Η Έντα -επιτέλους- ήρθε!

Μπορεί να ήταν να ανέβει στη σκηνή του REX, μπορεί να πήρε η πρεμιέρα δύο αναβολές και να ταλαιπωρήθηκε όλη η ομάδα αλλά η Δήμητρα Ματσούκα θα υποδυθεί τελικά την μοιραία Έντα Γκάμπλερ στο Θέατρο Σημείο . Από την Παρασκευή 6 Μαρτίου ο

Κωνσταντίνος Ρήγος θα μας δείξει επιτέλους την δική του οπτική στο αριστούργημα του Ερρίκου Ίψεν.

Η Έντα Γκάμπλερ είναι μια θρυλική γυναίκα. Ένα πολυσύνθετο, παράδοξο πλάσμα, μια αμφιλεγόμενη ηρωίδα. Έχει χαρακτηριστεί εξάμβλωμα της φαντασίας, τέρας, παρανοϊκή, ατομίστρια, άτεγκτη, ζηλιάρα, οραματίστρια, φεμινίστρια, ιδεαλίστρια και θύμα των περιστάσεων και οι κριτικοί ποτέ δεν αποφάσισαν αν την μισούν περισσότερο από όσο την αγαπούν. Το πρώτο ολοκληρωμένο αντίγραφο αυτού του τελευταίου έργου του Ίψεν εστάλη στον εκδότη του στην Κοπεγχάγη στις 16 Νοεμβρίου του 1890 και ο αρχικός του τίτλος ήταν «Έντα». Η πρώτη παρουσίαση του έγινε το 1891 και από τότε ο Ίψεν δεν σταμάτησε ποτέ να τροφοδοτεί την παγκόσμια δραματουργία με την παρουσίαση πραγματικών ανθρώπων, με πραγματικές ψυχολογικές διαθέσεις και προθέσεις.



Όπως λέει ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Ρήγος: «Είναι ένα έργο πολύ σκληρό για τις ανθρώπινες σχέσεις. Μιλάει για την ιστορία της Έντα που είναι μια γυναίκα έρχεται σε ένα σπίτι μετά από το γαμήλιο ταξίδι με τον άντρας της που τον έχει παντρευτεί ουσιαστικά από ανάγκη και βαριέται τη ζωή της με ένα τρόπο, πλήττει θανάσιμα και αρχίζει να δημιουργεί διάφορες καταστάσεις, στις οποίες φέρνει τους ανθρώπους σε μια ακρότητα με ένα άσχημο για εκείνη τέλος».

Εκτός από την Δήμητρα Ματσούκα που υποδύεται την κεντρική ηρωίδα στη σκηνή εμφανίζονται επίσης ο Γιάννης Στάνκογλου στο ρόλο του φτωχού συγγραφέα που ερωτεύεται η ίδια Άιλερτ Λέβμποργκ, ο Ακύλλας Καραζήσης στο ρόλο του δικαστή Μπρακ, η Κατερίνα Διδασκάλου, η Βασιλική Τρουφάκου, η Μαριέττα Σγουρδαίου και ο Γιάννης Τσεμπερλίδης.



«Είναι ένα από τα πιο σημαντικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας τόσο για τον ρόλο της Γκάμπλερ όσο και για τους υπόλοιπους του έργου και με έναν τρόπο ενώ είναι γραμμένο το 1990, φαίνεται σήμερα πιο σημερινό από πότε» αναφέρει ο Ρήγος και συνεχίζει: «Θίγει θέματα των σχέσεων, μιλάει για το πόσο αγοραίες και πόσο ωμές είναι οι σχέσεις των ανθρώπων, πόσο εκμεταλλεύεται ο ένας τον άλλο για τη δική του επιβίωση. Και όλα αυτά ενώ έχει τη δομή ενός αστυνομικού έργου, δηλαδή έχει όλη εκείνη την αγωνία για το τι θα συμβεί στους ανθρώπους από τη στιγμή που εμφανίζεται το όπλο της Έντα Γκάμπλερ και μετά. Πως θα χρησιμοποιηθεί και εναντίον ποιου αυτό το όπλο, οπότε είναι έργο που ενώ είναι κλασικό είναι πολύ σύγχρονο για τον θεατή».