ΣτΕ: Δικαίωση για ασφαλισμένη που επιτροπή του ΙΚΑ μείωσε το ποσοστό αναπηρίας της

Δεν μπορεί η δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή του ΙΚΑ να μειώσει το ποσοστό αναπηρίας που έχει προσδιορίσει η πρωτοβάθμια επιτροπή του ίδιου ασφαλιστικού φορέα, δηλαδή απαγορεύεται η χειροτέρευση της θέσης του ασφαλισμένου από την δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή, αποφάνηκε η αυξημένη 7μελής σύνθεσης του Α΄  Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Ειδικότερα, 58χρονη νησιώτισσα ασφαλισμένη στο ΙΚΑ και το ΙΚΑ-ΤΕΑΜ ως υπάλληλος  υπέβαλε αίτηση για να λάβει σύνταξη και παραπέμφθηκε στην πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή η οποία γνωμάτευσε ότι έπασχε από «ασφυοισχιαλγία επί εδάφους εκφυλιστικής σπονδυλοπάθειας και νευρωσικές εκδηλώσεις» και προσδιορίστηκε το ποσοστό της βλάβης της (αναπηρίας της) σε 50%.
Η υποψήφια συνταξιούχος προσέφυγε στην δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή ελπίζοντας  μια καλλίτερη γνωμάτευση η οποία θα της έδινε μεγαλύτερο ποσοστό αναπηρίας από αυτό του 50%.

 Όμως, η δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή αποφάνθηκε ότι έπασχε από «εκφυλιστικού τύπου αλλοιώσεις της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης ( ΑΟΜΣΣ)» και από «αγχώδεις και καταθλιπτικές εκδηλώσεις». Έτσι,  προσδιόρισε το ποσοστό της βλάβης της (αναπηρίας της) σε 25%, από το οποίο το 10% οφειλόταν σε ψυχιατρική πάθηση.

Η ένσταση της υποψήφιας απόμαχης της εργασίας κατά της απόφασης της δευτεροβάθμιας υγειονομικής επιτροπής απορρίφθηκε και υπόθεση πείρα το δρόμο της Δικαιοσύνης.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας με την υπ΄  αριθμ. 29/2017 απόφασή τους αποφάνθηκαν ότι  η δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή  «δεν δύναται να καταστήσει χειρότερη τη θέση» της υποψηφίας συνταξιούχου.

Συνεπώς, συνεχίζει η απόφαση του ΣτΕ, «όταν η δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή κρίνει επί προσφυγής ασφαλισμένου του Ι.Κ.Α.-Τ.Ε.Α.Μ. κατά γνωματεύσεως της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής, η οποία (προσφυγή)  δεν δύναται να καταστήσει χειρότερη τη θέση αυτού, δεδομένου ότι δεν υπάρχει ρητή αντίθετη ρύθμιση στη νομοθεσία του ως εν λόγω  Ιδρύματος, ούτε προκύπτει άλλωστε από τη νομοθεσία αυτή η δυνατότητα της δευτεροβάθμιας υγειονομικής επιτροπής να καταστήσει χειρότερη τη θέση του προσφεύγοντος ασφαλισμένου».

Πέρα από αυτό, σημειώνουν οι σύμβουλοι Επικρατείας,  προβλέπεται εξάλλου     η δυνατότητα του ασφαλιστικού   οργανισμού   να ασκήσει προσφυγή κατά της γνωματεύσεως της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής, προκειμένου να μειωθεί το ποσοστό της ιατρικής αναπηρίας του ασφαλισμένου.

Επομένως, υπογραμμίζεται στην δικαστική απόφαση, «σε περίπτωση που η δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή, επιλαμβανόμενη προσφυγής μόνο του ασφαλισμένου, κρίνει ότι η ιατρική του αναπηρία πρέπει να προσδιορισθεί σε ποσοστό υψηλότερο εκείνου που προσδιόρισε η πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή, θα δεχθεί την προσφυγή κατά της γνωματεύσεως της τελευταίας ως άνω επιτροπής και θα καθορίσει το κατά την κρίση της προσήκον ποσοστό της ιατρικής αναπηρίας του ασφαλισμένου».

Διαφορετικά, καταλήγει η απόφαση του ΣτΕ, «αν δηλαδή κρίνει ότι η εν λόγω αναπηρία θα έπρεπε να προσδιορισθεί στο αυτό ή και σε χαμηλότερο ποσοστό, θα απορρίψει την προσφυγή, με συνέπεια να οριστικοποιηθεί το ποσοστό της ιατρικής αναπηρίας του ασφαλισμένου, που προσδιορίστηκε από την πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή».