Όλη η Θεσσαλονίκη ένα τραπέζι

Θεσσαλονίκη, Παρασκευή απόγευμα, κατακαλόκαιρο, η θερμοκρασία αγγίζει τους 40 βαθμούς Κελσίου κι ο συνδυασμός με την υγρασία κάνει την ατμόσφαιρα αποπνικτική. Μία ομάδα ατόμων αποφασίζει να αλλάξει την πόλη για λίγες ώρες. Να την ομορφύνει, να της δώσει χρώμα, ταυτότητα, ζωή. Το project βασίζεται στην αλληλεγγύη και τον εθελοντισμό. Το " Δείπνο της Άνοιξης ", έστω και ετεροχρονισμένα, διοργανώθηκε για τέταρτη σερί χρονιά κι ο κόσμος της πόλης αγκάλιασε αυτή την πρωτοβουλία: Ένα τρικούβερτο γλέντι, σε έναν από τους κεντρικούς δρόμους της συμπρωτεύουσας, που μας πάει πολύ πίσω, στις εποχές της ανοιχτής και φιλικής γειτονιάς.

Η οδός Αλεξάνδρου Σβώλου από το ύψος της Αγγελάκη μέχρι την Αγία Σοφία, μετατράπηκε για λίγες ώρες σε μία λωρίδα πολιτισμού. Εκατοντάδες καρέκλες, τραπεζάκια, κιόσκια, και ανάμεσά τους θεατρικές ομάδες, μουσικά σχήματα κι απλοί πολίτες, έκπληκτοι από το σκηνικό. Το είχαν τόσο ανάγκη, φαίνεται, να ξεφύγουν έστω για ένα βράδυ. Οι νέοι χτυπούν και ξαναχτυπούν τα κουδούνια των πολυκατοικιών, στόχος, να συμμετέχουν όλοι στη μεγάλη γιορτή της Θεσσαλονίκης. Άνθρωποι κάθε ηλικίας γνωρίζονται, επικοινωνούν άμεσα, αλληλεπιδρούν και γυρίζουν τον χρόνο πίσω, μακριά από την εποχή των απρόσωπων μέσων.

Με χαρά είδα τα σχολεία της περιοχής, να έχουν ετοιμάσει τις δικές του ζωγραφιές και χειροτεχνίες, τους φοιτητές να φέρνουν τις παρέες τους και να προσφέρουν αφιλοκερδώς. Ομάδες και συλλόγους να χορεύουν στη μέση του δρόμου, ξέγνοιαστοι. Έκπληκτοι οι οδηγοί σταματούσαν επί της Εθνικής Αμύνης και κοιτούσαν αποσβολωμένοι. Ζήλευαν. Πολλοί άφηναν τα αυτοκίνητά τους, λίγο πιο κάτω και γινόταν κομμάτι της δράσης. Ήταν κάτι το μοναδικό.





Το σύνθημα ήταν, " όλη η γειτονιά στο πόδι ". Πράγματι από το πρωί στολίστηκε ο δρόμος απ΄άκρη σε άκρη, μεταφέρθηκαν αντικείμενα με προσοχή, γέμισε ολόκληρη η Σβώλου κι αργότερα, αφού ολοκληρώθηκε το event με επιτυχία, μάζεψαν τα πάντα, τα πέταξαν και το πρωί του Σαββάτου, όλα είχαν επιστρέψει στην καθημερινή τους ροή.





Για μια νύχτα είδα πρόσωπα γεμάτα, είδα χαμόγελα, μία όαση ευτυχίας, στην έρημο των προβλημάτων. Οι άνθρωποι ήρθαν κοντά. Δεν έχει σημασία ποιος το οργάνωσε, ποιος κρύβεται από πίσω, ποιοι το έστησαν αυτό το γλέντι καταμεσής της Αλ. Σβώλου. Είναι μία νίκη του συνόλου κι αυτό είναι το σημαντικότερο σήμερα!