Έντονες ενστάσεις διατυπώνει η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου αναφορικά με τη ψήφιση από την Βουλή των διατάξεων για την υποχρεωτική διαμεσολάβηση και επισημαίνει την σημαντική επιβάρυνση που θα δέχονται οι πολίτες και ειδικά στις μκροδιαφορές.
Κατ΄ αρχάς η Ένωση σε ανακοίνωσή της αναφέρει, ότι η κυβερνητική επιλογή για την υποχρεωτική διαμεσολάβηση είναι «αμφίβολο αν θα αποδώσει αποτελέσματα στο πεδίο της εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών και της συνακόλουθης επιτάχυνσης της απονομής Δικαιοσύνης».
Αντίθετα, υπογραμμίζει η Ένωση, είναι «βέβαιο ότι θα επιβαρύνει την πρόσβαση του πολίτη στην Δικαιοσύνη με σημαντικά έξοδα, καθώς εκ του νέου νόμου προβλέπεται ελάχιστη αμοιβή του διαμεσολαβητή, ενώ η φύση της διαδικασίας επιβάλλει συγκεκριμένα έξοδα (π.χ. αμοιβή πληρεξουσίων δικηγόρων)».
Μάλιστα, αναφέρει η ανακοίνωση, καθόσον «η υποχρεωτική προσφυγή στην διαμεσολάβηση προβλέπεται εκ του νόμου ανεξαρτήτως του ποσού της απαίτησης, είναι προφανές ότι σε περιπτώσεις μικρών απαιτήσεων, η επιβάρυνση είναι αναλογικά πολύ μεγάλη».
Επιπλέον, « η ύπαρξη του συγκεκριμένου υποχρεωτικού σταδίου δύναται να καθυστερήσει ακόμα περισσότερο την πρόσβαση του πολίτη στον φυσικό δικαστή». Επίσης είναι παντελώς ασαφές, συνεχίζει η ¨Ένωση, «δυνάμει ποιων κριτηρίων έγινε η επιλογή της υποχρεωτικότητας για συγκεκριμένες κατηγορίες υποθέσεων και όχι για κάποιες άλλες ή για όλες».
Εξάλλου, η ρύθμιση του νέου νόμου σύμφωνα με την οποία «είναι δυνατή η ίδρυση προσωπικών εταιρειών με την συμμετοχή διαμεσολαβητών (χωρίς να είναι σαφές αν είναι δυνατή η συμμετοχή σε αυτές και μη διαμεσολαβητών), δημιουργεί την δυνατότητα ίδρυσης εταιρειών παροχής υπηρεσιών διαμεσολάβησης από εταιρικά σχήματα στο πλαίσιο των οποίων οι διαμεσολαβητές θα απασχολούνται σε συνθήκες υποκρυπτόμενης εξαρτημένης εργασίας, πράγμα που προδήλως υπονομεύει την εξαγγελία περί ανεξαρτησίας και αμεροληψίας τους».
Τέλος, αναφέρει η Ένωση: «Ωστόσο, η επιδίωξη της επιτάχυνσης της απονομής Δικαιοσύνης θα ήταν κατά την δική μας εκτίμηση περισσότερο αποτελεσματική αν παρείχε (θετικά και αρνητικά) κίνητρα για την εξωδικαστική επίλυση των διαφορών και όχι αν επέβαλε, όπως συμβαίνει εν προκειμένω, ένα ακόμα δαπανηρό προστάδιο στην προσφυγή του πολίτη στην Δικαιοσύνη».
