Η Ιταλίδα ηθοποιός Βίρνα Λίζι, η οποία είχε βραβευθεί στις Κάννες για τον ρόλο της στην ταινία "Βασίλισσα Μαργκό" του Πατρίς Σερό, έφυγε από τη σε ηλικία 78 ετών, όπως μετέδωσε σήμερα το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων ANSA επικαλούμενο τον γιό της.
Η ξανθιά καλλονή γεννήθηκε το 1936 στην Ανκόνα (κεντρική Ιταλία) και γύρισε δεκάδες ταινίες στην Ιταλία, τη Γαλλία, αλλά και στο Χόλιγουντ. Η Βίρνα Περαλίζι, όπως ήταν το αληθινό της όνομα, συμπρωταγωνίστησε με τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της γενιάς της, όπως είναι ο Αλέν Ντελόν, ο Ρίτσαρντ Μπάρτον και ο Μαρτσέλο Μαστρογιάννι.
Άρχισε την καριέρα της πολύ νέα, σε ηλικία 17 ετών το 1953, αλλά χρειάσθηκε να περιμένει ως το 1994 για να τιμηθεί στις Κάννες με το βραβείο καλύτερης ερμηνείας για το ρόλο της Αικατερίνης των Μεδίκων στη "Βασίλισσα Μαργκό".
Την ανακάλυψαν δυο παραγωγοί (Αντόνιο Φερίνιο και Έττορε Πέσε) από τη Νάπολη. Η πρώτη της εμφάνιση έγινε στην ταινία La corda d'acciaio (1953) ενώ τα πρώτα χρόνια της καριέρας της συμμετείχε κυρίως σε μιούζικαλ, όπως τα «E Napoli canta» (1953) και «Questa è la vita» (1954, δίπλα στο δημοφιλή κωμικό Τότο). Παρά τις ερμηνευτικές της ικανότητες σύντομα τυποποιήθηκε σε ρόλους που προέβαλαν και στηρίζονταν περισσότερο στη φυσική ομορφιά παρά στο ταλέντο της, όπως έγινε για παράδειγμα στις ταινίες «Le diciottenni» και «Lo scapolo» γυρισμένα και τα δυο το 1955. Υπήρξαν φυσικά και πιο απαιτητικές ερμηνευτικά παραγωγές όπως τα «La Donna del Giorno» (1956), «Eva»(1962) και «Romolo e Remo» (1961).
Στα τέλη της δεκαετίας του '50 έκανε το θεατρικό της ντεμπούτο εμφανιζόμενη στο Piccolo Teatro di Milano στην παράσταση «I giacobini». Στη δεκαετία του '60 έκανε κυρίως κωμωδίες στο σινεμά και συμμετείχε σε επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές. Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε μια διαφήμιση οδοντόπαστας με ένα σλόγκαν που έγινε ατάκα στην Ιταλία : "con quella bocca può dire ciò che vuole" (μ’ αυτό το στόμα μπορείς να πεις ό,τι θέλεις).
Η καριέρα της στο Χόλιγουντ
Οι παραγωγοί του Χόλιγουντ είδαν στο πρόσωπο της Βίρνα τη νέα Μέριλιν Μονρόε. Έτσι της πρότειναν τον ρόλο μιας προκλητικής ξανθιάς καλλονής στην κωμωδία «How to Murder Your Wife» (1965) δίπλα στον Τζακ Λέμον. Ακολούθησε το φιλμ «Not with My Wife, You Don't!, με συμπρωταγωνιστή τον Τόνι Κέρτις και το «Assault on a Queen» (1966) δίπλα στον Φρανκ Σινάτρα. Πρωταγωνίστησε ακόμα σε δυο ταινίες με παρτενέρ τον Άντονι Κουίν «The Secret of Santa Vittoria» και «The 25th Hour».
Η επιστροφή της στην Ευρώπη
Μη θέλοντας να τυποποιηθεί σε ρόλους σαγηνευτικών γυναικών επεδίωξε δουλειές διαμετρικά αντίθετες με όλα όσο είχε κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Συμμετείχε σε ιταλικές παραγωγές όπως τα «Casanova 70», «Le bambole» (1965), «Arabella» (1967) και «Le dolci signore» (1968). Είχε αποφασίσει να συμμετέχει σε πιο καλλιτεχνικές παραγωγές και να ενσαρκώνει μικρότερους ρόλους, όπως στο βραβευμένο στις Κάννες «Signore & Signori» (1965).
Στις αρχές της δεκαετίας του '70 αποφασίζει να αποτραβηχτεί προκειμένου να αφοσιωθεί στη οικογένειά της. Προς τα τέλη της δεκαετίας επέστρεψε και συμμετείχε τακτικά σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές.. Το 1994 ερμήνευσε την Αικατερίνη των Μεδίκων στην ταινία εποχής «La Reine Margot» και απέσπασε το Σεζάρ ερμηνείας, το βραβείο David di Donatello (Ιταλικά Όσκαρ) καθώς και το αντίστοιχο βραβείο του Φεστιβάλ των Κανών.
Η τελευταία εμφνισή της στον κινηματογράφο χρονολογείται από το 2002 στην ταινία "Η ωραιότερη ημέρα της ζωής μου", που είχε γυριστεί από την κόρη του Λουίτζι Κομεντσίνι, την Κριστίνα.
Συνέχισε ωστόσο την καριέρα της στην τηλεόραση γυρίζοντας πολλές ιταλικές σειρές.
Στη φιλμογραφία της περιλαμβάνεται επίσης ο πρώτος γυναικείος ρόλος στην ταινία "Πώς να δολοφονήσετε τη γυναίκα σας" με τον Τζακ Λέμον, μια ταινία που γυρίσθηκε το 1965 από τον Ρίτσαρντ Κουίν.
