Ο Αλέξης Τσίπρας μετέφερε το έργο του Ελληνοαμερικανού ζωγράφου Θεόδωρου Στάμου από την Κουμουνδούρου στο Μέγαρο Μαξίμου -δείχνοντας ίσως με ακόμα μια κίνηση τον εκσυγχρονισμό.
Από τους παραδοσιακούς και κλασικούς ζωγράφους του 18ου και 19ου αιώνα, που αναφέρονταν στην “ελληνικότητα”, όπως οι Νικόλαος Γύζης και Θεόδωρος Ράλλης, που έχουν προτιμήσει προηγούμενοι πρωθυπουργοί, αλλά και τους πιο σύγχρονους εκπρόσωπους αυτής της σχολής όπως ο Παναγιώτης Τέτσης, ο Αλέξης Τσίπρας “σπάει” την παράδοση και εδώ με την επιλογή του Θεόδωρου Στάμου, μιας διεθνούς αναγνωρισμένης προσωπικότητας στην εξπρεσσιονιστική ζωγραφική.
Σημαντικός εκπρόσωπος της αφαιρετικής ζωγραφικής, με φανατικούς οπαδούς εφοπλιστές, αλλά και πρωθυπουργούς, όπως αποκαλύπτεται σήμερα, ο Θεόδωρος Στάμος είναι ο δημιουργός του έργου «Ατέρμονα Πεδία - Σειρά Λευκάδας» (1979) που κοσμεί πλέον το πρωθυπουργικό γραφείο του Αλέξη Τσίπρα, στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο Θεόδωρος Στάμος γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη το Δεκέμβριο του 1922, από Έλληνες γονείς.
Ο Έλληνας Mark Rothko κατά πολλούς, ο Στάμος υπήρξε σημαντική φιγούρα τον εξπρεσιονιστών στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα στη Νέα Υόρκη μαζί με τον ίδιο τον Rothko, τον Jackson Pollock και τον Willem De Kooning, τον Robert Motherwell και τον Barnett Newman, τους γίγαντες της αφαίρεσης, έργα των οποίων πλέον πωλούν οίκοι όπως οι Sotheby's και Christie's για πολλά εκατομμύρια δολάρια.
Οι καλλιτέχνες υπήρξαν ιδρυτές του κινήματος Irecable 18, ένα κίνημα που διαμαρτυρήθηκε με επιστολή το 1950, για την παρουσίαση της τότε «σύγχρονης» ζωγραφικής από το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. καταγγέλλουν με ανοιχτή επιστολή τους, που γίνεται πρωτοσέλιδο στους New York Times, το διευθυντή και τους κριτικούς τέχνης του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης, που ετοίμαζαν έκθεση με τίτλο “Αμερικάνικη Τέχνη - Σήμερα”, ότι είναι ενάντια στην προβολή έργων μοντέρνας τέχνης που δεν κατανοούν, ότι είναι δεδηλωμένα αντίθετοι στην προχωρημένη τέχνη, με τα συντηρητικά τους αισθητικά κριτήρια.
Κλασικό ελληνικό ταμπεραμέντο και επαναστάτης, ίσως γι' αυτό αγαπημένος του πρωθυπουργού, αλλά προφανώς και για την αγάπη του για το κόκκινο χρώμα, καθώς έχει κάνει πολλές σειρές έργων, με τίτλο “The Reds” (Τα κόκκινα).
Με καθαρά ελληνική κορμοστασιά, ψηλός με φαρδιούς ώμους, ο Στάμος διατήρησε το ελληνικό μουστάκι και την ελληνική λεβεντιά, ήταν όμως πάντα Αμερικανός όσον αφορά στην τέχνη του.
Οξύθυμος, όπως και οι φίλοι του, Jackson Pollock και Willem De Kooning, απολάμβανε ατέρμονες συζητήσεις για την τέχνη, τη δομή, την αφαίρεση, με συνοδεία ουίσκι στα κακόφημα μπαρ της Νέας Υόρκης και δεν δίσταζε να μπλέκει σε καβγάδες στο όνομα της τέχνης.
Ο Χέμινγουεϊ της ζωγραφικής, όπως είχαν πει κάποτε γι' αυτόν, θα δώσει στη δεκαετία του '50 μια συνέντευξη στο αμερικανικό περιοδικό Life, το οποίο αποκαλεί ειρωνικά “οξύθυμους”, λόγω της επιστολής, αυτόν και τους φίλους του -τα μέλη της λεγόμενης ομάδας της Πρωτοπορίας, της οποίας άτυπα ηγούνταν ο Στάμος.
Πρωτοπόρος του κινήματος του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, κατόρθωσε να εισαχθεί στην καλλιτεχνική ζωή της Νέας Υόρκης σε ηλικία μόλις 21 ετών, με την πρώτη του έκθεση στην ιστορική γκαλερί της Μπέττυ Πάρσονς, που αντιπροσώπευε τότε τους σημαντικότερους εν ζωή καλλιτέχνες.
Λευκαδίτης, επέστρεψε στην Ελλάδα τη δεκαετία του '80 και πέθανε στο αγαπημένο του νησί το 1997. Ένα χρόνο πριν, είχε δωρίσει στην Εθνική Πινακοθήκη 43 έργα του.
Σήμερα, η αξία εκάστου έργου του κοστολογείται στα 60.000 δολάρια, ή και παραπάνω.
