Μου έκανε την πρόταση, αρχικά είπα: “Εντάξει, παιδιά, ώπα”. Δεν είχα ακόμα δρομολογήσει βασικά πράγματα στη ζωή μου. Με τον καιρό και μέσα από συζητήσεις με τον Αντρέα και τον Κούλη Νικολάου, μέσα από πρόβες και μαθήματα υποκριτικής, αποφάσισα να το κάνω. Είναι μια πρόκληση για μένα και θα ήθελα να τη δοκιμάσω. Οπως όλοι, έτσι και εγώ είχα σκεφτεί κάποια στιγμή στη ζωή μου τον εαυτό μου να παίζει στον κινηματογράφο. Αλλά αυτή ήταν μια εντελώς αθώα σκέψη», εξηγεί με τον χαρακτηριστικό ήπιο τρόπο του.
Του λέω ότι μάλλον του πήρε καιρό να ενδώσει σε κάποια από τις προφανώς πολλές επαγγελματικές προτάσεις που ήρθαν με την επικράτησή του στο ριάλιτι επιβίωσης και την ειδωλοποίησή του. «Δεν προσπάθησα να κρυφτώ. Ηταν και είναι πολύ έντονο αυτό που ζω. Ηταν σαν να βγήκα από μια πόρτα και να είχαν αλλάξει τα πάντα στη ζωή μου. Χρειάστηκα χρόνο για να το κατανοήσω, να δω τι παίζει και να αφουγκραστώ γιατί γίνεται.
Για να αξιολογήσω την κατάσταση βάσει των δικών μου στάνταρ και να τη διαχειριστώ», απαντά με τη γνωστή νηφαλιότητά του. Αναρωτιέμαι ποιους ανθρώπους συμβουλεύτηκε προκειμένου να πάρει την απόφαση και να δοκιμαστεί ως ηθοποιός. «Δυο τρεις έμπιστους φίλους και τους συνεργάτες μου. Ομως την απόφαση την πήρα μόνος μου.
Για να έχω την ευθύνη του σωστού αλλά και του λάθους», λέει. Δεν θα περίμενε κανείς τίποτα λιγότερο αντρίκειο από τον Ντάνο. Οσο για τον ρόλο του στο «Τατουάζ»; «Θα είμαι ο Στέφανος Λαμπίρης, ένας επιχειρηματίας από τον Βόλο που θα εισβάλει στη ζωή δύο ανθρώπων. Θα παίζω περισσότερο τον καλό. Εισέπραξα μια αγκαλιά και από το κανάλι και από την παραγωγή και από τους ηθοποιούς. Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό».
Η ευθύνη της αναγνωρισιμότητας
Τους τελευταίους οκτώ μήνες ο Αγγελόπουλος έχει γίνει ο λαϊκός ήρωας, ο σταρ της διπλανής πόρτας. Πώς ήταν άραγε αυτή η μάλλον απότομη επαφή του με τη δημοσιότητα και τον ενθουσιασμό του κόσμου; «Μπορούσα να καταλάβω τι συμβαίνει. Αλλά δεν ήταν συνηθισμένη για μένα αυτή η εκδήλωση της αγάπης.
Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ όταν πήρα την απόφαση να εμπλακώ σε αυτό το project τι θα συνέβαινε. Ποτέ δεν σκέφτομαι το μετά. Προσπαθώ να ζω το τώρα. Πήγα στο “Survivor” βλέποντάς το ως μια ευκαιρία. Αποφάσισα από την πρώτη μέρα να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου και με αξίωσε ο Θεός να φτάσω έως το τέλος και να με μάθει ο κόσμος», λέει.
Αλήθεια, όμως, τι θεωρεί ο ίδιος ότι τον κάνει τόσο αγαπητό στο κοινό; «Νομίζω ότι την απάντηση πρέπει να τη δώσει ο κόσμος», απαντά μάλλον διπλωματικά. «Ισως με συμπάθησαν γιατί ήμουν καθημερινός άνθρωπος. Εξακολουθώ να είμαι. Και θα είμαι. Δεν καταλαβαίνω γιατί να μην είμαι. Σίγουρα υπάρχει η δημοφιλία, αλλά ποτέ μου δεν είχα κακή σχέση με τους ανθρώπους. Δε με αφορά να την ψωνίσω ή να την ακούσω.
Δεν είμαι άνθρωπος που θα αισθανθεί διαφορετικός από τον άλλον. Είμαι ένας απλός άνθρωπος σαν όλους τους άλλους. Τίποτα παραπάνω». Του πέρασε από το μυαλό, έστω στιγμιαία, ότι μέσω της νίκης του έγινε πιο σημαντικός, πιο σπουδαίος; «Δεν αισθάνθηκα σημαντικός. Ευθύνη αισθάνθηκα γιατί είδα τις αντιδράσεις του κόσμου, κυρίως των παιδιών. Το να σε αγαπάει ή να σε θαυμάζει ο κόσμος είναι από μόνο του σημαντικό. Ομως σαν και εμένα υπάρχουν πάρα πολλοί εκεί έξω. Απλά έτυχε εγώ να είμαι σε αυτή τη θέση», λέει σταθερά μετριοπαθής.
Motivational speaker
Εκτός από τις διαφημίσεις, τα εξώφυλλα, τα events και φυσικά το βάπτισμά του στην υποκριτική μέσω του «Τατουάζ», τους τελευταίους μήνες ο Ντάνος εργάζεται και ως motivational speaker.
Με άλλα λόγια, μιλά σε ακροατήρια προσπαθώντας να κινητοποιήσει τους ανθρώπους να βελτιώσουν τη ζωή τους με παραδείγματα βγαλμένα από τη δική του ζωή. «Λίγο πολύ όλοι μπορούμε να είμαστε motivational speakers. Ολοι έχουμε ζήσει πράγματα στη ζωή μας και μπορούμε μέσω αυτών να παρακινήσουμε άλλους ανθρώπους. Ισως ήμουν motivational speaker και πριν, αλλά δεν το γνώριζα.
Εχω μιλήσει σε πολλούς ανθρώπους και έχω ακούσει και πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου. Θεωρώ πολύ σημαντικό να μοιράζεσαι εμπειρίες της ζωής σου οι οποίες μέσα από τον τρόπο που τις αντιμετώπισες σε οδήγησαν σε κάτι θετικό. Πολλοί άνθρωποι κολλάνε. Και εμένα μου έχει συμβεί. Αυτό το κόλλημα μπορεί να κρατήσει καιρό. Το motivational speaking λειτουργεί κάπου ανάμεσα στην επιθυμία για αλλαγή και στη δράση που θα φέρει την αλλαγή. Βοηθά τον άνθρωπο να κινητοποιηθεί. Ολα αυτά θα εμπεριέχονται σε μεγάλο βαθμό και στο βιβλίο που ετοιμάζω. Είναι ένα βιωματικό βιβλίο, με περιστατικά από την ζωή μου που καθόρισαν ποιος είμαι σήμερα.
Ο κόσμος με γνώρισε στο παιχνίδι και κατέληξε στα δικά του συμπεράσματα για μένα. Το βιβλίο είναι η απάντησή μου σε κάθε άνθρωπο που σκέφτηκε ότι εγώ είμαι διαφορετικός από αυτόν. Γιατί δεν είμαι. Απλώς έχω μέσα μου ενεργοποιημένο τον νικητή. Ναι, υπάρχει ένας νικητής μέσα στον κάθε άνθρωπο κι ας μην το γνωρίζει», καταλήγει.
Γιατρός, ποδοσφαιριστής, είδωλο
Μικρός ο Ντάνος ονειρευόταν να γίνει γιατρός. Τότε το παρατσούκλι του ήταν «Ντανάκι», αφού στη Σκιάθο αποκαλούσαν «Ντάνους» τους θείους του που είχαν τον περίφημο πια φούρνο. «Υπάκουο παιδί ήμουν. Αλλά και αντάρτης. Μέχρι τα 8-9 χρόνια μου ζούσα ανέμελα. Επαιζα, είχα φίλους, έκανα πολλά πράγματα στη γειτονιά. Ημουν δραστήριος, είχα ασχολίες, ήμουν καλός μαθητής, ήμουν ανέμελος.
Και είχα την ευλογία να μεγαλώνω στη Σκιάθο, έναν τόπο που προσφέρει και προσφέρεται για ανεμελιά. Μετά από κάποια γεγονότα σοβάρεψα και μεγάλωσα στη συμπεριφορά μου απότομα. Μικρός ήθελα να γίνω γιατρός. Μέσα από τις συγκυρίες που προέκυψαν, το άφησα το όνειρο. Επρεπε να κάνω άλλα πράγματα. Μπήκα στη δουλειά από μικρός. Το ποδόσφαιρο ήταν το χόμπι που μου δόθηκε η ευκαιρία στα 18-19 μου να το κάνω επάγγελμα.
Ενώ είχα ήδη ένα καλό εισόδημα, αποφάσισα να τα αφήσω όλα και να κυνηγήσω την ποδοσφαιρική καριέρα μου με πολύ λίγα χρήματα», εξιστορεί. Και μπορεί επαγγελματικά τουλάχιστον να μην πραγματοποίησε το όνειρό του, ωστόσο δηλώνει παραπάνω από ευχαριστημένος με τη ζωή του. Με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες της. «Η μεγαλύτερη επιτυχία μου στη ζωή είναι ότι είμαι καλά με την οικογένειά μου.
Περάσαμε δύσκολα, δεν είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που έχει περάσει δύσκολα στη ζωή, αλλά μέσα από τις δυσκολίες καταφέραμε να βγούμε ενωμένοι και να είμαστε αγαπημένοι. Αυτή είναι πολύ μεγάλη επιτυχία. Οσο για την αποτυχία που με ρωτάς, δεν τη θεωρώ αποτυχία. Μ’ αρέσει να αγκαλιάζω το λάθος και να μαθαίνω από αυτό. Αν αξιολογείς το λάθος ως θετικό, τότε γίνεται πολύ χρήσιμη η αποτυχία».
Πρόταση γάμου
Θα υπέθετε κανείς ότι πολλά περίεργα πράγματα θα συνέβησαν στη ζωή του Ντάνου μετά το «Survivor». Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι η πραγματικότητα μάλλον ξεπερνά τη φαντασία. «Πολλά περίεργα έγιναν μετά το “Survivor”. Μου ζήτησε να με παντρευτεί μια κοπέλα χωρίς να με γνωρίζει. Πήγε η μητέρα της με το Ε9 της Εφορίας στη μητέρα μου για να αποδείξει ότι έχει σπίτια και ακίνητα, και ζήτησε να παντρευτώ την κόρη της.
Η μητέρα μου δεν ήξερε τι να πει. Είχε από τη μία τον σεβασμό στα αισθήματα μιας γυναίκας που φτάνει σε αυτό το σημείο, από την άλλη ήταν αντιμέτωπη με μια πολύ περίεργη κατάσταση. Θέλει σεβασμό ο χειρισμός. Ολοι οι άνθρωποι θέλουν τον σεβασμό όταν αισθάνονται πράγματα, γιατί κάποιος που νιώθει έτσι προφανώς είναι ευαίσθητος. Μπαίνω στη θέση του άλλου γιατί έτσι κατανοώ καλύτερα τα πράγματα.
Κάνε αυτό που θες να σου κάνουν. Εχω υπάρξει ερωτευμένος και να νιώθω να μειονεκτώ, να μην έχω ανταπόκριση, και ξέρω ότι είσαι εύθραυστος όταν σου συμβαίνει», λέει.
Αραγε τώρα η ιδιωτική ζωή του σε τι φάση βρίσκεται; «Εχουν γράψει ότι έχω διάφορες σχέσεις. Είναι κομμάτι της δημοσιότητας, αλλά δεν είναι καθόλου τιμητικό για τις κυρίες αυτές, γιατί μοιάζει σαν να είμαι μία βδομάδα με τη μία και μία με την άλλη. Αυτό είναι τελείως αντίθετο στον χαρακτήρα μου. Μπορεί κάποια πράγματα να πουλάνε, αλλά καλό είναι να υπάρχει σεβασμός, ειδικά όταν δεν δίνει κανείς δικαιώματα».
Οσο για το φετινό «Survivor», ομολογεί ότι το είδε, όμως εξομολογείται ότι δεν του είναι εύκολο να το ξαναδεί. «Είδα τα δύο πρώτα επεισόδια γιατί έπρεπε να τα σχολιάσω στην εκπομπή της Ντορέττας Παπαδημητρίου.
Ξεκίνησα να το δω, αλλά δεν μπορώ να το ξαναδώ. Επειδή η παραλία των Διασήμων είναι η ίδια με αυτή που ζήσαμε εμείς είναι σαν να βρίσκεται ένας ξένος στο δικό μου κτήμα. Είναι σαν να βλέπω την πεντάμηνη ζωή μου να τη ζει κάποιος άλλος με τον τρόπο του. Μου είναι κάπως περίεργο. Πάντως, είναι άδικο να συγκρινόμαστε οι παλιοί παίκτες με τους νέους. Καθένας έχει την προσωπικότητά του. Βέβαια, ακόμα και εγώ όταν το είδα πήγα αυτόματα να κάνω τη σύγκριση», εξηγεί.
Τελικά, ο δυναμικός, ρωμαλέος, ατρόμητος, όπως τον μάθαμε, Ντάνος φοβάται κάτι στη ζωή του πέρα ενδεχομένως από τον εαυτό του; «Δεν φοβάμαι κάτι. Τίποτα. Μόνο τον Θεό και μην πάθει κάτι η οικογένειά μου φοβάμαι, χωρίς να θέλω να γίνω γραφικός. Ο φόβος στον Θεό είναι κυρίως σεβασμός. Αν αφήσουμε αυτά τα δύο, δεν μπορώ να βρω κάτι άλλο να φοβάμαι».
