Δραματική έκκληση φορέων και προσωπικοτήτων: «Συμφωνία έστω και τώρα»

Ευρεία είναι η κινητοποίηση φορέων της επιχειρηματικής ζωής αλλά και προσωπικοτήτων που απαιτούν από την κυβέρνηση να υπογράψει συμφωνία ώστε η οικονομία να μην συνεχίσει την ήδη καταστροφική πορεία της.

Ειδικότερα, ο πρόεδρος της ΚΕΕ και του ΕΒΕΑ κ. Κωνσταντίνος Μίχαλος, με αφορμή τις δύσκολες στιγμές που βιώνει η αγορά και γενικότερα η κοινωνία, προέβη τόνισε πως «η κατάσταση στην αγορά αλλά και στην κοινωνία αυτές τις τελευταίες ημέρες είναι ένας πραγματικός εφιάλτης. Αυτός ο εφιάλτης δεν πρέπει να γίνει μόνιμος. Οι πολίτες αναμένουν να ακούσουν ξεκάθαρες κουβέντες από τους πολιτικούς ταγούς της χώρας για το τι σημαίνει η επιλογή του ναι ή του όχι στο δημοψήφισμα της Κυριακής.

Εμείς γνωρίζουμε ότι το “ΝΑΙ” εμπεριέχει σίγουρα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα. Όμως, τουλάχιστον τα γνωρίζουμε και μπορούμε να αναλάβουμε συγκεκριμένες δράσεις μεσοπρόθεσμα για να εξοβελιστούν οι αρνητικές συνέπειές τους στην οικονομία και την κοινωνία. Το “ΟΧΙ”, όμως, δεν σημαίνει μόνο «όχι» στα σκληρά μέτρα. Σημαίνει σίγουρα χρεωκοπία είτε εντός είτε εκτός ευρώ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και χώρες που χρεοκόπησαν έχουμε δει όλοι που έχουν καταλήξει.Για να αποφευχθεί ένα τεράστιο λάθος που μπορεί να γίνει κάτω από τις εφιαλτικές αυτές συνθήκες, είναι να υπάρξει μια λύση έστω και στην ώρα μηδέν. Και την ευθύνη πρέπει να την αναλάβει η εκλεγμένη κυβέρνηση επιδιώκοντας μια συμβιβαστική λύση με τους εταίρους και πιστωτές. Για να αρχίσει και πάλι – έστω και κάτω από δύσκολες συνθήκες – να κινείται η οικονομία».
Με δήλωση του ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (Σ.Β.Β.Ε.) κ. Αθανάσιος Σαββάκης αναφέρει πως «το δημοψήφισμα της Κυριακής με βεβαιότητα θα κρίνει το μέλλον της χώρας μας και των παιδιών μας για τα επόμενα χρόνια.Το διακύβευμα του δημοψηφίσματος, μετά τις τοποθετήσεις των Ευρωπαίων εταίρων μας, είναι πλέον η παραμονή μας ή όχι στην Ευρώπη. Με αίσθημα βαθύτατης ευθύνης ο ΣΒΒΕ λέει ΝΑΙ στην παραμονή μας στην Ευρώπη και στην Ευρωζώνη. Για τον επιχειρηματικό κόσμο της Βορείου Ελλάδος είναι η μοναδική επιλογή, για μια Ελλάδα ισχυρή τις επόμενες δεκαετίες, εντός Ευρώπης. Για μας η Ελλάδα είναι ανεπίτρεπτο σε μια νύχτα να γίνει τριτοκοσμική χώρα, και να επιστρέψει στη δραχμή. Γι΄ αυτό καλούμε όλες τις δυνάμεις της παραγωγής, της εργασίας, της προόδου και της ανάπτυξης, να στηρίξουν το ΝΑΙ».
 
 
 

Κείμενο παρέμβασης καθηγητών Οικονομικών Σχολών και Πανεπιστημίων της Ελλάδας

100 καθητγητές Οικονομικών της χώρας σε κείμενο τους τονίζουν τα εξής

«Οι καθηγητές Οικονομικών Σχολών και Πανεπιστημίων της Ελλάδας που υπογράφουμε αυτό το κείμενο παρακολουθούμε με αγωνία τις τελευταίες εξελίξεις στη χώρα μας. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι, σε αυτό το κομβικό σημείο, απαιτούνται τα αυτονόητα που συμπεριλαμβάνουν την εθνική συνεννόηση, τη διατήρηση της θέσης  μας στην Ευρωζώνη και την ΕΕ και την ανάκτηση της αξιοπιστίας μας στη διεθνή κοινότητα. Από την άλλη, το οικονομικό πρόγραμμα σταθεροποίησης, σχεδιασμένο από κοινού με τους εταίρους και δανειστές, πρέπει να χαρακτηρίζεται από όσο το δυνατόν μικρότερες υφεσιακές συνέπειες και περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη, με στόχο την επιστροφή στην ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα το ταχύτερο δυνατόν. Η παρατεταμένη πολιτική αβεβαιότητα βυθίζει ξανά την οικονομία σε νέα ύφεση, αύξηση της ανεργίας, χαμηλότερα φορολογικά έσοδα και διεύρυνση του δημοσιονομικού κενού.

Είναι δεδομένο ότι μέχρι την τελευταία στιγμή οι δύο προτάσεις (δανειστών και κυβέρνησης) βρίσκονταν σε τροχιά σύγκλισης, παρά τις επιμέρους διαφορές. Θεωρούμε ότι το πραγματικό διακύβευμα του Δημοψηφίσματος που έχει προκηρυχθεί, ανεξαρτήτως της διατύπωσης του ερωτήματος που έχει τεθεί, είναι ένα: η παραμονή ή όχι, της Ελλάδας στην ευρωζώνη και πιθανότατα και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η χρηματοδότηση της Ελληνικής οικονομίας από τις χώρες της ευρωζώνης έχει διακοπεί, ουσιαστικά με πρωτοβουλία της Ελληνικής κυβέρνησης, σε μία στιγμή που δεν διαφαίνεται καμία προοπτική εναλλακτικής πηγής χρηματοδότησης. Ήδη βρισκόμαστε στην πρώτη φάση διολίσθησης σε μια πορεία που αν δεν ανακοπεί εγκαίρως, θα οδηγήσει σε αναντίστρεπτη κατάληξη εθνικής χρεοκοπίας και εξόδου από την Ευρωζώνη. Το κλείσιμο τραπεζών και οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων (που παρά την οξύτατη κρίση των προηγούμενων ετών είχαν ως τώρα αποφευχθεί) δημιουργούν ένα πρώτο ρήγμα αποκοπής μας από την Ευρωζώνη και την ΕΕ. 

Κατά την εκτίμησή μας, οι υφεσιακές συνέπειες μίας χρεοκοπίας και εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ θα είναι πολύ βαρύτερες από τις συνέπειες ενός επώδυνου συμβιβασμού. Μια άτακτη απομάκρυνση της χώρας μας από τον πυρήνα της Ευρώπης θα έχει καταστροφικές οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και γεωπολιτικές συνέπειες.

Βραχυπρόθεσμες συνέπειες: κλείσιμο τραπεζών, απώλεια των καταθέσεων, έλλειψη βασικών καταναλωτικών προϊόντων και πρώτων υλών, μαρασμό του  τουρισμού, μαύρη αγορά, υπερπληθωρισμό, μαζικές πτωχεύσεις επιχειρήσεων και εκτόξευση της ανεργίας, καταβαράθρωση των πραγματικών μισθών και συντάξεων, βαθιά ύφεση, οξεία προβλήματα στη δημόσια υγεία και στην άμυνα, κοινωνική αναταραχή.

Μεσοπρόθεσμες συνέπειες: διεθνή απομόνωση της χώρας, αποκλεισμό από τις διεθνείς αγορές, υπανάπτυξη και υπο-επένδυση, διακοπή εισροής κοινοτικών κονδυλίων, υψηλή ανεργία με υψηλό πληθωρισμό, σημαντική μείωση του βιοτικού επιπέδου, αποδυνάμωση βασικών λειτουργιών του κράτους.

Όλα αυτά δεν πρέπει να συμβούν μετά από 5 χρόνια θυσιών και προσαρμογής, ακριβώς τη στιγμή που η οικονομία ήταν έτοιμη να ανακάμψει, με βέβαιη την προοπτική ελάφρυνσης του χρέους. Δεν πρέπει να συμβούν, σε μια περίοδο που η ευρωπαϊκή οικονομία έχει περάσει ξανά για πρώτη φορά στην ανάκαμψη, κι οι άλλες χώρες της περιφέρειας αναπτύσσονται ταχέως μειώνοντας την ανεργία. Δεν πρέπει να συμβούν στην πιο ευνοϊκή συγκυρία της Ευρωζώνης, με την ΕΚΤ να βοηθά την ανάκαμψη με άφθονη ρευστότητα και μηδενικά επιτόκια. Δεν πρέπει να συμβούν σε μια περίοδο που η Ευρωζώνη ετοιμάζεται να προχωρήσει σε βαθύτερη οικονομική ενοποίηση, επ’ ωφελεία των χωρών του Νότου.

Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα οδηγούσε πιθανότατα και σε πορεία εξόδου από την ΕΕ, με επιπτώσεις ανυπολόγιστες και καταστροφικές για την εθνική ασφάλεια και τη δημοκρατική σταθερότητα της χώρας. Για όλους αυτούς τους λόγους, η Ελλάδα πρέπει πάση θυσία να παραμείνει στο πυρήνα της ΕΕ που είναι η ευρωζώνη. Για όλους αυτούς τους λόγους, η αυτονόητη απάντησή μας στο πραγματικό ερώτημα του Δημοψηφίσματος είναι: ΝΑΙ».

 

Ο Προεδρος των Ασφαλιστικών Εταιρειων της χώρας κ. Α. Σαρρηγεωργίου, τονισε πως: «η Ελληνική Ασφαλιστική αγορά, συνεχίζει να εξυπηρετεί τους πολίτες αντιμετωπίζοντας καθημερινά τις πρακτικές δυσκολίες που προκύπτουν από τις πρόσφατες δυσμενείς εξελίξεις στο τραπεζικό σύστημα. Ως Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος εκφράζουμε την ελπίδα να επιτευχθεί, έστω και την ύστατη ώρα, δίκαιη και αποτελεσματική συμφωνία με τους εταίρους, που να διασφαλίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και την παραμονή της στη ζώνη του Ευρώ, απαραίτητες προϋποθέσεις για τη σταθερότητα και την ανάπτυξη.»
 
 
Ο τέως πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας Γιάννης Αδαμοπουλος σε επιστολή του αναφέρει πως «στις 28 Μαΐου 1979, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπέγραψε τη συνθήκη ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Και δεν το έκανε εύκολα. Το έκανε με την τότε αξιωματική αντιπολίτευση, το ΠΑΣΟΚ, απέναντι του. Σε όλους εμάς, που τότε βρισκόμαστε στην εφηβεία, ακόμη ηχούν στα αυτιά μας τα συνθήματα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «Όχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων», «Έξω από την ΕΟΚ». Συμμετέχοντας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η χώρα μας γνώρισε πολιτική σταθερότητα και ανάπτυξη. Οι Έλληνες απέκτησαν ένα επίπεδο διαβίωσης που δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν. Κι ύστερα ήρθε η κρίση, η οποία, με πρωταρχική ευθύνη των Ελλήνων πολιτικών, δεν αντιμετωπίστηκε ούτε έγκαιρα ούτε αποτελεσματικά, με λήψη και εφαρμογή μέτρων που θα επέτρεπαν την ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας.Ουδείς ξεχνάει το «Τσοβόλα δώστα όλα», ουδείς ξεχνάει το «Λεφτά υπάρχουν».Την περίοδο 2011-2014, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών κατήγγειλε επανειλημμένα όλα εκείνα τα δυσβάσταχτα μνημονιακά μέτρα, όπως είναι οι οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, οι οποίες, σε συνδυασμό με την οριζόντια υπερφορολόγηση, δεν επιβάρυναν απλώς αλλά εξαθλίωσαν τον ελληνικό λαό, με την ανεργία εντός του 2013 να είχε ήδη ξεπεράσει το 27% – το υψηλότερο ποσοστό σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση – το οποίο, σε απόλυτους αριθμούς, αντιστοιχούσε τότε σε περισσότερους από 1.300.000 ανέργους.

Την ίδια περίοδο, ο Σύλλογός μας δεν δίστασε να καταγγείλει δημόσια και σε όλους τους τόνους τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (κατάργηση της ΕΡΤ, περιορισμός των καταβαλλόμενων στους εμμίσθους δικηγόρους αποζημιώσεων με αλλαγή και του τρόπου καθορισμού των μηνιαίων αποδοχών τους, παροχή στο Δημόσιο της δυνατότητας να επιβάλλει κατασχέσεις σε βάρος επιχειρήσεων ακόμα κατά τη διάρκεια της νύχτας, τα Σαββατοκύριακα, τις ημέρες που εξαιρεί ο νόμος καθώς και το μήνα Αύγουστο), καθώς όλες – πέρα από τα ειδικότερα ουσιαστικά και νομικά ζητήματα που θέτει καθεμιά – εκδόθηκαν χωρίς να υφίσταται «έκτακτη περίπτωση», στην οποία να συντρέχει «εξαιρετικά επείγουσα» και «απρόβλεπτη ανάγκη», ώστε να είναι επιτρεπτή η κατ’ άρθρο 44 παρ. 1 του Συντάγματος άσκηση νομοθετικής λειτουργίας από την εκτελεστική εξουσία. Σήμερα, όμως, και μολονότι ως λαός υποστήκαμε τόσες θυσίες τα προηγούμενα πέντε χρόνια, διαμορφώνεται ένα εντελώς πρωτόγνωρο και άκρως επικίνδυνο σκηνικό. Η νέα κυβέρνηση, όπως προέκυψε από τις τελευταίες εκλογές, όχι μόνο δεν πέτυχε κάτι καλύτερο απέναντι στην «τρόικα», την οποία μάλιστα αναβάπτισε σε «θεσμούς» (!) αλλά, αντιθέτως, έφτασε στο σημείο να διαπραγματεύεται πολύ χειρότερα μέτρα από αυτά τα οποία είχαν δεχθεί οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Κι ενώ ετοιμαζόταν να προχωρήσει σε συμφωνία, έπραξε το αδιανόητο: διέκοψε μονομερώς τις διαπραγματεύσεις, προκηρύσσοντας δημοψήφισμα-παρωδία για σχέδιο συμφωνίας το οποίο οι θεσμοί έχουν ήδη αποσύρει (!) και έκλεισε τις τράπεζες, παραλύοντας ολόκληρη την οικονομία της χώρας! Είναι πλέον σαφές ότι αυτή η κυβέρνηση επιδιώκει την έξοδο από την ευρωζώνη. Είναι αποφασισμένη πρώτα να δεσμεύσει τις καταθέσεις των πολιτών, όπως έκανε με τα αποθεματικά των δημοσίων φορέων, και ύστερα να κόψει εθνικό νόμισμα, προκειμένου να ικανοποιήσει την εκλογική της πελατεία, μοιράζοντας χαρτονομίσματα, που θα έχουν περίπου την αξία των υλικών από τα οποία κατασκευάζονται. Η θέση μας είναι στην καρδιά της Ευρώπης. Αυτές οι ημέρες θα κρίνουν το μέλλον της πατρίδας μας για τις επόμενες δεκαετίες. Αν οι πολίτες δεν πουν ένα ξεκάθαρο «όχι» στα σχέδια της κυβέρνησης, η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη».
 
Ο τεως γενικός γραμματέας Επικοινωνίας Γιώργος Καραγιάννης με τη δική του σειρά αναφέρει σε επιστολή του πως «το δημοψήφισμα δεν γίνεται για να απαντήσουμε στο δίλημμα αν θέλουμε 8 ή 9 δις ευρώ μέτρα, αλλά για το αν θα κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας μία χώρα στο σκληρό πυρήνα της Ευρώπης ή μια χώρα στο περιθώριο των Βαλκανίων.  Αυτό δεν περιλαμβάνει μόνο μισθούς και συντάξεις, όπως σκέφτονται στενόμυαλα μερικοί, αλλά και δυνατότητες για σπουδές, εργασία σε άλλες χώρες, ανάπτυξη  αλλά και τη διασφάλιση μιας ισχυρής γεωπολιτικής θέσης χωρίς να φοβόμαστε για μια νέα εθνική τραγωδία. Πριν αποφασίσουμε για το μεγάλο ΝΑΙ ή το ΟΧΙ ας αποφασίσουμε τι Ελλάδα θέλουμε στα επόμενα 20 χρόνια. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πίστευε ότι το δημοψήφισμα είναι απλά διαπραγματευτικό χαρτί θα έφερνε πρόταση νόμου που θα υποχρέωνε Βουλευτές και Υπουργούς (από όλους τους πολιτικούς χώρους) να έχουν τις καταθέσεις τους αποκλειστικά σε ελληνικές τράπεζες. Θα τόνωνε έτσι την εμπιστοσύνη στο εθνικό τραπεζικό σύστημα και θα έστελνε ένα μήνυμα προς το εξωτερικό. Αντίθετα, επειδή γνωρίζουν την πορεία των εξελίξεων που έχουν δρομολογήσει, παρακολουθούν αμέτοχοι τις ουρές στις τράπεζες, ενώ λίγες μέρες πριν τόνιζαν ότι δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα. Όσοι πιστεύουν ότι ασκώντας "ανέμελη" πολιτική, ως αν να βρίσκονται σε 15μελές συμβούλιο σχολείου, δε φέρουν ευθύνες γιατί θα πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα, πλανώνται οικτρά.  Το δημοψήφισμα δεν γίνεται για να ζητηθεί η γνώμη του ελληνικού λαού. Αν ήταν έτσι θα έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί πριν καταθέσει ο Τσίπρας τα 8 δις ευρώ μέτρα ως ελληνική πρόταση. Άλλωστε με 5 μόνο μέρες χρόνο για να ενημερωθεί ο έλληνας πολίτης κ 4 μέρες αφού έχει τελειώσει το Πρόγραμμα που προστάτευε τη χώρα καθώς κ το τραπεζικό σύστημα είναι προφανές ότι κρύβει άλλες σκοπιμότητες. Το δημοψήφισμα γίνεται γιατί απέτυχε παταγωδώς η διαπραγμάτευση και η Κυβέρνηση θέλει να περισώσει τα "κουρέλια" της. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να εξάγει το εσωκομματικό πρόβλημα της μη-αποδοχής των μέτρων που πρότεινε, σε όλο το έθνος. Παίζοντας ουσιαστικά στα ζαριά μια χώρα. Αν ήταν έντιμος ο πρωθυπουργός θα έφερνε σε διαπραγμάτευση τη δική του πρόταση ώστε να δούμε αν τη θέλει ο λαός –και αν εξασφάλιζε το «ναι», θα μπορούσε να την επαναφέρει πιο ισχυρή προς τους δανειστές. Η εθνική αξιοπρέπεια δεν πωλείται, ούτε αγοράζεται με ένα ΝΑΙ ή με ένα ΟΧΙ. Αποτελεί στάση ζωής και απαιτεί ανάλογους τρόπους συμπεριφοράς. Η απόφαση της Κυβέρνησης να "οδηγήσει" συνειδητά την πατρίδα σε διεθνή απομόνωση και στη βαλκανοποίηση της, δεν μπορεί να ονομαστεί τίποτα άλλο παρά "ξεπούλημα".