Το τελευταίο αντίο στον Σεραφείμ Φυντανίδη

Το τελευταίο αντίο στον Σεραφείμ Φυντανίδη είπε ο δημοσιογραφικός κόσμος και η πολιτική ηγεσία.

Ο Σεραφείμ Φυντανίδης, ιστορικός διευθυντής της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στον ελληνικό Τύπο.

Το «ύστατο χαίρε» στον 77χρονο δημοσιογράφο είπαν το μεσημέρι του Σαββάτου στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών πλήθος κόσμου: Η οικογένειά του, δημοσιογράφοι και πολιτικοί.

Κοινός τόπος όλων, ότι ο Σεραφείμ Φυντανίδης, ο «Σερ», υπήρξε ένας από τους κορυφαίους δημοσιογράφους των τελευταίων δεκαετιών στην Ελλάδα.

Ο Μάκης Γιομπαζολιάς, με τον οποίο συνεργαζόταν μέχρι τέλους ο Σεραφείμ Φυντανίδης στον τηλεοπτικό σταθμό «Ε» εκφώνησε έναν συγκινητικό επικήδειο λόγο.

«Θυμάμαι που μου έλεγες Μάκη έχουμε πολύ δουλειά στο κανάλι. Το βράδυ των Χριστουγέννων όταν έμαθα ό,τι έγινε, θύμωσα πολύ. Οχι με σένα γιατί με κορόιδεψες, θύμωσα με το χάρο που σε πήρε τούτη την ώρα», είπε αποχαιρετώντας τον Σεραφείμ Φυντανίδη και πρόσθεσε: «Η ωριμότητα και η σκέψη σου πάντα μας παρακινούσε για δουλειά. Πάμε παιδιά, αγάπη και δουλειά μας έλεγες. Για εμάς ήσουν πάντα ένας εμπνευστής, ένας δυναμικός άνθρωπος, μα πάνω από όλα σεμνός. Θα είσαι πάντα ο πρόεδρός μας στο κανάλι Ε και ο διευθυντής μας στην Ελευθεροτυπία. Σήμερα είμαι εδώ για να σε αποχαιρετήσω, εκπροσωπώντας όλους τους ανθρώπους του καναλιού και της εφημερίδας αλλά και μιας γενιάς δημοσιογράφων που εσύ δημιούργησες».


_Ο Σπύρος Καρατζαφέρης_


_Διονύσης Σαββόπουλος_


_Η Ντόρα Μπακογιάννη_ 


_Ο Προκόπης Παυλόπουλος_


_Η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Μαρία Αντωνιάδου_ 

_Ο Κώστας Τσαρούχας_


_Ο Ηλίας Νικολακόπουλος_


_Ο Δημήτρης Ρίζος_



Στο Α' Νεκροταφείο παρευρέθησαν ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο σκιτσογράφος της Ελευθεροτυπίας Κυρ, ο Παντελής Καψής και η Άντζελα Γκερέκου.

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ μίλησε για έναν άνθρωπο με ήθος και ευπρέπεια, χαρακτηρίζοντάς τον ως έναν από τους κορυφαίους δημοσιογράφους.

«Τιμή στο δάσκαλο. Υπήρξε από τους κορυφαίους της δημοσιογραφίας σε ήθος και ευπρέπεια», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Για τον Σεραφείμ Φυντανίδη μίλησε και ο Παντελής Καψής. «Τον ήξερα από μικρό παιδί. Ηταν ένας από τους ανθρώπους που μπήκα κι εγώ στη δημοσιογραφία».

«Αυτό το Σάββατο το έφερε έτσι να έρθω εγώ να πιω καφέ μαζί του», δήλωσε ο Κυρ.

Η Αντζελα Γκερέκου είπε: «Μια εξαιρετική προσωπικότητα στο χώρο της δημοσιογραφίας αλλά και ένας άνθρωπος του Πολιτισμού. Αγαπούσε ιδιαίτερα το χώρο του Πολιτισμού. Είχε πολλά ακόμη να δώσει. Το αποτύπωμα του είναι μοναδικό και εξαιρετικό, παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές».

Μεταξύ άλλων, το παρών έδωσαν οι: Κώστας Λαλιώτης - Γιάννης Τζανετάκος - Προκόπης Παυλόπουλος - Κώστας Τσαρούχας - Ηλίας Νικολακόπουλος - Βασίλης Καπερνάρος - Γιάννης Καψής - Ντόρα Μπακογιάννη - Διονύσης Σαββόπουλος - Γιώργος και Σπύρος Καρατζαφέρης - Βάσω Παπανδρέου - Γιάννος Παπαντωνίου - Γιώργος Κουμουτσάκος - Φραγκίσκος Ραγκούσης και Μιχάλης Δημητρακόπουλος - Μίμης Ανδρουλάκης - Θεόδωρος Πάγκαλος - Μιχάλης Καρχιμάκης - Νίκος Σηφουνάκης - Απόστολος Κακλαμάνης - Άννα Νταλάρα - Δημήτρης Ρίζος - Ολγα Τρέμη - Παύλος Τσίμας - Πάνος Σόμπολος - Κωνσταντίνος Μίχαλος - Τάσος Γιαννίτσης - Λάμπης Ταγματάρχης - Μαρία Αντωνιάδου - Σύσσωμο το διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ - Κώστας Καίσαρης -  Πάνος Καμμένος - Γιώργος Βότσης - Δημήτρης Κουμπιάς(πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ) -Βάσια Τριφύλλη -Ναταλία Γερμανού - Μαρία Ιωαννίδου.

Στεφάνι κατέθεσε ο Κάρολος Παπούλιας, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Αλέξης Τσίπρας και η Μαριάννα Λάτση.  





Ο Σεραφείμ Φυντανίδης ήταν από τις πλέον χαρακτηριστικές και ιστορικές μορφές στο χώρο του ελληνικού Τύπου, ενώ σημείο-σταθμός στη ζωή του υπήρξε η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», καθώς ήταν διευθυντής της για τουλάχιστον 30 χρόνια. 

Μόλις στα 12 του χρόνια είχε αποφασίσει πως ήθελε να γίνει δημοσιογράφος ύστερα και από την προτροπή ενός δασκάλου του, λειτούργημα που άσκησε μέχρι τέλους.


Γεννήθηκε στην Αθήνα στο Περιστέρι τον Μάρτιο του 1937. Το 1960 πήρε το πτυχίο της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ). Αρχικά εργάστηκε στην εφημερίδα Έθνος ως συντάκτης την περίοδο 1957 - 1968. 

Ο ίδιος είχε πει:«Είμαι εφημεριδάνθρωπος. Ξεκίνησα την καριέρα μου από το Έθνος, νεαρός, ήταν Τρίτη και 13 Νοεμβρίου». «Επειδή πολλά ακούγονται για το επάγγελμά μας και όχι πάντοτε καλά, ήθελα να πω ότι πολλοί επιδιώκουν να γίνουν δημοσιογράφοι, μερικοί από αυτούς για να το εκμεταλλευτούν για άλλα πράγματα. Θυμάμαι ότι λέγανε παλιά “η δημοσιογραφία είναι ένα θαυμάσιο επάγγελμα, αρκεί να το εγκαταλείψεις εγκαίρως” . Δηλαδή, να μπεις για να μπορέσεις να διοριστείς, να βολευτείς, να γίνεις πολιτικός. (...) Υπάρχουν και οι άλλοι που έχουν αγαθές επιδιώξεις», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο «ε.ΜΜΕ.ίς», μιλώντας για το δημοσιογραφικό επάγγελμα. 

Στην περίοδο της Χούντας από το 1968 μέχρι το 1974 εργάστηκε στη Απογευματινή στην αρχή ως υπεύθυνος ύλης και αργότερα ως αρχισυντάκτης. Από το 1974 μέχρι τον Ιούνιο του 1976 υπήρξε διευθυντής σύνταξης στην Ακρόπολη. Από τον Ιούνιο του 1976 μέχρι τις 27 Απριλίου 2007, ήταν διευθυντής της  Ελευθεροτυπίας.

Υπήρξε συνεργάτης της κρατικής τηλεόρασης και παρουσιαστής εκπομπών. Ήταν μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ). 

Ως παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές, ο Σεραφείμ Φυντανίδης αφήνει, εκτός των άλλων, και το βιβλίο του, με τίτλο «31 αξέχαστα χρόνια», που εκδόθηκε πρόσφατα.

Ένα βιβλίο, από τις πρώτες σελίδες του οποίου ο αναγνώστης διαπιστώνει πως η «Ελευθεροτυπία» δημιουργήθηκε για... σεξουαλικούς λόγους. Ο ίδιος ο Κίτσος Τεγόπουλος είπε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή: «Θέλω να σας πω ότι το έκανα για την καύλα μου». Και δεν ειπώθηκε αυτό σε ένα κλειστό δείπνο, αλλά στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου. 

Στο αφήγημά του, ο Φυντανίδης εκκινεί από τον Κίτσο Τεγόπουλο, τον οποίο αποκαλεί φίλο και πατέρα του (ο οποίος τον πάντρεψε μάλιστα με τη γυναίκα του Βιργινία, «λαδώνοντας» τον παπά για να πει γρήγορα τα λόγια).


Πέρα από τις συζητήσεις-εξομολογήσεις με πολιτικούς, το βιβλίο διατρέχει και τα ταξίδια που έκανε ο Φυντανίδης και τη σχέση του με σημαντικούς καλλιτέχνες. 

Από αυτά τα ταξίδια, χαραγμένα στη μνήμη του είναι το χάραμα στον ποταμό Γάγγη, οι καταρράγκες του Ιγκουασού, εκεί όπου συναντώνται Αργεντινή, Παραγουάη, Βραζιλία, ο Πήλινος Στρατός στο Σιάν της Κίνας, το Ταζ Μαχάλ στην Άκρα της Ινδίας, το Σινικό Τείχος και οι Δίδυμοι Πύργοι της Νέας Υόρκης.

_O Πάνος Καμμένος_


_Ο Κώστας Λαλιώτης_





Σχολιάζοντας τη σύγχρονη πολιτική κατάσταση μιλώντας στο tvxs πριν λίγους μήνες είχε πει: «Ζούμε σε ένα διευρυμένο παγκόσμιο χωριό, που οι σταθερές που είχαμε έχουν τελειώσει. Δεν ξέρεις από πού θα σου ‘ρθουνε. Όταν ο Γιωργάκης ο Παπανδρέου είπε ότι θα κάνει δημοψήφισμα πέσανε τα χρηματιστήρια από το Σάο Πάολο μέχρι το Χόνγκ-Κογκ. Αυτό δε γινόταν πουθενά ποτέ. Για αυτό, αγαπητέ, όταν με ρωτάνε, γιατί έχω ζήσει μισό αιώνα από την πολιτική ζωή, πως βλέπω σήμερα την κατάσταση. Και επειδή μου αρέσει πολύ η ποίηση, αναφέρομαι σε ένα στίχο του Βιζυηνού, γραμμένο πριν από 100 χρόνια στο ψυχιατρείο... "μετεβλήθη εντός μου ο ρυθμός του κόσμου". Πριν από μερικά χρόνια είχαμε σταθερές, το ευρώ, η αριστερά, η δεξιά, το κέντρο. Τώρα δεν ξέρω ποιος είναι αριστερός και ποιος δεξιός. Εδώ βγαίνει ο Καμένος, ο σούπερ δεξιός να λέει πράγματα πιο αριστερά από το ΣΥΡΙΖΑ. Μετεβλήθη εντός μου ο ρυθμός του κόσμου ή όπως λέει ο Καρυωτάκης είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες».


Ερωτηθείς πέρσι στην ίδια συνέντευξή του γιατί η παλιά Ελευθεροτυπία τελείωσε τόσο άδοξα απάντησε: «Αυτό που κυκλοφορεί είναι ότι όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται, επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Δεν είναι η Ελευθεροτυπία που ήταν τότε, ούτε το καλό όνομα που είχε. Το γεγονός ότι έχει 850 απλήρωτους και βγάζει εφημερίδα δήθεν με τα κέρδη, ποιος θα τους πληρώσει; Ποια κέρδη; Με 6.500 φύλλα κυκλοφορία και χωρίς διαφήμιση μπαίνεις μέσα. Είναι δύσκολες εποχές για τον Τύπο. Κάποτε γνώρισα τον διευθυντή του Guardian, τον Πίτερ Πρέστον. Φυσιογνωμία του βρετανικού τύπου. Πριν από 12-13 χρόνια είχαμε κάνει κουβέντα, μου λέει: «άκουσε αγαπητέ μου, μη γελιέσαι. Σε μερικά χρόνια θα επιβιώσουν πολύ λίγες πολύ καλές εφημερίδες βδομαδιάτικες όμως και πάρα πολλές κακές». Κουτσομπολιά και τέτοια. «Οι ενδιάμεσες, οι ημερήσιες, δεν έχουν πολύ μέλλον. Όταν ξυπνάει το πρωί ο Βρετανός» ή κι ο Έλληνας, «την ώρα που παίρνει το πρωινό του, ακούει ή βλέπει τα τελευταία νέα που δεν τα ‘χουν οι εφημερίδες». Την νύχτα που δολοφονήθηκε ο Γρηγορόπουλος, την άλλη μέρα τα κυριακάτικα φύλλα δεν είχαν λέξη, είχαν τυπωθεί. Είναι πίσω. «Μπαίνει στο αυτοκίνητό του» λέει, «να πάει στη δουλειά του κι ακούει κι άλλες ειδήσεις. Πάει στο γραφείο, ανοίγει το διαδίκτυο τα διαβάζει όλα, γιατί να πάρει εφημερίδα;» Αυτό το βλέπεις και τώρα στην Ελλάδα. Πόσες εφημερίδες έχουν κλείσει και τι κυκλοφορίες έχουν. Εκείνο που με πονάει είναι όταν πηγαίνω στα περίπτερα, βλέπω αμέτρητα κουτσομπολίστικα και τηλεοπτικά περιοδικά και μόνο ένα πολιτικό που δεν πουλάει, 8.000-9.000 φύλλα, τα «Επίκαιρα». Το ’85 είχα δώσει μια συνέντευξη στη Republica ή στο Guardian, δεν θυμάμαι. Και έλεγα με καμάρι ότι είμαστε η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που έχει μόνο πολιτικό τύπο. Πού να ‘ξερα τι θα γινότανε μετά. Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Και πρέπει το έντυπο να συνεργάζεται με το διαδίκτυο. Είναι διάδραση. Είναι μεγάλη εξέλιξη αυτό το πράγμα. Και επειδή όλες οι μόδες έρχονται καθυστερημένα και απότομα, έχουμε γεμίσει ανώνυμα blogs ... χαμός γίνεται. Ε, λίγο-λίγο, θα καταλαγιάσει αυτό, αλλά θα περάσουν μερικά χρόνια».




_Η Μάγια Τσόκλη με τον πατέρα της _






_Η δημοσιογράφος Όλγα Τρέμη_




_Ο δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας_ 


_Ο ευρωβουλευτής Γιώργος Γραμματικάκης_


_Ο Νίκος Σηφουνάκης με τον Γιώργο Καρχιμάκη_