Ο έρωτας στα χρόνια της... χολέρας ή πως μια συγγραφέας μας μιλά για τη «Ζωή τη δεύτερη φορά»

Ο έρωτας στα χρόνια της... χολέρας ή πως μια συγγραφέας μας μιλά για τη «Ζωή τη δεύτερη φορά»

Όταν η Εμμέλεια νεαρή φοιτήτρια ακόμη γνωρίζει έναν γοητευτικό άνδρα νομίζει ότι βρήκε τον άντρα της ζωής της.... Θα χρειαστεί να κυλήσει ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής της για να συνειδητοποιήσει ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και όλα έχουν έναν λόγο που γίνονται

Ο έρωτας στα χρόνια της... χολέρας ή πως μια συγγραφέας μας μιλά για τη «Ζωή τη δεύτερη φορά»
Η πρωτοεμφανιζόμενη στον χώρο του μυθιστορήματος Παναγιώτα Παρασκευοπούλου γράφει μια ιστορία για τον έρωτα. Για τον έρωτα που  υπάρχει ακόμα και στις πιο ζόρικες στιγμές...

Για έναν μεγάλο έρωτα λοιπόν γράφει η Παναγιώτα Παρασκευοπούλου και όπως λέει '''οι έρωτες μαθαίνουν ενστικτωδώς να επιβιώνουν''' και όπως εξηγεί σε κάποια φράση του βιβλίου της, ''από μικρή μου άρεσε να ονειρεύομαι, έπλαθα ιστορίες και άφηνα να γεμίζουν τις μέρες μου''.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος και η παρουσίαση του γίνεται στις 13 του Φλεβάρη , στα βιβλιοπωλεία public στο Σύνταγμα. Ενα νέο βιβλίο , μια νέα συγγραφέας.

Κλείσιμο
Ελπίζετε να φτάσει μια μέρα το βιβλίο σας στα ευπώλητα; Η ζωή μου τη δεύτερη φορά...για ποιο θέμα μιλάει;


Το ελπίζω και το εύχομαι πραγματικά. Πέρα και πάνω απ΄όλα όμως επιθυμώ το βιβλίο μου να αγγίξει τους αναγνώστες και να τους υπενθυμίσει πως οι μεγάλοι έρωτες δεν είναι ποτέ παροδικοί ούτε  παρωχημένοι. Ακόμη και στις πιο δύσκολες εποχές οι έρωτες μαθαίνουν ενστικτωδώς να επιβιώνουν. 

"Η ζωή μου, τη δεύτερη φορά" αναφέρεται στους κύκλους που δεν κλείνουν, στα πρόσωπα που δεν ξεχνιούνται. 

Η ηρωίδα του βιβλίου, η Εμμέλεια, γνωρίζει ένα βράδυ τον Δημήτρη. Ενας κεραυνοβόλος έρωτας που κρατάει μόνο μια βραδιά. Μερικά χρόνια μετά, εντελώς ανέλπιστα, θα τον ξανασυναντήσει. Και τότε θα συνειδητοποιήσει πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία και πως η ζωή είναι μια ανταλλαγή. Από κει και πέρα όλα αλλάζουν, μια και του επιτρέπει και πάλι να μπει στη ζωή της. Μετά το πρώτο σοκ, προσπαθεί να παρηγορήσει τον εαυτό της ότι, τάχα, η ξαφνική τους συνάντηση δεν την άγγιξε. Μόνο που δεν συμβαίνει το ίδιο και με τον Δημήτρη..


Γράφετε για τον έρωτα...πιστεύετε ότι είναι ευπώλητος ο έρωτας στις μέρες των social media;

Ο πραγματικός έρωτας, έτσι όπως εγώ τον αντιλαμβάνομαι, παρότι προσπαθεί να προσαρμοστεί μέσα από τις νέες τεχνολογίες, παραμένει παλαιομοδίτικος, κρύβεται μέσα στα χαμόγελα, στις ματιές, στα αγγίγματα. Τα social media διευκολύνουν σαφώς την επικοινωνία των ανθρώπων μεταξύ τους, αλλά δεν θεωρώ ότι ο έρωτας, το συναίσθημα το οποίο εκπέμπει, έχει κάποια σχέση με όλα αυτά. 


Οι ήρωες σας είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας; είστε κι εσείς μέσα σ΄αυτό το βιβλίο;

Εγώ βρίσκομαι  μόνο στο τέλος του βιβλίου. Δεν θέλω να προδώσω κάτι παραπάνω...Οι  ήρωες μου είναι πράγματι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, αυτούς αφουγκράζομαι, από κείνους λαμβάνω τα ερεθίσματα που χρειάζομαι όταν γεννώ ιδέες. Υπάρχει κάτι πιο γνήσιο, πιο ξεκάθαρο από τους ανθρώπους που ζουν δίπλα μας, που τρέχουν στις δουλειές τους, περιμένοντας παρόλα αυτά ένα μήνυμα από τον άνθρωπο τους, ή ακόμα και εκείνους που βιώνουν έναν ανεκπλήρωτο έρωτα και οι οποίοι παλεύουν να βρουν ανταπόκριση; Προχθές στο μετρό παρατηρούσα ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που κάθονταν δίπλα δίπλα χωρίς όμως να αγγίζονται. Ο ένας είχε ακουμπισμένο το κεφάλι του στο παράθυρο και η σύντροφός του κοιτούσε ουδέτερα τον κόσμο. Σκέφτηκα τότε πως να ήταν όταν ερωτεύτηκαν για πρώτη τους φορά; Αν ερωτεύτηκαν... 

Προέρχεσθε από τον χώρο των θεατρικών παραγωγών; ποια περιπέτεια σας φαίνεται πιο συναρπαστική; Αυτή της συγγραφής ενός βιβλίου ή της θεατρικής παραγωγής;

Το καθένα είναι μια συναρπαστική περιπέτεια από μόνο του. Οι ομοιότητές που έχουν η θεατρική παραγωγή και η συγγραφή είναι ότι μπαίνω σε αχαρτογράφητα νερά και στις δυο περιπτώσεις, ιδιαίτερα στην αρχή τους. Η διαφορά είναι ότι η συγγραφή με κάνει να ονειρεύομαι, να πλάθω τους χαρακτήρες μου, να τους δίνω ζωή, ενώ η θεατρική παραγωγή με προσγειώνει ορισμένες φορές απότομα στην πραγματικότητα ιδιαίτερα όταν έρχεται η ώρα του προγραμματισμού και της τελικής ευθείας πριν ανέβει η παράσταση. Και τα δυο όμως: συγγραφή και παραγωγή είναι μαγικά.

Πιστεύετε ότι θα ρθει σύντομα η μέρα που οι άνθρωποι θα σταματήσουν να διαβάζουν βιβλία τυπωμένα ή μέσα από το διαδίκτυο;


Θέλω να πιστεύω ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ ή ότι, αν τυχόν συμβεί, θα αργήσει πολύ. Το βιβλίο αποτελεί μια ισχυρή παιδεία, πηγή πολιτισμού και ήθους για όλους τους λαούς. Τα βιβλία είναι θησαυρός ανεκτίμητος, αφού χάρη σε αυτά δεν χάνουμε την ικανότητα να ονειρευόμαστε και να χανόμαστε μέσα στις ιστορίες τους, να εξελισσόμαστε πνευματικά, και να προστατευόμαστε από αυτήν την εποχή που μας δείχνει το πιο σκληρό της πρόσωπο. 



Παναγιώτα Παρασκευοπούλου


Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Δείτε Επίσης