Εκδήλωση για τα 100 χρόνια από τη γενοκτονία των Αρμενίων

Την μνήμη των νεκρών τους τίμησαν οι Αρμένιοι με πολιτική εκδήλωση τιμής και πίστης στον αγώνα για ιστορική δικαίωση της γενοκτονίας που υπέστησαν από τους Νεότουρκους 100 χρόνια πριν, μαζί με άλλους χριστιανικούς λαούς.

Με το σύνθημα «θυμούμαι και διεκδικώ» ο Αρμενικός λαός πλαισιώνει τις εκδηλώσεις της 100ης επετείου δηλώνοντας σθεναρά ότι το «πέπλο της λήθης δεν κάλυψε τη φρίκη της μνήμης για τον εκτοπισμό και τον θάνατο 1.500.000 Αρμενίων.

Οι νέες γενιές έσπασαν το τοίχος της σιωπής που ορθώνει η Τουρκική κυβέρνηση και ζητούν από αυτήν επιτακτικά πλέον την αναγνώριση, την επανόρθωση αλλά και τα ιστορικά εδάφη που υφάρπαξε», σημείωσε ο πρέσβης της Αρμενίας Γκακίκ Γκαλαζιάν. 

Η ατιμωρησία της γενοκτονίας, πρόσθεσε, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης των ναζιστών για το ολοκαύτωμα των Εβραίων ενώ ακόμη και σήμερα λείπουν από το οπλοστάσιο του διεθνούς δικαίου τα νομικά εργαλεία που θα ενεργοποιήσουν το «ποτέ ξανά».

Η γενοκτονία του 1915, συμπλήρωσε, αυτό το χριστιανικό ολοκαύτωμα στη Νεοτουρκική Οθωμανική Αυτοκρατορία χαρακτηρίστηκε «έγκλημα που δεν καταδικάστηκε και που προοδευτικά το διάδοχο τουρκικό κράτος παραχάραξε την ιστορία με οδυνηρές συνέπειες για τις εναπομείνασες μειονότητες».

Επισημάνθηκε ότι η πολιτική της άρνησης και η ιστορική παραποίηση εκφράστηκε την περασμένη Κυριακή με τις απρεπείς αντιδράσεις Τούρκων αξιωματούχων κατά την παρέμβαση του παρακαθήμενου της Καθολικής Εκκλησίας Πάπα Φραγκίσκου ο οποίος μιλώντας για την γενοκτονία των Αρμενίων είπε ότι είναι η πρώτη στον 20ο αιώνα, στέλνοντας έτσι μήνυμα στην διεθνή κοινότητα για την βαρβαρότητα των ακραίων Ισλαμιστών που διαπράττεται στην Μέση Ανατολή.

Οι ομιλητές εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους σε κάθε έναν που «έσωσε τότε έστω και έναν Αρμένιο, στις χώρες που έγιναν οι δεύτερη πατρίδα τους, στις 20 χώρες που αναγνώρισαν την γενοκτονία μεταξύ αυτών και την Ελλάδα (1996). Επίσης το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το οποίο με πρόσφατο ψήφισμά του επιδοκιμάζει την αναγνώριση από ολοένα περισσότερα κράτη - μέλη και καλεί την Τουρκία να πράξει το ίδιο.

Από την Οργανωτική επιτροπή της εκδήλωσης η κ. Αραξή Απελιάν παρουσίασε ως απάντηση στους «εκτελεστές και αρνητές της τουρκικής θηριωδίας 100 χρόνια μετά» την δυναμική Νεοσύστατη Δημοκρατία της Αρμενίας την δραστήρια Διασπορά και τους γενναίους του ελεύθερου Καραμπάγ».

Η εκδήλωση συνδιοργανώθηκε από την Περιφέρειας Αττικής και την Αρμενική Εθνική Επιτροπή σε κεντρικό κινηματοθέατρο της Αθήνας και ακολούθησε πορεία και κατάθεση στεφανιών στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Παρέστησαν πολιτικοί και πολιτειακοί παράγοντες, εκπρόσωποι της Α΄και Β΄βαθμού Αυτοδιοίκησης διπλωμάτες κ.α., μεταξύ των οποίων οι υπουργοί Παναγιώτης Λαφαζάνης (Παραγωγικής Ανασυγκρότησης) Παναγιώτης Νικολούδης (Επικρατείας, για την καταπολέμηση της διαφθοράς), ο αντιπρόεδρος της Βουλής Ιωάννης Μπαλάφας, ο Α/ΓΕΕΘΑ Μιχάλης Κωσταράκος και εκπρόσωποι των τριών Όπλων, οι υφυπουργοί Νίκος Τόσκας (Άμυνας) και Τέρενς Κουίκ (Επικρατείας για το Συντονισμό Κυβερνητικού Έργου), οι βουλευτές Όλγα Κεφαλογιάννη, Κώστας Κατσαφάδος, Πέτρος Μαντούβαλος, Ελένη Γερασιμίδου, ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων Βασίλης Λεβέντης η αντιπεριφερειάρχης Ερμιόνη Κυπριανίδου, ο Ευρωβουλευτής Μίλτος Κύρκος και η πρ. Ευρωβουλευτής Ρόδη Κράτσα, οι πρ. υπουργοί Αναστάσης Νεράτζης και Γιώργος Ρωμαίος, ο δήμαρχος Πειραιά Γιάννης Μώραλης και Νίκαιας – Ρέντη Γιώργος Ιωακειμίδης. Επίσης παρέστησαν εκπρόσωποι των πρεσβειών Γερμανίας, Ρωσίας, Κροατίας, Λετονίας, Λιθουανίας, Τσεχίας, Εσθονίας και Ιράκ. Εκπρόσωποι κοινοτήτων Ποντιακών, Ασσυριακών κλ.π.

Κεντρική ομιλήτρια στην εκδήλωση ήταν η Κύπρια ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους και από την ομιλία της είναι τα παρακάτω αποσπάσματα:

«Το έγκλημα τούτο που αφάνισε τον Αρμενικό Λαό, ενόσω παραμένει ατιμώρητο κατακρεουργεί την ηθική μας υπόσταση, διατηρεί επιλήψιμες ρωγμές στο διεθνές δίκαιο, ακρωτηριάζει τις αντιστάσεις μας, αφήνει τα μικρά έθνη εκτεθειμένα σε κινδύνους αφανισμού και προάγει τις πολιτικές της βίας και της αυθαιρεσίας, με πρακτικές κατά συρροή δολοφονιών.

Τιμούμε την Γενοκτονία. Γι αυτό σαν πρόκα πρέπει να καρφώνεται η κάθε λέξη που εκστομίζουμε, σαν πέλεκυς και σαν τσεκούρι πρέπει να μαστιγώνουν τον αέρα οι φράσεις για να χαρακώνονται οι συνειδήσεις και να εγείρονται, για να σημαίνει συναγερμό στις ψυχές των ανθρώπων η πολιτική παράκρουση που επιδιώκει την συνθηκολόγηση και την παραγραφή του εγκλήματος.

Ελληνίδες και Έλληνες, Αρμένιοι αδελφοί, Μνημεία του Παγκόσμιου Πολιτισμού είναι οι Αγώνες των Λαών για την Ελευθερία.

Αναχώματα ντροπής και καταισχύνης και μελανές σελίδες είναι τα εγκλήματα της Γενοκτονίας που διαπράττονται συστηματικά ακόμη και σήμερα, χωρίς να τιμωρούνται οι ένοχοι.

Μνημονεύουμε το ενάμισι εκατομμύριο σφαγιασθέντων Αρμενίων της Μικράς Ασίας το 1915, και με συντριβή γονατίζουμε μπροστά στην θυσία αθώων ανθρώπων, γυναικών, παιδιών και γερόντων, ανυπεράσπιστων και αόπλων πολιτών, από τους σφαγείς Νεότουρκους.

Μας συγκλονίζει η βαρβαρότητα και η φρίκη της γενοκτονίας και μας γεμίζει αποτροπιασμό το γεγονός ότι ένα αιώνα μετά η Τουρκία διαστρεβλώνει τα γεγονότα και συνεχίζει την πολιτική της άρνησης και της απόκρυψης της. 

Ξένοι διπλωμάτες, περιηγητές, δημοσιογράφοι, Γερμανοί στρατιωτικοί παρατηρητές, αναφέρθησαν σε οργανωμένο σχέδιο εξολόθρευσης των Αρμενίων στα εδάφη της Ανατολίας και το περιέγραψαν εκτενώς Υπάρχουν συγκλονιστικά ντοκουμέντα, φωτογραφίες και φιλμ από την ανελέητη σφαγή, αλλά η σημαντικότερη μαρτυρία είναι οι διηγήσεις και οι μνήμες των ανθρώπων μας. 

Των κυνηγημένων που έφθασαν και διασώθηκαν στην Ελλάδα, των συμπατριωτών μας που είναι σήμερα εδώ, έστω κι αν έχουν πεθάνει, που είναι μαζί μας, μέσα από την θεσμική συνέχεια των παιδιών τους, των εγγονιών τους, των απογόνων τους, όλων εσάς αγαπημένοι μας Αρμένηδες της διασποράς.

Δυστυχώς οι αντιλήψεις των Ιττιχαντιστών και των ιδρυτών της τουρκικής δημοκρατίας υπάρχουν ακόμη μέχρι σήμερα και εφαρμόζονται συστηματικά εναντίον των Κούρδων και των Ελλήνων της Κύπρου. 

Η Τουρκία άλλωστε εισέβαλλε πριν 40 χρόνια στην Κύπρο, κατέλαβε και έκτοτε κατέχει παράνομα το βόρειο τμήμα του νησιού μας. Οι Τούρκοι, χωρίς να έχουν τιμωρηθεί για όσα εγκλήματα διέπραξαν μέχρι σήμερα, συνεχίζουν την γενοκτονία και παράλληλα ετοιμάζονται να ενταχθούν στην ΕΕ.

Η Τουρκία προκάλεσε, υποθάλπει, ενθαρρύνει και στηρίζει έμπρακτα την επιθετικότητα του Αζερμπαϊτζάν απέναντι στον Αρμενικό πληθυσμό του Ναγκόρνο Καραμπάχ, και προβάλλει εμπόδια στη εφαρμογή του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης του λαού του Αρτσάχ. Οι σφαγές των Νεοτούρκων συνεχίζονται κατά καιρούς με τις σφαγές των Αζέρων στο Σουμκάιτ και το Μπακού,

Η Τουρκία βεβαίως έχει επιβάλει εδώ και 23 χρόνια τον πλήρη αποκλεισμό της Αρμενίας από τον υπόλοιπο κόσμο και παρά την πολιτική των μηδενικών προβλημάτων που εξήγγειλε πομπωδώς ο Νταβούτογλου, η κατάσταση παραμένει αναλλοίωτη και η Τουρκία θεωρεί εχθρική πράξη οιανδήποτε αναφορά στην Γενοκτονία των Αρμενίων.

Αλλά, η γενοκτονία εκτός από ιστορικό, είναι και πολιτικό γεγονός, και έτσι οφείλει να το αντιμετωπίσει η παγκόσμια κοινότητα. Η Ιστορία έχει καταγράψει τα γεγονότα και έχει αποφανθεί. 

Το 1997 η έγκυρη Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών και Μελετητών Γενοκτονίας με πόρισμα της αναγνώρισε την Γενοκτονία των Αρμενίων, των Ελλήνων, και των Ασσυρίων της Μικράς Ασίας από την Τουρκία. 

Η ιστορία λοιπόν δεν μπορεί να αλλάξει. Αυτό που μπορεί να αλλάξει είναι η πολιτική βούληση των ισχυρών αυτού του κόσμου. Η λύση του Αρμενικού ζητήματος θα προκύψει όταν θα ενταθούν οι πιέσεις προς την Τουρκία, σε βαθμό που θα αναγκαστεί να συμμορφωθεί με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.

Τα εγκλήματα εναντίον ολοκλήρων εθνών δεν μπορεί να διαγράφονται από τις σελίδες της Ιστορίας. Δεν μπορεί να αποφασίζουν κάποιοι ότι με την διαγραφή των εγκλημάτων από την καταγεγραμμένη ιστορία, οι λαοί θα έλθουν πιο κοντά και θα αμβλυνθούν οι διαφορές τους. Δεν είναι τυχαίο που κανείς δεν τόλμησε ποτέ να ζητήσει να διαγραφεί το ολοκαύτωμα των Εβραίων στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τις σελίδες της Ιστορίας που διδάσκονται τα Εβραιόπουλα, δεν ζήτησε κανείς να κλείσει το Άουσβιτς, και το Νταχάου και το Μάουτχαουζεν, για να πάψουν οι Εβραίοι «να μισούν τους Γερμανούς». 

Η Γερμανία απολογήθηκε για το έγκλημα και τίμησε την μνήμη των θυμάτων. Ο Μεγάλος πολιτικός Βίλλυ Μπράντ με τόλμη και ανθρωπιά οδήγησε τους Γερμανούς στην απαλλαγή από το άγος του εγκλήματος.
Οι Αρμένιοι φρόντισαν να κρατήσουν άσβεστες τις μνήμες οι οποίες μέσα από το πέρασμα του χρόνου και μέσα από μαρτυρίες έχουν γίνει ιστορικό υλικό που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. 

Και βεβαίως, ο δικός μας πολιτισμός, το ήθος και αρχές μας, δεν επιζητούν εκδίκηση. Διότι η Δημοκρατία τιμωρεί, η Δημοκρατία διδάσκει αλλά δεν εκδικείται. Θέλουμε Ειρήνη, αλλά Ειρήνη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την Δικαιοσύνη και Δικαιοσύνη δε μπορεί να υπάρξει χωρίς την Ελευθερία…».