Οι άνθρωποι αλλιώς

Αν σου αρέσει το διάβασμα και διαβάσεις το προσωπικό blog του Νεκτάριου-Παναγιώτη Μπουτεράκου με τα διηγήματά του, θα καταλάβεις ότι γράφει διαφορετικές ιστορίες. Συνάντησα τον σεναριογράφο και συγγραφέα στο σπίτι του στο Αιγάλεω με αφορμή το βιβλίο του με τίτλο «Δες με αλλιώς» . Ο Νεκτάριος γεννήθηκε στη Νάουσα Ημαθίας και μεγάλωσε στο Γύθειο Λακωνίας. Όσο ήταν μικρός ήταν λίγο «μαζεμένος». Ζούσε στον δικό του κόσμο, πλασμένο από τη φαντασία του. Και η φαντασία του ήταν πραγματικά αστείρευτη, σε σημείο που άρχισε να δημιουργεί δικούς του κόσμους, τους οποίους όμως δεν ήξερε πού να διοχετεύσει. Αρχικά σπούδασε σε δύο σχολές ενδυματολογίας, φωτογραφία και σχεδιαστής δομικών έργων.

Για οκτώ χρόνια διατηρούσε επιτυχώς δική του σχολή χορού στο Ναύπλιο, με την επωνυμία Dance Academy. Πάντα όμως ένιωθε πως κάτι σημαντικό έλειπε από τη ζωή του: μια διέξοδος για αυτήν την αχαλίνωτη φαντασία και τη δημιουργικότητά του. Αυτή τη διέξοδο την ανακάλυψε στη γραφή μέσα από ένα τυχαίο σεμινάριο.

Σύντομα γράφτηκε στη σχολή Tabula Rasa και τελείωσε ως αριστούχος σεναριογραφία, συγγραφή θεατρικών έργων και λογοτεχνία. Το 2012 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο φαντασίας σε ηλεκτρονική μορφή με τον τίτλο «Η Αναγέννηση των Ηρώων - ΥΔΩΡ», ενώ τον Μάρτιο του 2015 εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο iWrite-Πηγή το βιβλίο του «Δες με αλλιώς». Εκτός από τη συγγραφή βιβλίων ασχολείται πλέον και με τη σεναριογραφία σε τηλεοπτικές σειρές, θεατρικά έργα και ταυτόχρονα σπουδάζει σκηνοθεσία στα δημόσια ΙΕΚ Χαϊδαρίου. Έχει βραβευτεί σε τέσσερις διαγωνισμούς διηγημάτων, έναν θεατρικού έργου και πήρε έπαινο για το κινηματογραφικό σενάριο «Ούνο» από την Ένωση Σεναριογραφών Ελλάδος.



Σήμερα ο Νεκτάριος έχει δημιουργήσει την ομάδα Alitexnes. Έχοντας την επίβλεψη της ομάδας αυτής τιμήθηκε με τη δεύτερη θέση στο 2ο Athstage Festival της αθηναϊκής σκηνής με το έργο «Μια ανάσα ζωής», σε συγγραφή έργου και σκηνοθεσία του ιδίου. Τελευταία, με την ομάδα του ετοιμάζουν μια φιλόδοξη διαδικτυακή σειρά δράσης με τον τίτλο “Hellines”.

Η ομορφιά είναι μια έννοια αρκετά υποκειμενική. Κανείς δεν ξέρει από πού πηγάζει και τι διαστάσεις μπορεί να πάρει μέσα στο μυαλό του ανθρώπου. Κάτι που για τον έναν έχει την απόλυτη ομορφιά, για κάποιον άλλον ίσως είναι πλήρως αποκρουστικό. Πώς θα ένιωθε όμως ένας άνθρωπος ο οποίος μεγάλωσε μέσα σε ένα περιβάλλον ομορφιάς και θαυμασμού εάν ξαφνικά έχανε για πάντα αυτό το δώρο; Μια τέτοια απάντηση φιλοδοξεί να δώσει ο Νεκτάριος μέσα από το βιβλίο «Δες με αλλιώς».



Ένας νέος άντρας, παραμορφωμένος ύστερα από ένα ατύχημα σε φωτιά, μάχεται με τον εαυτό του και το περιβάλλον του. Μεγαλωμένος σε ένα περιβάλλον όπου όλοι θαύμαζαν την ομορφιά του, ξαφνικά καταλήγει να παραγκωνίζεται από όλους ως ένα πλάσμα αποκρουστικό. Ούτε ο ίδιος δεν αντέχει να αντικρίσει τον εαυτόν του στον καθρέφτη. Φυλακισμένος μέσα σε αυτήν την αποκρουστική εικόνα καταφέρνει να καλλιεργήσει και να αναδείξει κάτι ιδιαίτερο, την ψυχή του. Οι άνθρωποι όμως είναι αρκετά επιφανειακοί. Δεν μπορούν να ξεχωρίσουν μια αγνή ψυχή όταν το περιτύλιγμα είναι τρομακτικό. Έτσι ο ήρωας αυτός προσεύχεται και αναζητά έναν άλλον κόσμο. Έναν κόσμο όπου η εμφάνιση δεν παίζει τον βασικό ρόλο σε μια ανθρώπινη σχέση.

Η μοίρα είναι γενναιόδωρη μαζί του και του ανοίγει τον δρόμο για έναν κόσμο ίδιον με τον δικό του αλλά ταυτόχρονα αρκετά διαφορετικό. Ανακαλύπτει μια πύλη και περνώντας τη βρίσκεται σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου εκεί όλοι είναι παραμορφωμένοι. Σε αυτό το σύμπαν σημασία έχει ο εσωτερικός κόσμος και όχι ο επιφανειακός. Δυστυχώς κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Το καλό δεν μπορεί να σταθεί δίχως το κακό. Έτσι εκεί συναντάει τον απόλυτο αντίπαλο. Το κακό που προκάλεσε όλα τα δεινά της ζωής του. Μάχεται μαζί του και βγαίνει νικητής. Όμως η νίκη μερικές φορές είναι δίκοπο μαχαίρι. Η μοίρα έχει άλλα σχέδια γι’ αυτόν.