Το «High Rise» είναι ένα από τα κορυφαία έργα του θρυλικού συγγραφέα J.G. Ballard και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος για πρώτη φορά στα ελληνικά. Με τη διορατική ματιά του, ο J.G. Ballard συνθέτει ένα μυθιστόρημα που σχολιάζει την κατάρρευση του αστικού αφηγήματος.
Η υπόθεση: Ενα επιβλητικό συγκρότημα πέντε υπερσύγχρονων οικοδομημάτων που υψώνονται ως τον ουρανό. Μια αυτάρκης πόλη, σε σχήμα παλάμης, που αναπτύσσεται κάθετα, αποτυπώνοντας την ταξική διαστρωμάτωση των ενοίκων: στους χαμηλότερους ορόφους ζουν οι λιγότερο ευκατάστατοι, στους ψηλότερους οι πιο προνομιούχοι. Πίσω από τους τοίχους του εντυπωσιακού κεντρικού ουρανοξύστη, οι ένοικοι είναι αποφασισμένοι να συμμετάσχουν σε ένα όργιο καταστροφής και ολέθρου. Τα κοκτέιλ πάρτι που διοργανώνουν οι πιο εύποροι καταλήγουν σε επιδρομές λεηλασίας με στόχο τους «εχθρικούς» ορόφους, και οι μέχρι πρότινος πολυτελείς εγκαταστάσεις μετατρέπονται σε πεδία αναταραχών, όπου κυριαρχεί το χάος. Η κοινωνική οργάνωση απορρυθμίζεται με βίαιο τρόπο, και οι απομονωμένοι ένοικοι του ουρανοξύστη, oρμώμενοι από τα πρωτόγονα ένστικτά τους, δημιουργούν μια δυστοπία την οποία ορίζουν οι νόμοι της ζούγκλας.
Εγραψαν για το βιβλίο:
«Μεγαλοφυές... το High-Rise είναι ένα γλαφυρό θηριολόγιo γεμάτο εντάσεις, το οποίο εντυπώνεται στο μυαλό του αναγνώστη και τον αναστατώνει».
Martin Amis
«Ανατριχιαστικό… Ο Ballard είναι ένας προφητικός συγγραφέας».
Sunday Times
«Η γραφή είναι αβίαστη, οι παρατηρήσεις ακριβείς, η ιδέα τολμηρή και η ανάπτυξή της άψογη· το καθετί απαιτεί προσοχή και ανάλυση».
Financial Times
Ο συγγραφέας:
O J.G. Ballard (1930 - 2009) γεννήθηκε στη Σαγκάη, όπου πέρασε δυόμισι χρόνια σε ένα ιαπωνικό στρατόπεδο αλλοδαπών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου πολέμου, πριν επιστρέψει στη Βρετανία το 1945. Έζησε λίγα χρόνια στα προάστια του Πλίμουθ και ύστερα στο Κέιμπριτζ, όπου τελείωσε το λύκειο και μπήκε στην Ιατρική σχολή, την οποία εγκατέλειψε όταν κατετάγη στην Καναδική Αεροπορία. Στην αεροπορική βάση ανακάλυψε τα αμερικανικά περιοδικά επιστημονικής φαντασίας και άρχισε να γράφει διηγήματα, τα οποία δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στο New Worlds και στο Science Fantasy. Το πρώτο του μεγάλο μυθιστόρημα, The Drowned World, κυκλοφόρησε το 1962, και το 1966 ακολούθησε ο Κρυστάλλινος κόσμος. Θεωρήθηκε κατεξοχήν εκφραστής του νέου κύματος της βρετανικής επιστημονικής φαντασίας, παρότι το έργο του ξεπερνάει κατά πολύ το πλαίσιό της. Πολλά από τα μυθιστορήματά του μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο: η Έκθεση ωμοτήτων από τον Τζόναθαν Γουάις, το Crash από τον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και Η αυτοκρατορία του ήλιου (μια ημιαυτοβιογραφική εξιστόρηση της ζωής στο στρατόπεδο) από τον Στίβεν Σπίλμπεργκ. Το 1984 Η αυτοκρατορία του ήλιου τιμήθηκε με το Guardian Fiction Prize και το James Tait Black Memorial Prize (το παλαιότερο λογοτεχνικό βραβείο που απονέμεται στη Μεγάλη Βρετανία). Μεταγενέστερα έργα του, όπως τα Νύχτες κοκαΐνης (1997), Super-Cannes (Commonwealth Writers’ Prize, 2000) και Άνθρωποι του Μιλένιουμ (2004), απέσπασαν ενθουσιώδεις κριτικές από τον διεθνή Τύπο, τιμήθηκαν με βραβεία και διακρίσεις, σόκαραν και προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις.
