Ο «βανδαλισμός» του Νίκου Γιαβρόπουλου

Ο Νίκος Γιαβρόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και από μικρός έδειξε την κλίση του για τις τέχνες. Όπως μου εκμυστηρεύεται, απολάμβανε να ξεφυλλίζει τους τόμους της ιστορίας της τέχνης που υπήρχαν στη βιβλιοθήκη του σπιτιού του. Η αποκάλυψη όμως γι’ αυτόν δεν ήρθε από τις μαγικές εικόνες των μεγάλων ζωγράφων, αλλά όταν μια μέρα βρήκε κρυμμένη στη βιβλιοθήκη μια κασέτα πορνό!



Όντας ανήσυχο πνεύμα, εγκατέλειψε τη γενέτειρα του όταν ήταν 18 χρονών και εγκαταστάθηκε στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. «Ήταν η χρόνια που έπεσε το τείχος», μου εξιστορεί, «και όλοι βγήκαμε στους δρόμους να πανηγυρίσουμε τη νίκη της ελευθερίας. Δεν ξέραμε τότε, παιδιά, τι σήμαινε αυτό και τι μας περιμένει». Τελικά δεν τελείωσε ποτέ τη σχολή στην Ολλανδία, και επέστρεψε στην Ελλάδα για να φοιτήσει στη σχολή κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου. Από τότε δεν άφησε την Αθήνα παρά μόνο για να ταξιδεύει και να εκθέτει «τόσο τη δουλειά του, όσο και τον εαυτό του», όπως γελώντας μου λέει.

Έχει πάρει μέρος σε πολλά φεστιβάλ και εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ έχει στο ενεργητικό του επτά ατομικές εκθέσεις και τέσσερις επιμέλειες εκθέσεων. Ενδεικτικά, έχει εκθέσει στις Γαλλία, Δανία, Αγγλία, Ιταλία, ΗΠΑ, Περού, Βραζιλία, Βουλγαρία, Ισπανία, Γερμανία, Σουηδία, Αυστρία, Ρωσία και Πολωνία. Η δουλειά του είναι σκοτεινή, χιουμοριστική, γκροτέσκ, και την έμπνευσή του την αντλεί από την εικονογραφία της δυτικής ζωγραφικής, από τα αριστουργήματα της αρχαίας Ελλάδας και από τα πορνό του ίντερνετ.

Η ομαδική έκθεση "Vandalism” πραγματοποιείται μετά την ομώνυμη ατομική του έκθεση, που διοργανώθηκε το 2013 στην gallery ArtWall. Για τη θεματολογία της τέθηκαν ζητήματα αισθητικής, παιδείας, οπτικής, ήθους δημόσιου χώρου και γενικότερα θέματα της πόλης που μας ταλαιπωρούν. Η γενική αίσθηση είναι πως ο βανδαλισμός τείνει να γίνει, αν δεν είναι ήδη, η κυρίαρχη αισθητική στην πόλη των Αθηνών. Κανένα δημόσιο έργο, γλυπτό, τοίχος, πανεπιστήμιο, πάρκο, πεζόδρομος ή τραίνο, δεν είναι ακέραιο - πρέπει να βανδαλιστεί για να ανήκει στο αισθητικό τοπίο της καθημερινότητας μας.

Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες καλούνται να γίνουν βάνδαλοι και να δημιουργήσουν έργα δίνοντας τη δική τους ερμηνεία πάνω στο θέμα του βανδαλισμού. Έχει ενδιαφέρον να δούμε μέσα από ποια διάσταση του όρου ο κάθε καλλιτέχνης αισθάνεται τον βανδαλισμό -στο έργο του, στην πόλη του, στην καθημερινότητά του ή ακόμα και στην ψυχή του- μια και τον 21ο αιώνα ο βανδαλισμός διευρύνεται, διχοτομεί, καταστρέφει και στρεβλώνει μνημεία παγκόσμιου πολιτισμού, ιδέες, σύμβολα, ακόμα και ανθρώπινες ζωές.



1. Ποιο είναι το αποτέλεσμα του βανδαλισμού;
Το αποτέλεσμα του βανδαλισμού είναι ένα τίποτα. Εκεί που πρέπει να εστιάσουμε είναι τι τον προκαλεί και αυτό είναι ο φόβος, η δεισιδαιμονία, η καταστροφή του τοτέμ, του συμβόλου, επειδή είμαστε ανίκανοι ή μάλλον ανήμποροι να κατευθύνουμε την οργή εκεί που πρέπει. Γνωρίζεις ότι η γερμανική φυλή των Βανδάλων έσπαγε τις μύτες και τα αυτιά από τα αγάλματα για να μην επιστρέφουν οι ψυχές σε αυτά; Το ίδιο κάνουμε κι εμείς σήμερα, δεισιδαίμονες, φοβισμένοι και μοιρολάτρες. Αναφερόμενος στους Γερμανούς μνημονεύω μια φράση του Φρειδερίκου Νίτσε: «Ο πολιτισμός είναι μια λεπτή επιφάνεια πάνω από ένα φλεγόμενο χάος».

2. Η Αθήνα είναι μια πόλη βανδάλων;
Η Αθήνα κατοικείται μόνο από βανδάλους. Είναι η κυρίαρχη αισθητική της πόλης, αφού αν κάτι δεν βανδαλιστεί δεν ανήκει σε αυτήν. Πιθανόν να είναι η κληρονομιά της, είναι ίσως η μόνη που το σύμβολό της είναι λεηλατημένο. Ίσως να μην μπορεί να παράγει τίποτα παρά μόνο θραύσματα και σπαράγματα.



3. Οι άνθρωποι σήμερα είναι ελεύθεροι;
Οι άνθρωποι, όχι σήμερα, αλλά ποτέ δεν ήταν και δεν θα υπάρξουν ελεύθεροι. Ίσως αν κάποτε μας κατακτήσουν εξωγήινοι να αποκτήσουμε μια κάποια ελευθερία.

4. Θεωρείτε ότι η νέα γένια καλλιτεχνών είναι καλύτερη από την προηγούμενη;
Δεν καταλαβαίνω τη λέξη γενιά και τη λέξη καλύτερη. Νέοι, γέροι, παλιά-καινούργια γενιά, καλλιτέχνες και μη, είμαστε όλοι κάποιες στιγμές καλύτεροι και κάποιες στιγμές κτήνη. Αυτό που έχω παρατηρήσει στους νεότερούς μου είναι ότι βρωμάνε ναφθαλίνη - από τη γενιά μου το περιμένεις αλλά από τα νέα παιδιά; Το παλιό, σχεδόν το σάπιο, σήμερα είναι το νέο καινούργιο.



Info
"Vandalism"
CHEAPART, 
Α. Μεταξά 25, Αθήνα
Τηλ: 
210 3817517

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Κέλλυ Αθανασιάδου, Μαρία Αντωνάτου, Αντρέας Βούσουρας, Γιώργος Γεωργακόπουλος, Δημήτρης Γεωργακόπουλος, Νίκος Γιαβρόπουλος, Βάλια Γκούζια, Βάλια Δημοπούλου, Απόστολος Ζολωτάκης, Φωτεινή Καπίρη, Μπάμπης Καραλής, Γιάννης Καρδάσης, Γιώργος Λυντζέρης, Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Άννα Μανέτα, Ελεάννα Μαρτίνου, Δημήτρης Μεράντζας, Ελένη Μυλωνά, PASHIAS, Μαρίνα Προβατίδου, Γιώργος Ράπτης, Γιώργος Στριφτάρης, Γιώργος Τσεριώνης, Μιχαήλ Τσιακουντής, Δημήτρης Χαλάτσης, GURAM Chachanidze.
 
Oμιλίες-προβολές: Θανάσης Αλεξανδρίδης, Λεωνίδας Κακάρογλου, Τάκης Σπετσιώτης, Κυριάκος Χατζημιχαηλίδης, Γιάννης Γρηγοριάδης - Γιάννης Ισιδώρου (Salon De Vortex).

Κατά τη διάρκεια των εκθέσεων θα διοργανωθούν προβολές, ομιλίες και performances.

Επιμέλεια: Νίκος Γιαβρόπουλος

Μέρος 1

Εγκαίνια: Δευτέρα 2 Νοεμβρίου, 2015, 8:00 μ.μ.
Διάρκεια: 2 έως 20 Νοεμβρίου, 2015


Μέρος 2

Εγκαίνια: Τετάρτη 25 Νοεμβρίου, 2015, 8:00 μ.μ.

Διάρκεια: 25 Νοεμβρίου έως 7 Δεκεμβρίου, 2015