψεις νοσοκομείων, την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την παραχώρηση υπηκοότητας σε παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα. Στην πρώτη ημέρα πρωθυπουργίας του, ούτε 48 ώρες μετά την εκλογή του, ο Τσίπρας έπεσε στην δουλειά. Η δριμύτατη λιτότητα εναντίον της οποίας πολέμησε το κόμμα του, ανήκει πλέον στο παρελθόν, και αυτή είναι η αρχή όχι για ένα νέο κεφάλαιο, αλλά για το έπος της χώρας που επί μακρόν βρέθηκε στο πρώτο μέτωπο της κρίσης».

Στη συνέχεια ο

Rachman διερωτάται από πού θα έρθουν τα χρήματα. «Στο Νταβός την περασμένη εβδομάδα, ανώτατοι αξιωματούχοι του ΔΝΤ δήλωναν ότι η Ελλάδα έχει αρκετά κεφάλαια ώστε να επιβιώσει έως τον Ιούλιο, πριν χρειαστεί να αντιμετωπίσει τους πιστωτές της. Αμφιβάλλω βαθιά όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει να αποφύγει την κρίση μέχρι το καλοκαίρι, αν συμπεριφέρεται έτσι», γράφει ο Ράχμαν και συνεχίζει: «Σχεδόν προκαλούν την ΕΚΤ και τους Ευρωπαίους ηγέτες να αρνηθούν να μετακυλήσουν τα προγράμματα τα οποία πρέπει να ανανεωθούν έως τα τέλη Φεβρουαρίου για να παραμείνει αξιόχρεος η χώρα. Οι αγορές έχουν ήδη εκδώσει την ετυμηγορία τους, ξεφορτώνοντας ελληνικές μετοχές και ειδικά τις τραπεζικές μετοχές. Δεν χρειάζεται να τονίσουμε ότι, αν οι ελληνικές τράπεζες καταρρεύσουν, εκείνοι που θα υποφέρουν περισσότερο από το οικονομικό χάος που θα προκληθεί θα είναι οι πολίτες, είτε ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, είτε όχι».

«Δυστυχώς, το μεγαλύτερο τμήμα της ευρωπαϊκής Αριστεράς μοιάζει να έχασε προς στιγμή τη δυνατότητα εκλογίκευσης, εν μέσω του ενθουσιασμού για την ανάληψη της εξουσίας των Αθηνών από ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα. Ο νέος Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας περιγράφεται ως προϊόν διασταύρωσης του Σαλβαντόρ Αλιέντε με την Ρόζα Λούξεμπουργκ. Εάν και εφόσον το πείραμα ΣΥΡΙΖΑ αποτύχει, η Αριστερά θα έχει έτοιμη την θεωρία του πισώπλατου μαχαιρώματος. Θα φταίνε οι Γερμανοί ή οι τραπεζίτες ή (αναπόφευκτα) η CIA. Καμία σχέση με το "μπαμ-μπαμ" με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ χαράζει τον δρόμο της χρηματοοικονομικής καταστροφής».