Λαϊκά καλωσορίσματα

Κάθε Σάββατο ο δρόμος μας φιλοξενεί μια από τις λαϊκές αγορές της περιοχής. Μέχρι πρότινος οι σχέσεις που είχα με τον μικρόκοσμο της λαϊκής αγοράς, για πολλούς και διάφορους λόγους, ήταν ελάχιστες. Λίγο οι φωνές των πωλητών που από κάποια απόσταση «ασφαλείας» μου ακούγονταν ολίγον brutal για τα ώτα μου, λίγο το στριμωξίδι του κόσμου και ο χαμός με είχαν κρατήσει μακριά. Κάποιες απόπειρες να πάρω μέρος στο «πανηγύρι» δεν είχαν ευοδώσει. Μετά όμως από την εμπειρία που έχω προσκομίσει κάτω από το σπίτι μου ολόκληρη η κοσμοθεωρία μου για τις λαϊκές αγορές έχει αλλάξει. Και να γιατί.
Όλος ο κόσμος γνώριζε για τις χαμηλές τιμές των προϊόντων όπως και για την ποιότητά τους στις λαϊκές εκτός από εμένα και τώρα που τις «ανακάλυψα» έχω ενθουσιαστεί αφ΄ ενός, εκνευριστεί αφετέρου με τη μέχρι τώρα άγνοιά μου. 'Εχω διαμορφώσει μια εντελώς άλλη γνώμη για τους εμπόρους αφού αρχής γεννομένης με ευγενέστατη κυρία που πουλάει ντομάτες, ακριβώς έξω από την είσοδο της πολυκατοικίας μου, και με τον επίσης ευγενικό κύριο του διπλανού πάγκου που εμπορεύετεαι φρούτα βλέπω με άλλο μάτι όσα γίνονται εκεί τις λίγες ώρες λειτουργίας της λαϊκής. 
Η κυρία, με ρώτησε αν θέλω να μου βγάζει στην άκρη τις τομάτες της εβδομάδας με τις οποίες με προμηθεύει ενώ ο διπλανός της κύριος μου έπιασε κουβέντα για το σκυλάκι μου – που πρόσεξε ότι έχω – και μου έδωσε πολύ καλές συμβουλές για τη διατροφή του καθότι γνωρίσει καλά τη ράτσα. Με αυτά και μ' εκείνα, έχω γίνει και μάρτυρας μερικών πολύ αστείων περιστατικών μεταξύ εμπόρων και πελατών τα οποία αν ανέβαιναν στο δίκτυο σε βιντεάκια θα είχαν μεγάλο σουξέ. Όπως ας πούμε όταν νεαρή και όμορφη γυναίκα κοντοστάθηκε σε πάγκο με μπανάνες και ο νταβραντισμένος πωλητής αφού την έγδυσε με τα μάτια του άρχισε να φωνάζει «φάε την μπανάνα μου να ξεχάσεις τον άντρα σου»! Έχω, λοιπόν, καλωσορίσει στη ζωή μου τη λαϊκή αγορά με όλο της το ανεπανάληπτο μεγαλείο. Απορώ τι έκανα τόσα χρόνια.