Οι «Άλλες Μέρες» της Φρόσως Στυλιανού στο Σταυρό του Νότου

Η Φρόσω Στυλιανού θα παρουσιάσει ζωντανά τον πρώτο προσωπικό της δίσκο με τίτλο «Άλλες μέρες». Ο δίσκος κυκλοφορεί από την Rain Music και η επίσημη παρουσίαση του θα πραγματοποιηθεί στον Σταυρό του Νότου club την Δευτέρα 3 Απριλίου. 

Τη μουσική, τους στίχους και τις ενορχηστρώσεις υπογράφει η ίδια. Η τραγουδίστρια και τραγουδοποιός θέλει να εκφράσει την αγωνία, την ανάγκη αλλά και την προσδοκία του σύγχρονου ανθρώπου για άλλες, ομορφότερες μέρες. 

Με την προ λίγων ημερών κυκλοφορία του πρώτου σου δίσκου ποια είναι τα συναισθήματα σου;
Νιώθω απλά πως είμαι εκεί που θα έπρεπε να είμαι. Στον δρόμο μου. Από τη στιγμή που διάλεξα τη μουσική και πορεύομαι μέσα σ΄αυτήν, για μένα όλο αυτό είναι μια φυσιολογική εξέλιξη. Τώρα λοιπόν ζω τα πρώτα γεννητούρια δικού μου υλικού. Μετά ίσως ετοιμάσω κάτι διαφορετικό, κάποια στιγμή σίγουρα θα βάλω στα σκαριά και τα επόμενα τραγούδια κ.ο.κ. Νιώθω πάνω απ’όλα τη σιγουριά ότι είμαι εδώ και πατάω στο μονοπάτι μου, έτσι όπως το ορίζω εγώ.

Οι «Άλλες μέρες» τι σηματοδοτούν για σένα; Ηταν ένα όνειρο ζωής; Τα επόμενα;
Όνειρο ζωής είναι για ‘μένα το να έχω την δυνατότητα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, να δημιουργώ καινούρια πράγματα πάνω στη μουσική, να είμαι ενεργή ως μουσικός και ως τραγουδίστρια, να ζω μέσα στις νότες και στα χρώματα. Οι «Άλλες μέρες» είναι ένα κομβικό σημείο μέσα σ’αυτό το όνειρο. Είναι το «χαίρω πολύ» μου ως δημιουργός, το οποίο επαναπροσδιορίζει τη σχέση μου με το κοινό που με γνώριζε μέχρι τώρα ως τραγουδίστρια, αλλά και το «χαίρω πολύ» με τον εαυτό μου, αφού αντίκρισα για πρώτη φορά καταγεγραμμένες τις εξομολογήσεις μου, ήρθα σε στενή επαφή με τον βαθύ μου πυρήνα και αποκάλυψα στον εαυτό μου ποιες είναι τελικά, από όλη τη μουσική που άκουσα στη ζωή μου μέχρι τώρα, οι πιο ισχυρές επιρροές μου. Οι «Άλλες μέρες» είναι ο καθρέφτης του πως μεγάλωσα, του πώς πέρασα από την ενηλικίωση στο σήμερα. Τα επόμενα είναι πολλά τραγούδια που περιμένουν τη σειρά τους να βγουν στο φως. Θα περιμένω όμως πρώτα να μεγαλώσουν λίγο αυτά μου τα παιδιά και μετά!



Πόσο δύσκολο ήταν για σένα να αναλάβεις εκτός από την ερμηνεία, τους στίχους, τη μουσική αλλά και την ενορχήστρωση;
Ποτέ δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω την ιδιότητα μου ως μουσικός από αυτήν της τραγουδίστριας. Η φωνή είναι το όργανό μου και μ’αυτό επικοινωνώ τις δικές μου ιστορίες αλλά και των δημιουργών που αγαπώ. Τα τραγούδια γράφτηκαν σαν νεράκι, το καθένα στην στιγμή του και μάλιστα όταν τα ενορχήστρωνα δεν ήξερα καν αν ήμουν σε θέση να κάνω δίσκο. Απλά άκουγα στο κεφάλι μου πολλή μουσική και έπρεπε να τα ντύσω με αυτήν αλλιώς θα έσκαγα! Το ζόρι ήρθε μετά. Όταν αποφάσισα χωρίς παραγωγό, χωρίς εταιρία, χωρίς εποπτεία και χωρίς εμπειρία σ’ αυτό το κομμάτι να μπω στην διαδικασία του δίσκου. Έπρεπε να περάσουν όλα από το χέρι μου, να μάθω πράγματα στο στούντιο που δεν ήξερα μέχρι τότε, να αντιμετωπίσω προβλήματα που προέκυπταν, διαδικαστικά πιο πολύ κλπ. Σε κάποια φάση θυμάμαι πως χάθηκα τόσο πολύ στην διαδικασία των ηχογραφήσεων -ήρθαν και έπαιξαν στο στούντιο 20 μουσικοί στο σύνολο- που ξέχασα εντελώς πως πρέπει κιόλας να τα τραγουδήσω!



Σε αυτό τον δίσκο μπορεί ο ακροατής να ακούσει από ρομαντικές μπαλάντες μέχρι «θυμωμένα» ζεϊμπέκικα… με ποιο κριτήριο έγινε η επιλογή των τραγουδιών;
Μα δεν είμαστε και ρομαντικοί και θυμωμένοι όλοι οι άνθρωποι σήμερα; Θυμωμένοι για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και ρομαντικοί για να παίρνουμε από κάπου κουράγιο. Τουλάχιστον εγώ έτσι νιώθω και σίγουρα δεν είμαι η μόνη.  Αλίμονο μας αν σταματήσουμε να θυμώνουμε με όλα αυτά που συμβαίνουν αλλά αλίμονό μας και αν δεν ονειρευόμαστε. Τότε θα σημαίνει πως αποδεχτήκαμε την κατάσταση και πως δεν έχουμε και καμιά διάθεση να την αλλάξουμε. Αν προσέξεις, τα ζεϊμπέκικα μου και όχι μόνο εκφράζουν αυτές ακριβώς τις ανησυχίες αλλά συνήθως στο τέλος προτείνουν λύση. Και για να αντισταθμίσω όλο αυτό μέσα μου, στις μπαλάντες δίνω πάντα μια μεταφυσική διάσταση στην καθημερινότητα, στον έρωτα, στα προβλήματα. Κι αυτό γιατί αν τα δεις όλα ψυχρά και ρεαλιστικά, αν χάσεις την ποίηση και το Θεό από μέσα σου, ειδικά σήμερα, δεν θα μείνει τίποτα.Το μοναδικό κριτήριο λοιπόν είναι η ανάγκη μου να μιλήσω για όλα αυτά και αν μπορώ, να δώσω και λίγο φως σε αυτούς που κάνουν μόνο αδιέξοδες σκέψεις.

Τα τραγούδια είναι βασισμένα σε προσωπικές εμπειρίες και εικόνες; Η μουσική ή ο στίχος υπήρξε ο οδηγός για την ολοκλήρωση των τραγουδιών σου;
Ναι, πάντα αφορμή για σκέψη και για να πω όλα τα παραπάνω στέκεται κάποια προσωπική εμπειρία που απλά ανάβει το φιτίλι και μετά γίνεται λεπτομέρεια. Πρωταγωνιστής δεν είναι ποτέ η εμπειρία καθεαυτή αλλά το συμπέρασμα. Η μυρωδιά που αφήνει και οι συνειρμοί που προκαλεί. Ο στίχος ήταν ανέκαθεν ο οδηγός μου. Η μουσική έρχεται μετά, να τον απλώσει και να τον ανάγει σε τραγούδι.



Πόσο σημαντικό είναι για ένα νέο καλλιτέχνη η κυκλοφορία μιας προσωπικής δουλειάς;
Η κυκλοφορία μιας προσωπικής δουλειάς δίνει το στίγμα του καλλιτέχνη. Όταν δε πρόκειται για την πρώτη του δουλειά, είναι η σύστασή του καλλιτέχνη και η πρόταση του. Είναι ο λόγος του και η διεκδίκηση της θέσης του στα μουσικά πράγματα.



Στην επερχόμενη παρουσίαση του δίσκου σου στον Σταυρό του Νότου club στις 3 Απριλίου θα σε συνοδεύσουν  πολλοί σημαντικοί μουσικοί, αρκετοί από τους οποίους έχουν γράψει ιστορία στον χώρο. Πόση ασφάλεια σου παρέχει η εμπιστοσύνη αυτών των ανθρώπων;
Είναι αλήθεια πως έχω την τύχη να παίζω τη Δευτέρα με τους μουσικούς των ονείρων μου! Μάλιστα αρκετοί απ΄αυτούς έχουν παίξει και στον δίσκο, οπότε η χαρά είναι διπλή. Δεκατέσσερις μουσικοί θα είναι πάνω στην σκηνή του club του Σταυρού και είμαι κατενθουσιασμένη! Είναι μουσικοί που έχουν αφήσει το στίγμα τους, έχουν διαγράψει τεράστια πορεία και εγώ έχω χρέος να φανώ αντάξια τους. Η ασφάλεια λοιπόν εξυπακούεται, από κει και πέρα αυτή η σύμπραξη μου δίνει κίνητρο για να γίνομαι καλύτερη και φυσικά με τιμά και με χαροποιεί ο σεβασμός που δείχνουν στο πρόσωπό μου και στην μουσική μου. 



Ποια είναι τα επόμενα σχέδια;
Ε τώρα τα τραγούδια πρέπει να ταξιδέψουν. Πρέπει να τα πάρω απ’ το χέρι και να τους δείξω τον κόσμο! Θα τα παρoυσιάσουμε ζωντανά την Δευτέρα όπως είπαμε στον Σταυρό του Νότου club, πλαισιώνοντας τα και με άλλα αγαπημένα τραγούδια μεγάλων δημιουργών που θαυμάζω. Κι απο ‘ κει και πέρα  θα τα παρουσιάσουμε και σε άλλα μέρη στην Ελλάδα και στην Κύπρο, μετά το Πάσχα. Για το Χειμώνα βλέπουμε. Προς το παρόν ας μάθουν τα πρώτα τους βήματα με ήλιο και νοτιά!